กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1399

หลังจากควินน์และแคลร์แอดเป็นเพื่อนกันใน WeChat เรียบร้อยแล้ว ควินน์ก็มองไปที่ชาร์ลีก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า “ว่าแต่คุณชาร์ลีคะ ทำไมเราไม่แอดเป็นเพื่อนกันด้วยล่ะคะ?”

หลังจากนั้นควินน์ก็ยื่นคิวอาร์โค้ด WeChat ให้ชาร์ลี

ชาร์ลีทำได้เพียงหยิบโทรศัพท์มือถือมาสแกนคิวอาร์โค้ดของเธอ ก่อนที่จะเพิ่มเธอเป็นเพื่อนเช่นกัน

ควินน์มองดูเขาอย่างมีความสุขในขณะที่เดินไปตามทาง ก่อนจะถามเขาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ปรมาจารย์เวดคะ คุณจะไปอีสคลิฟฟ์ได้เมื่อไหร่? คุณช่วยบอกวันเวลาโดยประมาณได้ไหมคะ? ฉันจะได้ตระเตรียมสิ่งจำเป็นต่าง ๆ ได้ถูก”

ชาร์ลีตอบว่า “สัปดาห์หน้าครับ แต่ผมยังบอกวันเวลาที่แน่นอนไม่ได้”

ควินน์พยักหน้าก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นพ่อของฉันจะรอคุณอยู่ที่อีสคลิฟฟ์นะคะปรมาจารย์เวด!”

ทันใดนั้นชาร์ลีก็นึกถึงคำพูดของควินน์ก่อนหน้านี้ เธอบอกว่า หลังจากที่เขามาถึงอีสต์คลิฟฟ์ และได้พบกับพ่อของเธอ เธอแทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นว่าพ่อจะให้บทเรียนกับเขาอย่างไร

ยิ่งชาร์ลีคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกละอายใจ และอับอายที่จะต้องไปเผชิญหน้ากับยูลผู้เป็นพ่อของเธอ

ในขณะที่ชาร์ลีกำลังปวดหัวไม่รู้จะจัดการเรื่องพ่อกับลูกสาวตระกูลโกลดิ้งอย่างไรดี นานาโกะพร้อมกับฮิโรชิผู้ช่วยของเธอ รวมทั้งจิโร่จากตระกูลโคบายาชิต่างก็ยืนนิ่งขนาบข้างโค้ชคาสึกิซึ่งนอนอยู่บนเตียงในห้องผู้ป่วยหนักของโรงพยาบาลซิลเวอร์วิง

คาสึกิที่นอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลดูซีดเซียวมาก