กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1444

ชาร์ลีและแคลร์ยังนั่งอยู่ในรถ ซึ่งอยู่ห่างจากกลุ่มคนพวกนั้นพอสมควร ดังนั้นทั้งสองจึงไม่ได้ยินว่าพวกเขากำลังพูดคุยอะไรกัน

แต่จากที่สังเกตดูแล้วนั้น ก็เห็นได้ชัดว่ามาทิลด้าต้องขอให้พอลลูกชายของเธอช่วยเตรียมของขวัญมาให้จาค็อบเป็นการแลกเปลี่ยน

แคลร์ยิ่งรู้สึกหดหู่ใจเมื่อเห็นคนทั้งคู่แลกของขวัญกัน “คุณดูพ่อกับป้าฮอลล์สิ! ทั้งคู่ทำตัวเกินกว่าคำว่าเพื่อนอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาดูเหมือนคู่รักในวัยกลางคนและวัยสูงอายุซะมากกว่า!”

ชาร์ลีพยักหน้าเบา ๆ

เขาสังเกตเห็นมานานแล้วว่าทั้งสองคนมีความรักต่อกัน มาทิลด้าถึงกับตั้งชื่อกลางให้พอลว่า ‘จามาล’ นี่พิสูจน์ให้เห็นว่ามาทิลด้าไม่เคยลืมจาค็อบเลยจนถึงตอนนี้

ส่วนจาค็อบก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก หลังจากถูกเอเลนกดขี่มานานหลายปี เขาก็เฝ้าแต่คิดถึงและโหยหามาทิลด้ามาเป็นเวลานานแล้ว

ถ้าชาร์ลีปล่อยให้เอเลนอันตรธานหายไปจากโลกใบนี้ หลังจากที่เธอขโมยบัตรธนาคารของเขาไป จาค็อบก็คงได้กลับมาพบกับมาทิลด้า แล้วสานต่อความสัมพันธ์ของพวกเขาในตอนนี้ไปแล้ว

ตอนนี้เองที่แคลร์รู้สึกทนไม่ได้อีกต่อไป จึงบอกกับชาร์ลีว่า “ทำไมคุณไม่บีบแตรสักสองทีล่ะ พ่อจะได้รู้ว่าพวกเราอยู่ตรงนี้? ไม่อย่างนั้นพ่อก็คงพูดคุยต่อไปอีกครึ่งชั่วโมงแน่”

ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะกดแตรรถ เมื่อจาค็อบหันมองมายังทิศทางของพวกเขา เขาก็จำรถของแคลร์ได้ทันที เขาคิดว่าต้องเป็นชาร์ลีที่ขับรถมารับเขา เขาจึงยิ้มแล้วโบกไม้โบกมือมายังทิศทางที่รถจอดอยู่ หลังจากนั้นเขาก็หันไปมองมาทิลด้า ก่อนจะบอกเขาอย่างไม่เต็มใจว่า “โอ้ มาทิลด้า ลูกเขยมารับผมแล้ว ผมต้องขอตัวกลับก่อนนะ”

มาทิลด้ายิ้มก่อนจะพูดเบา ๆ ว่า “ถึงบ้านแล้วอย่างปลอดภัยแล้วอย่าลืมโทรบอกฉันนะคะ ฉันจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงคุณ”

“ได้สิ” จาค็อบตอบในขณะที่ยิ้มอย่างพึงพอใจ

แคลร์ถือโอกาสตอนที่จาค็อบได้หันไปคุยกับมาทิลด้า โดยบอกกับชาร์ลีว่า “พ่อคงไม่รู้ว่าฉันมาอยู่ที่นี่ด้วย ฉันขอย้ายไปนั่งตรงเบาะหลังแล้วกันนะคะ”

เมื่อพูดออกไปดังนั้น แคลร์ก็ผลักประตูรถให้เปิดออก ก่อนที่จะลงจากรถแล้วเข้าไปนั่งตรงเบาะหลัง