กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1588

ในขณะที่เขาตบหน้าดีแลนซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาก็เริ่มก่นด่าด้วยความขุ่นเคือง “ดีแลน โคช! ไอ้ฉิบ*าย! นายคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วสินะ! นายกล้ามาตำหนิคุณเวดได้ยังไง? คอยดูนะ วันนี้ฉันจะตบปากสกปรก ๆ ของนายให้สาสมเลย!”

ทันใดนั้นใบหน้าของดีแลนก็โชกไปด้วยเลือด และแก้มทั้งสองข้างของเขาก็บวมเป่งอยู่ในเวลานี้ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึงและความหวาดกลัว แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย

ในเวลานี้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งกำลังใช้ครีมทามือหลังออกมาจากห้องน้ำที่อยู่ข้าง ๆ ห้องนั่งเล่น เธออดที่จะอุทานออกมาดังลั่นไม่ได้เมื่อเห็นดีแลนถูกตบหน้า เธอจึงรีบวิ่งมาที่นี่ในขณะที่ก่นด่าออกมาดังลั่น “ไอ้สารเลวนี่ใครกัน? กล้าดียังไงมาตบตีลูกฉัน?!”

ผู้หญิงที่กำลังพูดอยู่นั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากซิลเวีย ซึ่งเป็นแม่ของดีแลนและเป็นป้าของลอรีน

ซิลเวียรักลูกชายของเธอมาก เมื่อเห็นลูกชายของเธอถูกทุบตี เธอก็รีบวิ่งออกมาเอาเรื่องกับริกลีย์

ริกลีย์กำลังโมโหจนเลือดขึ้นหน้าอยู่ในเวลานี้ เมื่อเขาเห็นซิลเวียวิ่งเข้ามาหา เขาก็ยกขาขึ้นก่อนจะเตะเธอเข้าอย่างแรง

ซิลเวียร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด จากนั้นก็โซซัดโซเซไปข้างหลังแล้วล้มลงไปกองกับพื้น เธอถูกเตะแรงมาก แล้วล้มลงกับพื้นอย่างแรงด้วย ดังนั้นเธอจึงได้แต่ร้องไห้โฮดังลั่นในขณะนั่งอยู่กับพื้น “ยืนบื้ออะไรกันอยู่? ทำไมถึงไม่รุมกระทืบไอ้สารเลวนี่ให้ตายไปซะ? ปล่อยให้เขามาทุบตีดีแลนในคฤหาสน์ของตระกูลโธมัสได้ยังไงกัน?”

ในเวลานี้เจริลซึ่งเป็นพี่ชายคนโตของซิลเวียก็ตะโกนออกมาอย่างดุเดือดว่า “เธอตาบอดหรือไง? เธอไม่เห็นเหรอว่าเขาเป็นนายน้อยคนโตของตระกูลโกลดิ้ง!”

ซิลเวียถึงกับผงะ! เมื่อกี้นี้เธอเพิ่งเห็นใครบางคนกำลังทุบตีลูกชายของเธออยู่ แล้วรีบวิ่งเข้าไปช่วยทันที ส่งผลให้เธอถูกเตะทันทีที่เข้าไปอยู่ตรงหน้าพวกเขา เธอจึงมองไม่เห็นรูปร่างหน้าตาของริกลีย์เลย

หลังจากฟังคำพูดของพี่ชายแล้ว ซิลเวียก็รีบมองดูเขา และทันทีที่เธอเห็นเขา เธอก็ตกตะลึงทันที!

โอ้พระเจ้า!

นั่นคือนายน้อยคนโตของตระกูลโกลดิ้งจริง ๆ ด้วย!

ตระกูลโกลดิ้งนั้นมีความแข็งแกร่งและทรงพลังมาก! ถึงแม้จะรวมตระกูลโธมัสและโคชเข้าด้วยกันแล้วคูณสอง ก็ยังดูไม่เหมาะที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาได้เลย

ซิลเวียถามด้วยท่าทีกระตือรือร้นแกมประหลาดใจว่า “คนไหนคือคุณเวดคะ? แล้วนี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”

จู่ ๆ ลอรีนก็กลับมาได้สติอีกครั้งในเวลานี้ แล้วรีบเดินเข้าไปหาชาร์ลีพร้อมกับวิงวอนว่า “ชาร์ลีคะ คุณช่วยพูดอะไรหน่อยสิ อย่าปล่อยให้คุณริกลีย์ตบหน้าดีแลนต่อไปเลยค่ะ ถ้ายังขืนให้เขาตบต่อไปอย่างนี้ ก็ต้องมีคนตายแน่…”

เมื่อชาร์ลีเห็นสีหน้าที่ดูเป็นกังวลของลอรีน เขาก็รู้ว่าเธอกำลังเป็นห่วงญาติของเธออยู่เหมือนกัน ดังนั้นเขาจึงพูดกับริกลีย์ว่า “พอเถอะ… หยุดตบตีเขาได้แล้ว”

ริกลีย์รอให้ชาร์ลีพูดคำนี้ออกมา

นี่เป็นเพราะความโง่เง่าของดีแลนที่มาตำหนิชาร์ลีในวันนี้ เขาจึงรู้ว่าเขาหยุดตบตีดีแลนไม่ได้จนกว่าชาร์ลีจะพอใจ

เมื่อเขาเห็นว่า ในที่สุดชาร์ลีก็ขอให้เขาหยุดตบตีดีแลน เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วถีบดีแลนลงไปกองกับพื้นก่อนจะก่นด่าว่า “ถ้าไม่ได้ความเมตตาจากคุณเวดให้หยุดตบตีนายล่ะก็ วันนี้นายต้องตายด้วยน้ำมือฉันแน่ ๆ !”