กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1474

ในเวลานี้ออโรร่าได้แต่พยักหน้าซ้ำ ๆ น้ำตาไหลออกมาไม่หยุดในขณะที่พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและตื่นเต้นว่า “ฉันจะไปค่ะ!”

คุณลูก้าพูดอย่างพึงพอใจว่า “นับเป็นข่าวดีจริง ๆ ผมจะติดต่อกับคนที่อีสต์คลิฟฟ์ในเรื่องการจัดเตรียมงานที่เกี่ยวข้องทันทีที่มีตารางการฝึกซ้อมของทีมชาติออกมา ผมจะไปแจ้งให้คุณทราบด้วยตัวเองถึงที่บ้านคุณเลย ผมเชื่อว่าด้วยความแข็งแกร่งและความสามารถของคุณนั้นจะทำให้คุณคว้าเหรียญทองในกีฬาโอลิมปิกมาได้อย่างแน่นอน!”

เมื่อคุณลูก้ากลับไปแล้วทั้งพ่อและลูกสาวจากตระกูลควินตันก็ร้องไห้อยู่ด้วยกันในห้องรับรองหลังเวลที

เกรแฮมรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง นี่เป็นเพราะออโรร่าชนะการแข่งขันชิงแชมป์ระดับนานาชาติในวันนี้ ถือเป็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ที่นำเกียรติยศชื่อเสียงมาให้ครอบครัว แล้วยังได้รับโอกาสไปร่วมแข่งขันกีฬาโอลิมปิกในฐานะนักกีฬาทีมชาติอย่างไม่คาดฝันอีกด้วย

เกรแฮมร้องไห้อยู่นานก่อนจะปาดน้ำตาออกจากใบหน้าในที่สุด หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่ชาร์ลีก่อนจะคุกเข่าลงข้างหนึ่งในขณะที่พูดว่า “ปรมาจารย์เวด! ที่ออโรร่าประสบความสำเร็จในวันนี้ได้ก็เป็นเพราะความเมตตากรุณาของคุณ ปรมาจารย์เวดคือผู้มีพระคุณของตระกูลควินตัน! โปรดให้ผมได้แสดงความเคารพคุณด้วยเถอะครับปรมาจารย์เวด!”

ออโรร่ารีบตามหลังพ่อไป แล้วคุกเข่าลงข้างหนึ่งในขณะที่พูดว่า “ปรมาจารย์เวด โปรดรับความเคารพจากฉันด้วยค่ะ!”

ออโรร่าไม่กล้ารอช้าแม้แต่วินาทีเดียว ทันทีที่เห็นพ่อของเธอคุกเข่าลงเธอก็รีบคุกเข่าตามแล้วพูดว่า “ปรมาจารย์เวด โปรดรับความเคารพและความขอบคุณจากฉันด้วยค่ะ!”

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดกับออโรร่าว่า “ออโรร่า นับจากนี้เป็นต้นไปคุณต้องขยันฝึกซ้อมนะ เพื่อจะได้นำเกียรติยศชื่อเสียงมาให้ประเทศของเราในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก”

ออโรร่าร้องไห้ในขณะที่พยักหน้าแล้วพูดอย่างหนักแน่นว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะปรมาจารย์เวด! ฉันจะทุ่มเทอย่างเต็มที่เพื่อเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิปิกครั้งนี้แน่นอนค่ะ!”

***

เดิมทีเกรแฮมต้องการใช้โอกาสนี้จัดงานเลี้ยงฉลองชัยชนะให้กับลูกสาวของเขาที่เฮฟเว่น สปริงส์ พร้อมกันนั้นก็เชิญชาร์ลีไปร่วมงานฉลองนั้นด้วย

แต่ชาร์ลีไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะไปร่วมเฉลิมฉลองด้วยไอ้ เขาก็เลยหาข้ออ้างว่ามีธุระต้องรีบกลับไปทำที่บ้านก่อนจะเดินออกจากสนามกีฬาไปคนเดียว

แน่นอนว่าชาร์ลีดีใจกับชัยชนะของออโรร่า แต่เขาอดที่จะรู้สึกกลุ้มใจไม่ได้เมื่อนึกถึงสภาพที่เอาแน่นอนอะไรไม่ได้ของนานาโกะในเวลานี้