กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1386

”ใช่ค่ะ!” คุณนายลูอิสพยักหน้าก่อนจะร้องไห้แล้วพูดว่า “ในตอนนั้นฉันไม่ได้ประจำอยู่ที่โอลรัส ฮิลล์ แต่ถูกจัดให้ทำงานอยู่ที่ราเวนตันแทน มีอยู่คืนหนึ่งคุณธอมป์สันซึ่งเป็นพ่อบ้านของตระกูลเวด ได้ส่งคนมารับตัวฉันจากราเวนตันเพื่อไปที่โอลรัส ฮิลล์เป็นการด่วน หลังจากนั้นเขาก็จัดการให้ฉันกับคนอื่น ๆ จากตระกูลเวดเข้ามาดูแลสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่นี่ หลังจากนั้นสองสามวันเราก็นำสมาชิกของตระกูลเวดมาทำงานแทนพนักงานในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทั้งหมด ฉันพบคุณภายใต้คำสั่งของคุณธอมป์สัน แล้วพาคุณมาที่นี่…”

ชาร์ลีตกใจหนักมาก!

นี่เป็นสิ่งเดียวที่เขาได้ยินมาตั้งแต่เด็กที่ทำให้เขาไม่ยอมเชื่อหูตัวเองเลย!

เขาเข้ามาอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนี้ตอนอายุแปดขวบ และอาศัยอยู่ที่นี่มาเป็นเวลาสิบปี แต่เขาเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่า… พนักงานทั้งหมดของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนี้เป็นคนที่มาจากตระกูลเวดเหรอ?!

เป็นไปได้ไหมว่าเขาใช้เวลาในช่วงวัยเด็กและช่วงวัยรุ่นอยู่ภายใต้การดูแลของตระกูลเวดโดยไม่รู้ตัว?!

เขาไม่สามารถยอมรับความจริงในเรื่องนี้ได้

แต่อย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่าคุณนายลูอิสจะไม่มีวันโกหกเขา!

นี่คืออะไร…

เขาระงับความโกรธเอาไว้ในขณะที่ถามเธอว่า “คุณลูอิส ผมอยากจะรู้ว่าทำไมพวกคุณทุกคนถึงทนรับความเจ็บปวด และใช้ความพยายามอย่างมากมายเพื่อสิ่งนี้? แล้วทำไมพวกคุณถึงทำทุกวิถีทางในการที่จะปกปิดข้อมูลของผมไว้? พวกคุณมีเจตนาอะไรกันแน่?”

คุณนายลูอิสร้องไห้ในขณะที่พูดว่า “นายน้อยคะ! การตายของพ่อแม่คุณในตอนนั้นไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการของใครบางคนที่ต้องการสังหารพวกคุณทั้งสามคน!”

“อะไรนะ?!” ชาร์ลีโพล่งออกมา “พ่อแม่ของผมถูกฆ่าตายอย่างนั้นเหรอ?!”

“ไม่ใชค่ะ…” คุณนายลูอิสส่ายหัวแล้วพูดว่า “คุณธอมป์สันสงสัยมาตลอดว่าคนที่แอบทำร้ายครอบครัวของคุณนั้น อาจจะเป็นหนึ่งในสมาชิกของตระกูลเวดก็ได้ ดังนั้นเขาจึงปกปิดข้อมูลทั้งหมดไม่ให้คนในตระกูลเวดรู้เลย”

ชาร์ลีถามว่า “แล้วทำไมเขาถึงมาตามหาผมเมื่อไม่นานมานี้ล่ะ?”

คุณนายลูอิสตอบว่า “นายท่านเวดส่งคนออกไปตามหาคุณเป็นเวลานาน แต่ไม่พบคุณหรือข้อมูลอะไรเกี่ยวกับคุณเลย ดังนั้นเขาจึงคิดมาตลอดว่าคุณหายสาบสูบไป เมื่อปีที่แล้วนายท่านเวดวางแผนจะทำพินัยกรรมอย่างเป็นทางการ เพื่อเตรียมการทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับมรดกทรัพย์สินและที่ดินของตระกูลเวด แต่คุณธอมป์สันไม่อยากให้คุณหลุดจากพินัยกรรมฉบับนี้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจบอกนายท่านเวดว่าคุณอยู่ที่ไหน นายท่านเวดหวังว่าคุณจะเดินทางกลับไปอีสต์คลิฟฟ์ เพื่อทำการแข่งขันกับทายาทคนอื่น ๆ ของตระกูลเวด ในการสืบทอดธุรกิจของครอบครัว แต่เขารู้ว่าคุณอาจจะไม่ตกลงตามนั้น เขาก็เลยตัดสินใจมอบบริษัทเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป และเงินจำนวนหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์ให้คุณเป็นของขวัญ…”

ชาร์ลีอดที่จะถามไม่ได้ว่า “คุณลูอิสครับ ตอนที่คุณต้องการปลูกถ่ายไตเพราะภาวะโลหิตเป็นพิษนั้น เป็นเรื่องจริงเหรอเปล่าครับ?”

เมื่อคุณลูอิสได้ยินดังนี้ เธอก็ก้มคำนับโดยเอาหน้าผากแนบไปกับพื้นอยู่ต่อหน้าชาร์ลี พร้อมกับสารภาพว่า “นายน้อยคะ อาการป่วยของฉันเป็นเรื่องหลอกลวง นั่นเป็นเพราะฉันเฝ้าดูการเติบโตของคุณ และเข้าใจถึงลักษณะนิสัยและบุคลิกของคุณเป็นอย่างดี ถ้าฉันไม่บีบบังคับและผลักดันคุณเข้าไปสู่ทางตัน ฉันก็รู้ว่าคุณจะไม่มีทางรับเงินของตระกูลเวดอย่างแน่นอน นั่นคือเหตุผลที่ฉันกับคุณธอมป์สันคิดแผนใช้ข้ออ้างว่า ฉันกำลังจะตายจากอาการป่วยระยะสุดท้าย เพื่อบีบบังคับให้คุณยอมรับเงินของตระกูลเวด ฉันสมควรตายที่ได้ทำการหลอกลวงนายน้อย ขอให้นายน้อยได้โปรดลงโทษฉันตามที่เห็นสมควรด้วยเถอะค่ะ”