กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1410

ชาร์ลี เวด?!”

การเอ่ยชื่อชาร์ลีขึ้นมาทำให้จิโร่เสียวสันหลังวาบ เขารีบพูดว่า “คุณนานาโกะ คุณต้องอยู่ให้ห่างจากชาร์ลี เวดนะ! เขาอันตรายเกินไป ทางที่ดีไม่ควรติดต่ออะไรกับเขามากมาย…”

จากนั้นเขาก็กล่าวเพิ่มเติมว่า “ผมว่าคุณก็ไม่ต้องไปฟังคำแนะนำของคุณยามาโมโตะ ที่ให้ไปอ้อนวอนขอชาร์ลี เวดมาเป็นอาจารย์ของคุณ เท่าที่ผมรู้มาผู้ชายที่ชื่อชาร์ลีคนนี้ไม่เป็นมิตรกับชาวญี่ปุ่นเอามาก ๆ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ทำร้ายคุณยามาโมโตะอย่างโหดเหี้ยมแบบนี้เพียงเพราะคำพูดของเขาหรอกนะครับ!”

นานาโกะพยักหน้า “ฉันไม่คิดว่าเขาจะรับฉันเป็นศิษย์หรอก แต่ฉันหวังว่าเขาจะสามารถทำอะไรเพื่อรักษาคุณยามาโมโตะได้บ้าง หรือช่วยพูดกล่อมดร.ซิมมอนส์ให้ทำการรักษาอาจารย์ได้"

จิโร่รีบถามว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณจะไปหาชาร์ลีวันหลังใช่ไหมครับ?”

“ไม่ ไม่ใช่วันหลัง ฉันจะไปหาเขาวันนี้เลย”

“วันนี้เหรอ?! แต่ตอนนี้ค่ำแล้วนะ! คุณจะไปหาชาร์ลีตอนนี้จริง ๆ เหรอ?”

“ใช่ค่ะ! ตอนนี้เลย!”

นานาโกะพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “ฉันได้ขอให้คนของฉันช่วยค้นหาที่อยู่ของเขาแล้ว ดูเหมือนเขาจะอาศัยอยู่ในธอมป์สัน เฟิร์ส ซึ่งเป็นเขตวิลล่าที่ดีที่สุดของโอลรัส ฮิลล์ ฉันอยากขอร้องให้คุณโคบายาชิช่วยขับรถไปส่งฉันเดี๋ยวนี้เลยได้ไหมคะ”

“อะไรนะครับ? คุณกำลังจะไปพบเขาที่บ้านเหรอ? ไม่มีทาง! นี่ไม่โอเคอย่างมากเลยนะครับ!”

จิโร่โบกมือปฏิเสธด้วยความลนลาน

แอนโทนี่บอกเขาว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งมาที่คลินิกของเขา เพื่อขอร้องให้ช่วยรักษาชายคนหนึ่งที่มีอาการเส้นลมปราณในร่างกายขาดสะบั้นหมด และถามว่าเป็นฝีมือของชาร์ลีหรือเปล่า

ชาร์ลียอมรับอย่างไม่ลังเลแล้วพูดว่า “ถ้าผมเดาไม่ผิด ผู้หญิงคนที่ไปคลินิกของคุณนั้นน่าจะเป็นนานาโกะ เด็กสาวชาวญี่ปุ่น ผู้ชายที่ผมทำให้เขาต้องกลายเป็นคนพิการนั้นชื่อยามาโมโตะ คาสึกิ เขากล้ามาเรียกผมว่า ‘คนป่วยแห่งเอเชีย’ ผมจึงให้อภัยเขาไม่ได้”

“โอ้ พวกเขาเป็นชาวญี่ปุ่น!” แอนโธนี่คำรามอย่างเดือดดาล “คนที่พยายามจะขโมยยาวิเศษของคุณคราวที่แล้วก็เป็นชาวญี่ปุ่นเหมือนกัน! พวกเขามีแต่สร้างปัญหา!”

แอนโธนี่พูดอย่างรวดเร็วว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับปรมาจารย์เวด ผมจะไม่ให้ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาในคลินิกของผมอีก!”

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ถึงแม้ว่าอาจารย์ของเธอจะหยิ่งยโสและหยาบคาย แต่เด็กสาวคนนี้ก็สุภาพและพูดจานุ่มนวล คุณแค่บอกปัดดี ๆ ถ้าเธอไปขอให้คุณช่วยอีก ไม่จำเป็นต้องสร้างความลำบากให้กับเธอ พวกเราชาวออสเกียนมีเหตุผลเสมอ นี่เป็นสองกรณีที่แตกต่างกัน เราไม่ควรเอามาปะปนกัน”