กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1443

แคลร์ไม่คาดคิดว่าชาร์ลีจะใช้เงินเพื่อเอาชนะใจแม่ของเธอ

ยิ่งไปกว่านั้น ผลของการใช้เงินเพื่อเอาชนะใจแม่ของเธอก็ดูเหมือนจะได้ผลดีเสียด้วยสิ!

ทันใดนั้นแคลร์ก็รู้สึกอับอายมาก และรู้สึกเหมือนอยากจะขุดหลุมฝังตัวเองลงไปตรงนั้นเลย

ในเวลานี้นี่เองที่เอเลนเห็นแคลร์ไม่พูดอะไร เธอจึงคอยกระตุ้นแคลร์จากทางด้านข้าง “ลูกสาวที่แสนดีของแม่ แม่จะพาลูกไปพบหมอชราชาวออสเกียนคนนั้นพรุ่งนี้เลยดีไหม เขาจะได้สั่งยาให้ลูกกินไงล่ะ?”

แคลร์รู้สึกหมดหนทางอย่างยิ่งในเวลานี้ แล้วพูดอย่างเขินอายว่า “แม่ หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้วค่ะ!”

เอเลนตอบอย่างเคร่งขรึม “แกมาหาว่าฉันพูดไร้สาระได้ยังไงกัน?! ฉันก็อยากจะได้อุ้มหลานให้เร็วที่สุดเหมือนกันนี่!”

แคลร์รู้ว่าถ้าเธอไม่รีบออกไปเดี๋ยวนี้ แม่ของเธอคงพูดอย่างไม่มีวันจบสิ้นอย่างแน่นอน ดังนั้นเธอจึงผลักชาร์ลีอย่างเร่งรีบแล้วพูดว่า “รีบไปรับพ่อกลับบ้านกันเถอะค่ะ”

ชาร์ลียิ้มพร้อมกับพยักหน้าแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเราขอตัวไปรับพ่อก่อนนะครับ ไว้ค่อยคุยเรื่องการมีลูกแฝดกันวันหลัง”

เอเลนส่งเสียงมาจากทางด้านข้าง “ใช่! ใช่! เราค่อยคุยเรื่องนี้กันวันหลัง ฉันคิดว่าคุยกันพรุ่งนี้เลยจะดีมาก!”

แคลร์รู้สึกหมดหนทาง แล้วรีบผลักชาร์ลีตลอดทางจนออกจากบ้านไป

หลังออกจากบ้านมาแล้วแคลร์ก็แสร้งทำเป็นโกรธแล้วพูดกับชาร์ลีว่า “ชาร์ลี ทำไมคุณต้องพูดเรื่องทั้งหมดนั้นกับแม่ของฉันด้วย…”

ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “ผมก็แค่คุยให้ลื่นไหลไปตามน้ำน่ะครับ แล้วดันมาจบที่เรื่องนี้ ผมทำถูกไหม?”

แคลร์จ้องมองเขาก่อนจะพูดว่า “อย่าคิดนะว่าฉันจะไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่! ขอบอกตรงนี้เลยว่าถ้าคุณอยากจะยกระดับความสัมพันธ์ล่ะก็ คุณต้องทำไปทีละนิดอย่างตรงไปตรงมา อย่าคิดว่าคุณจะสามารถรวบรัดตัดความ แล้วยกระดับได้เร็วขึ้นเพียงเพราะคุณสามารถเกลี้ยกล่อมแม่ของฉันได้นะ!

ชาร์ลีตอบอย่างร่าเริงว่า “ผมไม่ได้คิดแบบนั้นเลย! ผมแค่รู้สึกว่าพ่อแม่ของเราก็อายุมากแล้ว และพวกเขาก็คงอยากจะอุ้มหลานให้ได้เร็วที่สุด”