กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1499

หลังจากเครื่องบินลงจอด ชาร์ลีกับลอรีนก็ลงจากเครื่องบินพร้อมกัน

เนื่องจากชาร์ลีไม่ได้มีกระเป๋าที่โหลดมาใต้ท้องเครื่อง เขาจึงไม่ต้องไปรอรับกระเป๋า แต่เนื่องจากลอรีนเป็นสาวงามตัวยงซึ่งโดยปกติมักจะขนเสื้อผ้า เครื่องสำอาง และผลิตภัณฑ์บำรุงผิวติดตัวไปจำนวนมากยามเดินทาง เครื่องสำอางและผลิตภัณฑ์ดูแลผิวมักจะมีน้ำเกินได้ง่ายมาก ลอรีนจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องโหลดกระเป๋าไว้ใต้ท้องเครื่อง

หลังจากลงจากเครื่องบินแล้วเธอไม่สามารถออกจากสนามบินได้ทันทีเหมือนชาร์ลี เธอต้องไปรอรับกระเป๋ายังบริเวณสายพานรับกระเป๋า

ดังนั้นลอรีนจึงรีบถามชาร์ลีว่า “ชาร์ลี คุณจะออกจากสนามบินยังไงเหรอคะ?”

ชาร์ลีตอบว่า “ผมจะออกไปเรียกแท็กซี่ครับ”

ลอรีนรีบตอบว่า “ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณไม่รอฉันก่อนล่ะ? แล้วเราค่อยไปด้วยกัน พอดีว่าครอบครัวของฉันจะขับรถมารับ เราแวะส่งคุณได้นะคะ”

ชาร์ลียิ้มก่อนจะโบกมือแล้วพูดว่า “ไม่ต้องหรอกครับลอรีน ผมกำลังรีบน่ะครับ เลยต้องขอตัวออกไปก่อน”

ลอรีนตอบอย่างช่วยอะไรไม่ได้ “โอเคค่ะ แล้วไว้ค่อยนัดเจอกันใหม่วันหลัง อย่าลืมนะว่าคุณสัญญาแล้วว่าจะไปทานอาหารกับฉัน”

“โอเค” ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยในขณะที่พูดว่า “คุณรอรับกระเป๋าไปนะ ผมต้องไปก่อน ไว้ค่อยนัดเจอกันวันหลังก็ได้ครับ”

หลังจากกล่าวลากับลอรีนแล้ว ชาร์ลีก็เดินออกจากสนามบินนานาชาติอีสต์คลิฟฟ์ตามลำพัง

หลังจากเดินออกมาจากสนามบิน ชาร์ลีก็ไม่มีเวลาที่จะถอนหายใจหรือหวนนึกถึงเหตุการณ์นั้นเลย เขามุ่งตรงไปยังจุดจอดรถแท็กซี่แล้วเข้าคิวเพื่อรอรถแท็กซี่

ทันทีที่เขาออกมาจากสนามบิน ก็มีผู้หญิงสวมเสื้อกันหนาวหนา ๆ พร้อมทั้งสวมหมวก สวมแมสก์ และแว่นกันแดด วิ่งมาหาเขาอย่างเร่งรีบ