กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1276

มันไม่สำคัญหรอกถ้าลิเลียนจะต้องตัดความสัมพันธ์กับลูกชายของเธอ หรือเติร์กจะต้องตัดขาดจากเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา ตราบใดที่พวกเขาสามารถบีบบังคับให้ลูกชายทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการ การเสียสละทุกครั้งย่อมคุ้มค่าเสมอ

เดรโกร้องอุทานออกมาดังลั่น "ในเมื่อพ่อแม่ไม่ให้เกียรติผม ผมก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก ถ้าอยากตัดขาดกับผมก็เชิญเลย!”

ลิเลียนรู้สึกเดือดดาลเมื่อได้ยินลูกชายพูดออกมาอย่างนั้น เธอขู่คำรามอย่างเกรี้ยวกราด "ไอ้ลูกไม่รักดี! หัวใจแกไม่ได้มีความรู้สึกอะไรสักนิดเลยใช่ไหม? ถ้ารู้ว่าแกจะเป็นลูกอกตัญญูอย่างนี้สู้เลี้ยงหมาเสียยังจะดีกว่า! แกยอมทิ้งครอบครัวเพื่อ… นังผู้หญิงชั้นต่ำคนนั้น! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันเสียเวลาเลี้ยงดูแกมาตั้งหลายสิบปี ก็เพื่อให้แกมาเป็นลูกอกตัญญูแบบนี้!”

เดรโกตอบว่า "ผมขอโทษครับแม่ ผมไม่อยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ตามคำบงการของแม่"

เติร์กระเบิดความโกรธออกมา "ไอ้ลูกไม่เอาถ่าน! ถ้าแกเดินออกไปในวันนี้ ก็อย่างหวังจะได้ส่วนแบ่งจากทรัพย์สินของเราเลย! แกควรจะทบทวนการกระทำของแกให้ดีนะ!

เดรโกตอบอย่างเยือกเย็น "ไม่มีปัญหาครับ ผมไม่ต้องการหรอก"

หลังพูดจบเดรโกก็จับมือแมกโนเลียและเริ่มเดินออกไป

ลิเลียนซึ่งเฝ้าสังเกตทุกการเคลื่อนไหวของเขา ก็กำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ เธอเริ่มตะโกนและดุด่าว่ากล่าวอย่างสุดเสียง "เร็วเข้า! หยุดไอ้สารเลวไร้หัวใจคนนั้นไว้ที! ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็ห้ามเขาออกไปจากที่นี่เด็ดขาด! คนที่ควรถูกไล่ออกไปก็คือนังผู้หญิงไร้ค่าคนนั้น!”

เมื่อเสียงสั่งการของเธอแพร่กระจายออกไปในอากาศ คนของตระกูลสก็อตสันต่างก็รีบเข้าไปขวางทางคู่รักสองคนนั้นตรงประตูทางเข้า จากนั้นก็รุมล้อมพวกเขาเอาไว้

ลิเลียนก้าวเท้าฉับ ๆ เข้าไปหาแมกโนเลีย เธอยกมือขึ้นตบเข้าที่หน้าของแมกโนเลียฉาดใหญ่ ดวงตาของเธอลุกเป็นไฟในขณะที่ส่งเสียงตะคอกด้วยความโกรธ "นังปีศาจ! แกทำอะไรกับลูกชายฉัน! แกเลี้ยงดูเขาด้วยยาพิษอะไรกัน? ถ้าแกไม่ปล่อยลูกชายฉัน ฉันจะฆ่าแกให้ตาย!”