กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1406

ในขณะที่ชาร์ลีกำลังรักษาอาการป่วยให้ควินน์อยู่นั้น นานาโกะก็กำลังเฝ้ามองคาสึกิผู้เป็นอาจารย์ของเธอที่เพิ่งผล็อยหลับไป เธอหันไปหาฮิโรชิด้วยท่าทีอิดโรยแล้วพูดว่า “คุณทานากะ อยู่ดูแลอาจารย์แทนฉันอยู่ที่นี่นะคะ ฉันต้องขอตัวไปพักผ่อนบ้างแล้ว ไม่อย่างนั้นก็ไม่น่าจะผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศได้เลย แล้วนับประสาอะไรกับการเอาชนะออโรร่า”

ถึงแม้ว่าคาสึกิจะแนะนำอย่างแข็งขันให้เธอไปอ้อนวอนขอให้ชาร์ลีมาเป็นอาจารย์ของเธอ แต่เธอก็ไม่พร้อมที่จะทำอย่างนั้น

เธอคิดว่าที่อาจารย์ของเธอได้รับบาดเจ็บถึงขนาดนี้ ก็เป็นเพราะชาร์ลีฟาดฝ่ามือใส่เขาไปหนึ่งครั้งนั่นแหละ ไม่ว่าใครจะถูกหรือผิดในเรื่องนี้ เธอก็ไม่สามารถละทิ้งอาจารย์ของเธอ แล้วไปอ้อนวอนขอให้ชาร์ลีมาเป็นอาจารย์ของเธอแทน

ยิ่งไปกว่านั้นคือ เธอมีความรู้สึกลึก ๆ อยู่ภายในใจว่า ชาร์ลีไม่น่าจะรับเธอเป็นลูกศิษย์ ซึ่งหลัก ๆ แล้วก็น่าจะเป็นเพราะชาร์ลีเป็นคนร่ำรวย และดูหมิ่นดูแคลนชาวญี่ปุ่นอย่างมาก เธอไม่รู้ว่าต้องใช้ความสามารถแบบไหนถึงจะทำให้เขาประทับใจในตัวเธอได้

ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเข้าต่อสู้ในรอบการแข่งนั้นนี้อย่างสุดความสามารถ จากนั้นเธอก็จะกลับญี่ปุ่นพร้อมกับอาจารย์ของเธอ

ด้วยเหตุนี้เธอจึงไม่สามารถดูแลคาสึกิในตอนนี้ต่อไปได้ เธอต้องกลับไปที่โรงแรมเพื่อพักผ่อนให้เพียงพอ แล้วยังต้องคว้าโอกาสสุดท้ายด้วยการฝึกฝนอย่างหนักด้วย

เมื่อจิโร่ได้ยินว่านานาโกะกำลังจะกลับไปที่โรงแรม เขารีบพูดด้วยท่าทีกะลิ้มกะเหลี่ยว่า “โอ้ คุณอิโตะครับ บังเอิญว่าผมก็กำลังจะกลับไปที่โรงแรมเหมือนกัน งั้นเราไปด้วยกันนะครับ”

นานาโกะส่ายหัว “ไม่ล่ะค่ะ ขอบคุณ ฉันจะนั่งแท็กซี่กลับเองค่ะคุณโคบายาชิ”

จิโร่รู้ว่านานาโกะจงใจพยายามตีตัวออกห่างจากเขา แต่เขาไม่ได้โกรธกับการกระทำของเธอ เขารู้ว่านานาโกะเป็น ‘ยามาโตะ นาเดะชิโกะ’ เพียงหนึ่งในล้านเท่านั้นที่ยากจะเข้าถึง และไม่สามารถจะเอาชนะใจเธอได้ง่าย ๆ ด้วย