กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 139

แฮโรลด์ต้องการใช้โอกาสนี้สร้างมิตรภาพกับฟินน์ แต่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าฟินน์จะเตะเขาโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า

เขากลิ้งไปบนพื้นหลายตลบก่อนที่เขาจะทรงตัวได้ เขานั่งลงบนพื้น และโพล่งด้วยความงุนงง “ คุณแบ็กเซนเดล เกิดอะไรขึ้น ต้องมีความเข้าใจผิดแน่ ๆ …”

ฝูงชนตกใจทันทีที่เกิดความวุ่นวายอย่างกะทันหัน

“นั่นคือผู้ชายจากตระกูลวิลสันใช่ไหม? เขาทำให้คุณแบ็กเซนเดลขุ่นเคืองอย่างไรกัน?”

“ตระกูลวิลสัน? พวกเขาไม่ได้มีความสำคัญอยู่แล้ว ตอนนี้เขายังทำให้คุณแบ็กเซนเดลขุ่นเคืองแล้วฉันคิดว่านั่นคือที่สำหรับพวกเขาในโอลรัส ฮิลล์ใช่ไหม?”

มีเสียงกระซิบ และการซุบซิบนินทามากมายเกิดขึ้นในห้องโถง

พวกเขาส่วนใหญ่อยู่ที่นั่นเพื่อดูว่าฟินน์จะเอาชนะฮาโรลด์ได้อย่างไร

ฟินน์จ้องไปที่แฮโรลด์ และตะคอก “เข้าใจผิดเหรอ? ไอ้เวรเอ้ย!”

เขายกขาขึ้นอีกครั้ง และกระทืบมันอย่างแรงใส่แฮโรลด์ซึ่งส่งให้ชายคนนั้นร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดทรมาน

ฟินน์ยังคงลุกเป็นไฟด้วยความโกรธเกรี้ยว เขากระทืบหน้าอกของแฮโรลด์ และคำรามอย่างรุนแรง “ไอ้บ้าเอ้ย นายรู้ไหมว่านายทำให้ใครขุ่นเคืองใจ”

แฮโรลด์สับสนคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด และร้องว่า “ไม่ครับคุณแบ็กเซนเดล ผมไม่ได้ทำให้ใครขุ่นเคือง! มันเป็นความเข้าใจผิด…”

ฟินน์ยกมือขึ้นตบแฮโรลด์สองครั้งแล้วตะโกนอย่างโกรธ ๆ ว่า “ไอ้ผู้ชายสองคนที่นายไปยุ่งคือแขกวีไอพีของคุณมัวร์! โอ้พระเจ้า ฉันอยากจะฆ่านายซะตอนนี้!”

จากนั้นเขาก็หันไปหาคนของเขา และตะโกนว่า “ลากไอ้คนนี้ออกไปข้างนอกแล้วฟาดให้เรียบร้อยซะ! นอกจากนี้ หลังจากนี้ไป นอกจากแขกวีไอพีสองคนแล้ว จะไม่มีใครจากตระกูลวิลสันรวมถึงไอ้แฮโรลด์คนนี้ได้รับอนุญาตในงานเทรชัวร์ พาวิลเลียน อีก พวกคุณเข้าใจฉันไหม? ใครกล้าปล่อยให้เข้ามาฉันจะหักขาแน่!”

หลังจากนั้นแฮโรลด์ก็ถูกลากไปที่ด้านนอกของอาคาร เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยล้อมรอบเขา และทุบตีเขาอย่างแรง

จากนั้นพวกเขาก็โยนเขาออกจากทางเข้า!

อาการบวม และมีเลือดออกแฮโรลด์อยู่ท่ามกลางความตกใจ เขาตัวสั่นด้วยความกลัวและไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้

เขารู้ว่าเขาสร้างปัญหาใหญ่ให้กับตัวเอง และตระกูลวิลสันทั้งหมด!

แต่เขาจะรู้ได้อย่างไรว่าชาร์ลีเป็นแขกรับเชิญของคุณมัวร์?

ชาร์ลีรู้จักคุณมัวร์ตั้งแต่แรกได้อย่างไร?!

คุณมัวร์มองเห็นอะไรจากไอ้ขี้แพ้นั่น?!

***

หลังจากที่ชาร์ลี และเจคอบออกไปจากงานเทรชัวร์ พาวิลเลียนแล้วนั้น พวกเขาก็ขับรถกลับบ้านทันที

เจคอบถอนหายใจ และพึมพำในรถ “ชาร์ลีทำไมนายถึงทำแบบนั้น? มันจะไม่เป็นไรเลยถ้านายไม่ได้รับคำเชิญ แต่ทำไมนายต้องขโมยของคนอื่นด้วย?”

“พ่อครับ ปัญหาไม่ได้เกี่ยวกับการ์ดเชิญหรอกครับ พวกเขาเป็นคนขี้โอ่ และขี้เห่อเอง…” ชาร์ลีอธิบายซึ่งทำให้เจคอบหงุดหงิด และเขาก็คำราม “ถ้านายฉลาดกว่า และมีความสามารถสักหน่อยพวกเขาจะกล้าปฏิบัติต่อเราแบบนี้งั้นเหรอ? ทั้งหมดเป็นเพราะนายเป็นคนไร้ประโยชน์!”

ชาร์ลีส่ายหัวไม่เต็มใจที่จะไปต่อ

ในขณะเดียวกันนี้โรลส์ - รอยซ์จากด้านหลังเร่งความเร็วขึ้น และหยุดพวกเขาไว้ เมื่อมันแซงรถของพวกเขามันก็ชะลอตัว และหยุดอยู่ข้างทาง

ชาร์ลีรู้ว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อตัวเขา เขาจึงหยุดรถด้วย

จัสมินก้าวออกจากรถด้วยขาเรียวยาวคู่หนึ่ง และกล่าวขอโทษชาร์ลีว่า “คุณเวดคะ ฉันเสียใจมากสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในการประมูล ในตอนนี้ฉันไม่ได้ดำเนินการอย่างชัดเจนได้ ฉันหวังว่าคุณจะไม่คิดมากกับสิ่งที่ผิดพลาดก่อนหน้านี้ค่ะ”

ชาร์ลีส่ายหัว และพูดว่า “มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณเลยครับ แต่ผมขอแนะนำให้ทาง เทรชัวร์ พาวิลเลียน ช่วยสอน และสังเกตพนักงานของพวกเขาอย่างรอบคอบกว่านี้ดูครับ”

“แน่นอนค่ะคุณเวด เทรเชอร์ พาวิลเลียน ได้ไล่ผู้จัดการที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ออกไปแล้ว กรุณากลับไปที่การประมูลกันดีกว่าไหมคะ?”