กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1472

เพราะท้ายที่สุดแล้วสงครามราคาจะเป็นทางเลือกสุดท้าย

ถ้าประสิทธิภาพของสินค้าทั้งสองชนิดมีความคล้ายคลึงกัน ทั้งสองฝ่ายก็จะได้รับความเสียหายไม่ต่างกันนักหากมีสงครามราคาเกิดขึ้นในเวลานี้

แต่ถ้าสินค้าทั้งสองชนิดนี้มีประสิทธิภาพที่แตกต่างกันอย่างมาก โคบายาชิ ฟาร์มาก็มีแต่จะขาดทุนเท่านั้น

เพราะท้ายที่สุดแล้วถึงแม้ประสิทธิภาพของยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิจะแย่กว่ายาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยามาก แต่ต้นทุนในการผลิตยานั้นไม่ได้ต่ำกว่าต้นทุนในการผลิตยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาเลย!

นอกจากนี้ต้นทุนค่าแรงงานของญี่ปุ่นก็ค่อนข้างสูง รวมทั้งค่าขนส่งและภาษีศุลกากรสำหรับการส่งออกก็ไม่ใช่ถูก ๆ ดังนั้นราคายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิจึงต้องมีราคาสูงกว่ายาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาซึ่งเป็นยาที่ทรงพลังกว่าอย่างแน่นอน

ถ้าพวกเขาจะลดราคายาเหลือกล่องละหนึ่งร้อยดอลลาร์ ยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิจะต้องขาดทุน แต่ยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาจะยังคงได้กำไรอย่างน้อยกล่องละสิบถึงยี่สิบดอลลาร์

ดังนั้นจิโร่จึงแค่พยายามข่มขวัญศัตรูด้วยการขู่ว่าจะทำสงครามราคา แต่เขาไม่มีความมั่นใจและไม่กล้าพอจะประกาศสงครามราคากับคู่แข่งอย่างเป็นทางการ

หลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว จิโร่ก็รู้สึกว่าทางออกเดียวของเรื่องนี้ก็คือการขโมยสูตรปรุงยา

ทันทีที่จิโร่กลับเข้าไปในรถเขาก็รีบถามผู้ช่วยของเขาว่า “ตอนนี้เหล่าปรมาจารย์ที่นายพามาจากญี่ปุ่นยังอยู่ในโอลรัส ฮิลล์กันหรือเปล่า?”

ผู้ช่วยของเขาตอบทันทีว่า “ท่านประธานครับ ครั้งนี้ผมได้รวบรวมปรมาจารย์มาทั้งหมดสิบหกคนซึ่งเดินทางมาถึงที่นี่แล้วเก้าคน ส่วนอีกเจ็ดคนจะมาถึงโอลรัส ฮิลล์ก่อนค่ำครับ”

“ได้! ดีเลย!” จิโร่พยักหน้าในขณะที่พูดว่า “บอกให้พวกเขาซุ่มโจมตีบนถนนสายนี้ในคืนนี้ ฉันอยากให้พวกเขาลักพาตัวเลียมไปทรมานและจัดหนักให้สักหน่อย แล้วบังคับเขาส่งใบสั่งยาและสูตรปรุงยานั่นให้กับเรา”