กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1385

คำถามของชาร์ลีทำให้สีหน้าของคุณนายลูอิสเปลี่ยนไปในทันที!

เธอเริ่มรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาในทันใด!

เธอไม่เคยคิดฝันมาก่อนเลยว่าชาร์ลีจะมายิงคำถามนี้ใส่เธอ

ดังนั้นเธอจึงรู้สึกตื่นตระหนกแล้วพูดว่า “นี่… นี่… ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย ถ้ามีใครมาตามหาเธอที่นี่จริง ๆ เราจะไม่ปิดบังหรือซ่อนเร้นอะไรอย่างแน่นอน มีการเข้าใจผิดในเรื่องนี้หรือเปล่า?”

ชาร์ลีส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ครับ นี่ไม่ใช่เรื่องเข้าใจผิด ผมรู้สึกรับไม่ได้นะครับที่คุณชี้แจงว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิด”

ในขณะที่เขาพูดอยู่นั้น ชาร์ลีมีสีหน้าเคร่งเครียดในขณะที่พูดว่า “คุณลูอิสครับ เหตุผลที่ผมมาหาคุณไม่ใช่มาเพื่อตำหนิใครนะครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณคือคนที่ช่วยชีวิตผมไว้และเลี้ยงดูผมมาถึงสิบปี ถึงแม้ว่าคุณจะปิดบังอะไรบางอย่างไม่ให้ผมรู้ แต่ผมก็ไม่มีวันเกลียดคุณ”

คุณนายลูอิสรู้สึกละอายใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อได้ยินดังนี้

ชาร์ลียังคงพูดต่อไปว่า “ผมอยากจะรู้ว่าทำไมสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่นี่ถึงได้บอกเขาไปว่า ไม่มีใครที่มีลักษณะเหมือนผมอยู่ที่นี่ ตอนที่เขามาตามหาผม ถ้าผมจำไม่ผิด สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเรามักจะรอคอยให้ญาติของเด็กรีบมารับเด็กออกไปทันที เพื่อนสนิทของพ่อผมพยายามตามหาผม แต่ทำไมเขาถึงไม่สามารถหาข้อมูลของผมได้เลย? ใครกันที่ปิดบังข้อมูลและตัวตนของผมไม่ให้เขารู้”

คุณนายลูอิสเม้มปากเข้าหากัน เธอมองไปรอบ ๆ อย่างลนลานด้วยอาการตื่นตระหนก

เธอไม่กล้าสบตาชาร์ลีเลย แล้วนับประสาอะไรกับการตอบคำถามของชาร์ลี

ชาร์ลีมองเห็นการแสดงอากัปกิริยาของเธอเป็นภาพในมุมกว้าง

ในเวลานี้เขารู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนใช้มีดทิ่มแทงหัวใจเขาอยู่ เขาถอยหลังไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว แล้วถามขึ้นด้วยความตกใจ “คุณลูอิส คุณ…”

คุณลูอิสร้องไห้ในขณะที่พูดว่า “นายน้อย ฉันรู้ตัวตนของคุณมาโดยตลอด ขอบอกตามตรงนะคะว่า ฉันเป็นคนรับใช้ที่ทำงานให้ตระกูลเวดมาโดยตลอด แต่ด้วยความที่ฉันมีสถานะที่ต่ำต้อย ฉันจึงไม่มีโอกาสรับใช้ตระกูลเวดในอีสต์คลิฟฟ์ในตอนนั้น ฉันจึงได้แต่ทำงานจิปาถะให้กับตระกูลเวดในแถบภาคใต้แทน ดังนั้นคุณจึงไม่เคยเห็นฉันก่อนที่คุณจะมีอายุแปดขวบ…”

ชาร์ลีบังคับตัวเองให้หายใจด้วยอารมณ์สงบก่อนจะถามว่า “คุณลูอิสครับ มีคนจากตระกูลเวดสั่งให้คุณพาผมกลับมาที่นี่ใช่ไหม?

คุณนายลูอิสเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเธอชุ่มไปด้วยน้ำตา แล้วละล่ำละลักบอกว่า “นายน้อยคะ ในตอนนั้นสตีเฟนที่เป็นพ่อบ้านของตระกูลเวดได้สั่งให้ฉันพาคุณมาที่นี่..”

ชาร์ลีตกใจแล้วโพล่งออกไปว่า “สตีเฟน ธอมป์สันน่ะเหรอ?”