กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1351

นานาโกะขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นจิโร่เดินเข้ามา

นับตั้งแต่ที่เธอได้ทานมื้อกลางวันกับจิโร่ครั้งล่าสุด จิโร่ก็เข้ามากวนใจเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าซึ่งสร้างความรำคาญให้กับนานาโกะเป็นอย่างมาก

อันที่จริงตอนที่นานาโกะได้ทานมื้อกลางวันกับจิโร่ในวันนั้น เธอก็ได้จงใจบอกว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งในการพิจารณาเลือกคู่ครองนั้น คือการที่อีกฝ่ายต้องมีความแข็งแกร่งมากกว่าเธอเพื่อที่จะทำให้จิโร่ยอมถอยหนี

แต่ดูเหมือนจิโร่จะกรั่นกรองคำพูดของเธอโดยสัญชาตญาณ

ที่เยอะกว่านั้นก็คือ ผู้ชายคนนี้ได้เช็คเอาท์ออกจากโรงแรมแชงกรีล่า เพียงเพื่อจะย้ายเข้าไปพักในโรงแรมโอลรัส อินเตอร์เนชันแนล โดยเขาเลือกพักห้องที่อยู่ตรงข้ามห้องนานาโกะซึ่งสร้างความไม่พอให้กับนานาโกะเป็นอย่างมาก

ยิ่งไปกว่านั้น นานาโกะก็รู้สึกหดหู่ใจมากขึ้น เพราะยาฮิโกะพ่อของเธอได้ขอร้องให้เธอทำตัวเป็นกันเองกับจิโร่ให้มากขึ้น

เธอแอบจงเกลียดจงชังเขาอยู่ในใจ แต่ไม่กล้าแสดงความโกรธเคืองหรือตะเพิดเขาออกไปไกล ๆ ได้ เขาทำตัวน่ารำคาญเหมือนแมลงวันที่บินหึ่งอยู่ใกล้หูของเธออยู่ตลอดเวลา นี่เป็นอะไรที่น่ารำคาญมากเพราะเธอไม่สามารถกำจัดเขาออกไปได้เลย

ถึงแม้ว่าฮิโรชิจะเข้าใจและรู้ดีว่าหญิงสาวคนโตนี้จงเกลียดจงชังจิโร่ แต่ท่านประธานได้ออกคำสั่งกับเขาแล้ว ดังนั้นเขาจึงเอื้อมมือไปรับช่อดอกกุหลาบจากจิโร่ ในขณะที่พูดอย่างนอบน้อมว่า "คุณช่างมีน้ำใจจริง ๆ ครับ ผมอยากจะแสดงความขอบคุณแทนหญิงสาวคนโตของเรา!”

จิโร่พยักหน้าก่อนจะเดินไปหานานาโกะ เขายิ้มให้ก่อนจะพูดว่า "คุณอิโตะครับ เดี๋ยวผมจะออกไปคอยเชียร์คุณจากที่นั่งผู้ชมนะครับ"

นานาโกตอบอย่างไม่แยแสว่า "คุณโคบายาชิคะ ฉันชอบอยู่ในความเงียบสงบก่อนการแข่งขัน คุณช่วยออกไปจากที่นี่ก่อนได้ไหมคะ?”

จิโร่ยิ้มก่อนจะพูดว่า "ผมไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ผมจะเฝ้ามองดูคุณอย่างเงียบ ๆ นะครับคุณอิโตะ!”

นานาโกะไม่คิดว่าจิโร่จะเป็นคนที่ไม่สนใจไยดีกับคำพูดของคนได้ถึงขนาดนี้ "ก็แล้วแต่คุณเลยค่ะคุณโคบายาชิ ฉันจะขอหลับตาพักสักครู่นึง"