กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1382

ควินน์มีความรู้สึกที่หลากหลาย เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขา แล้วถามด้วยความโกรธเคืองว่า “พี่ไม่กลัวว่าฉันจะบอกเธอว่าฉันเป็นคู่หมั้นโดยชอบธรรมของพี่ แล้วเธอคือมือที่สามในความสัมพันธ์ของเราเหรอคะ?”

ชาร์ลีตอบว่า “เธอคิดมาตลอดว่าฉันเป็นเด็กกำพร้า เธอไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับตัวตนหรือภูมิหลังทางครอบครัวของฉันเลย ฉันเองก็ไม่อยากให้เธอรู้เรื่องนี้”

ชาร์ลีรู้สึกอายเล็กน้อยแล้วพูดว่า “นั่นคือเหตุผลที่ฉันอยากจะร้องขอเพิ่มเติมด้วย”

ควินน์ทำเสียงไม่พอใจก่อนที่จะพูดอย่างโกรธ ๆ “พี่อยากให้ฉันปิดปังความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับฉันไม่ให้ภรรยาของพี่รู้ใช่ไหม?”

ควินน์ถามอย่างไม่เข้าใจ “เธอเป็นภรรยาของพี่นะคะ พี่จะไม่บอกอะไรเธอเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของพี่ซะหน่อยเหรอ? พี่ตั้งใจจะปิดบังเรื่องนี้ต่อไปเรื่อย ๆ เหรอคะ?”

ชาร์ลีตอบว่า “ที่ฉันไม่บอกภรรยาไม่ใช่เพราะฉันต้องการจะปิดบังเรื่องนี้ไม่ให้ภรรยารู้หรอกนะ แต่มันยังไม่ถึงเวลาต่างหาก ฉันจะพูดกับภรรยาในเรื่องนี้เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม”

ควินน์ย่นจมูกแล้วพูดว่า “ฉันอยากจะรู้จังว่า พี่จะพูดอะไรกับคุณพ่อตอนที่เจอกัน ฉันอยากเห็นจริง ๆ ว่าพี่จะพูดกับคุณพ่อยังไงว่าพี่แต่งงานแล้ว!”

ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะเข้าไปขอโทษและวิงวอนขอให้ท่านเข้าใจฉัน!”

ควินน์เก็บความขุ่นเคืองเอาไว้ในใจ แล้วจงใจที่จะหยุดพูดคุยกับเขา

ชาร์ลีพูดอีกว่า “อย่างไรก็ตามนะ นานา ถ้าเธอพบภรรยาของฉันหลังจากนี้ ก็อย่าเปิดเผยความจริงว่าฉันเป็นเจ้านายของบริษัทนี้ ฉันมักจะบอกภรรยาว่าฉันมาช่วยดูฮวงจุ้ยให้คนอื่น ฉะนั้นถ้าเราอยู่ที่โต๊ะอาหารในคืนนี้ เธอแค่บอกภรรยาฉันว่าฮวงจุ้ยที่บ้านเธอไม่ค่อยดี แล้วขอให้ฉันไปช่วยดูที่บ้านให้หน่อย แล้วฉันจะได้ตอบรับคำขอของเธอต่อหน้าภรรยาที่โต๊ะอาหารนั้นเลย แล้วหลังจากนั้นฉันก็จะเตรียมตัวเดินทางไปอีสต์คลิฟฟ์”

ควินน์ถามเขาว่า “พี่กับภรรยามีความรู้สึกดี ๆ ต่อกันไหมคะ?”

“มีสิ ทำไมเธอถึงถามแบบนี้ล่ะ?”