กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1511

เอเดรียนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รีบหัวเราะแล้วพูดว่า “นี่ โรแกน แกพูดกับพี่ชายเราแบบนั้นได้ยังไง? ตอนนี้เขาอ่อนแอมาก ถ้าแกทำให้เขาโกรธแล้วเขาเกิดตายขึ้นมาก่อนจะทันได้เปลี่ยนพินัยกรรม เราก็ต้องไปต่อสู้กับพี่สะใภ้และหลานสาวของเราน่ะสิ ฉันไม่อยากจะทำแบบนั้นหรอกนะ”

โรแกนหัวเราะคิกคักอย่างชั่วร้าย “เอเดรียน พี่พูดถูก ฉันทำเกินไปหน่อย ขอโทษที!”

จากนั้นเขาก็หันไปหายูล ยิ้มอย่างเสแสร้งแล้วพูดว่า “พี่ยูล ฉันขอโทษ เมื่อกี้นี้ฉันใช้คำรุนแรงเกินไปหน่อย ได้โปรดอย่าถือสาเลยนะ”

เอเดรียนหัวเราะเบา ๆ อยู่ข้าง ๆ แล้วพูดว่า “อย่างไรก็ตามนะ ยูล ถึงแม้โรแกนจะใช้คำรุนแรงเกินไปหน่อย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรผิด พี่ลองคิดดูสิ ไม่มีใครทนเห็นทรัพย์สินของครอบครัวมูลค่าหลายแสนล้านตกไปอยู่ในมือของคนนอก ถ้าพี่ร่วมมือกับเรา ราเชลกับนานาก็ยังได้รับส่วนแบ่ง 20% เมื่อพี่จากไปแล้ว…”

เมื่อพูดมาถึงจุดนี้ สีหน้าของเอเดรียนดูน่ากลัวมากและน้ำเสียงของเขาก็ฟังดูหมองม่นเหลือเกิน เขากัดฟันแล้วคำรามออกมาว่า “แต่ถ้าพี่ไม่ยอมร่วมมือกับเรา ฉันก็อาจหมดความอดทนและลงมือทำอะไรบางอย่างกับพี่และครอบครัวของพี่ ก่อนที่พี่จะลงไปนอนอยู่ในหลุม ถ้าครอบครัวของพี่ล้มหายตายจากไป ทรัพย์สินทั้งหมดที่เป็นชื่อของพี่ก็จะกลายเป็นของฉันกับโรแกนโดยชอบธรรม ตอนนี้พี่เข้าใจสิ่งที่ฉันกำลังพูดให้ฟังหรือยัง?”

ยูลเริ่มไออย่างรุนแรงและกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ตอนนี้เขาโกรธมากจนทำให้ร่างกายที่อ่อนแออยู่แล้วยิ่งย่ำแย่เข้าไปกันใหญ่

เมื่อราเชลและควินน์เห็นดังนี้ ก็รีบเข้าไปพยุงเขาและตบหลังเขาเบา ๆ

ชาร์ลีไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขาจ้องมองเอเดรียนแล้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณกำลังบอกว่าจะบังคับพวกเขาสามคน ถ้าลุงโกลดิ้งไม่ยอมร่วมมือกับคุณใช่ไหม?”

เอเดรียนไม่สนใจที่จะปิดบังตนเองอีกต่อไป เขาจ้องมองอย่างหยิ่งผยองและพูดจาอย่างโอหังและไร้ความปรานีว่า “ไอ้หนู ฉันไม่สนหรอกนะว่าแกเป็นใคร แต่แกไม่มีสิทธิ์จะพูดอะไรที่นี่ ฉันมีธุระที่ต้องจัดการในวันนี้ ฉะนั้นฉันจะไว้ชีวิตแก แต่เฉพาะวันนี้เท่านั้นนะ ถ้าฉันยังเห็นแกมีชีวิตอยู่ในวันพรุ่งนี้ ฉันจะฆ่าแกให้ตายด้วยมือของฉันเอง!”

จากนั้นเขาก็หันไปหายูลทันที แล้วคำรามออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ยูล ในเมื่อฉันได้พูดสิ่งต่าง ๆ ออกไปหมดแล้ว ฉันจะขอบอกความตั้งใจให้พี่ฟังชัด ๆ นะว่า วันนี้ฉันต้องได้ทรัพย์สินของพี่ 80% ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ไว้ชีวิตพวกพี่สักคนเดียว! แล้วอย่าหาว่าฉันกับโรแกนไม่เห็นกับความเป็นพี่เป็นน้องแล้วกัน”

โรแกนส่งเสียงก้องกังวานขึ้นมาว่า “ยูล พี่กำลังจะตายอยู่แล้ว ทำไมยังดื้อรั้นอยู่อีก? พี่อาจตายเร็ว ๆ นี้ แต่ภรรยาและลูกสาวของพี่ยังมีชีวิตอยู่อีกหลายปี พี่คงไม่อยากให้พวกเขาต้องตายไปพร้อมพี่หรอกใช่ไหม?”