กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1289

เมื่ออัลเบิร์ตเห็นเซลล์ยังกล้าตอบโต้และต่อต้านพวกเขาอยู่ เขาก็ประณามเซลล์อย่างเกรี้ยวกราดว่า "แกนี่มันหัวรั้นจริง ๆ เลยนะ แกกล้าขัดคำสั่งปรมาจารย์เวด แกอยากจะตายใช่ไหม?

เซลล์ให้ความรักลูกสาวที่เป็นคนไร้ค่าหาประโยชน์ไม่ได้มาตลอด ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจในสถานะของอัลเบิร์ต แล้วพูดอย่างโกรธเกรี้ยวว่า "ลูกสาวของฉันอายุยังน้อย! แล้วฉันจะยอมให้เธอแต่งงานกับชายแก่ผู้น่ารังเกียจที่มีอายุเท่ากับฉันได้ยังไง?!”

เจย์เดนใช้โอกาสที่เซลล์กำลังอับจนหนทางในการโจมตีเขาว่า "อะไรนะ? แกดูถูกชายชราคนนี้ แต่ส่งลูกสาวไปเรียนต่างประเทศ แถมยังอนุญาตให้เธอหลับนอนกับชายชาวต่างชาติไปทั่วในระหว่างอยู่ที่นั่น แล้วทำไมแกไม่ออกความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนั้นบ้างล่ะ?”

เซลล์ตอบอย่างโกรธ ๆ ว่า "นั่นเป็นเพราะฉันไม่รู้เรื่องนี้! ถ้าฉันรู้ว่าเธอชอบไปหลับนอนกับชายชาวต่างชาติตอนที่อยู่ต่างประเทศล่ะก็ ฉันจะไม่มีวันส่งเธอไปเรียนต่างประเทศอย่างแน่นอน!”

อัลเบิร์ตตอบเบา ๆ ว่า "เอาล่ะ หยุดพูดจาไร้สาระได้แล้ว ไม่มีใครสามารถฝ่าฝืนการตัดสินใจของปรมาจารย์เวดได้ ถ้าแกปฏิเสธที่จะทำตามก็อย่าหาว่าฉันไม่สุภาพและไม่ไว้หน้าแกล่ะ!”

เซลล์ตอบอย่างเกรี้ยวกราด "ถ้าแกกล้า… ก็ฆ่าฉันให้ตายไปเลย! ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแกจะทำได้! ฉันถูกจัดอันดับให้เป็นผู้ประกอบการในท้องถิ่นที่มีความโดดเด่นในโอลรัส ฮิลล์มาหลายปีแล้ว วันนี้มีคนจับจ้องเหตุการณ์ในวันนี้มากมาย แกคิดว่าแกจะฆ่าฉันตอนกลางวันแสก ๆ อย่างนี้ได้จริง ๆ เหรอ?”

อัลเบิร์ตแสดงอารมณ์ออกมาทางสีหน้า ซึ่งทำให้ใบหน้าของเขาดูน่าเกลียดขึ้นมาทันที

ผู้ชายคนนี้รู้จริง ๆ ว่าอัลเบิร์ตไม่กล้าทำอะไรเขาที่นี่แน่นอน

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้าอันธพาลแห่งโลกใต้ดินของโอลรัส ฮิลล์ แต่คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะลงไม้ลงมือกับผู้ประกอบการในท้องถิ่นที่มีชื่อเสียง และร่ำรวยด้วยทรัพย์สินมูลค่าหลายร้อยล้านดอลลาร์ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้

ในขณะที่เขาจวนเจียนจะจนมุมเพราะไม่สามารถใช้กำลังทำอะไรได้ จู่ ๆ ก็มีเสียงพูดที่เย็นชาและเกรี้ยวกราดดังขึ้นมา

“ฉันเห็นว่ามีคนกล้าฝ่าฝืนคำสั่งปรมาจารย์เวด ให้ฉันดูหน่อยว่าคนหัวแข็งคนนี้เป็นใครกัน!”

เซลล์เงยหน้าขึ้นแล้วต้องตกใจสุดขีด เมื่อเห็นเจ้าของเสียงที่เพิ่งพูดคำเหล่านั้นออกมา!

นี่… นี่… ไม่ใช่ไอแซค คาเมรอน เจ้าของแชงกรีล่าหรอกหรือ?!

แต่เซลล์ไม่คาดคิดมาก่อนว่าไอแซคจะมาที่นี่ในวันนี้!

นอกจากนี้ เขาเพิ่งเรียกชายหนุ่มคนนั้นว่าปรมาจารย์เวดด้วยใช่ไหม?!

ชายหนุ่มคนนี้มีที่มาอย่างไร และมีพื้นเพมาจากไหนกันแน่?!

เขารู้สึกตื่นตระหนกในขณะมองไปที่ไอแซคซึ่งกำลังเดินเข้าไปหาเขา และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า "คาเมรอน… คุณคาเมรอน… โอ้ไม่สิ… ท่านประธานคาเมรอน คุณมาที่นี่ได้อย่างไร?”

ไอแซคตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ฉันมาที่นี่เพื่อดูว่าใครกันที่กล้าขัดคำสั่งปรมาจารย์เวด!”

หลังจากที่เขาพูดจบ ไอแซคก็โค้งคำนับให้ชาร์ลีก่อนจะพูดด้วยความนอบน้อมว่า "ปรมาจารย์เวด ผมขอโทษที่มาสาย! ได้โปรดลงโทษผมด้วยครับ!”