กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 165

เมื่อแจ็คเห็นว่าชาร์ลียืนกรานจนถึงที่สุดเขาก็ทำได้เพียงเย้ยหยันขณะที่เขาสั่งซีค “ดูเหมือนว่าบางคนจะเบื่อหน่ายกับการมีชีวิตอยู่จริง ๆ ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรฉันจะสอนเขาว่าเขายืนอยู่ตรงไหน ซีคขอไม้จันทน์สามเสา กระถางธูปทองสีม่วง และดาบไม้ท้อให้ฉันด้วย ฉันจะแสดงให้เขาเห็นว่าเจ้านายที่แท้จริงเป็นอย่างไร”

ซีคไม่กล้าตอบโต้ช้า ดังนั้นเขาจึงรีบเตรียมสิ่งของทั้งหมดที่แจ็คขอ

หลังจากนั้นไม่นานแจ็คก็วางไม้จันทน์ลงในกระถางธูป ในเวลานี้ควันธูปที่ลอยอยู่ในอากาศ

คุณเยลแมนยกดาบไม้จันทน์ขึ้นก่อนที่เขาจะเริ่มสวดมนต์ทันที

ในตอนนี้เกรแฮมที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขารู้สึกเวียนหัวอย่างกะทันหันราวกับว่ามีคนถ่ายให้เขาเพียงไม่กี่ช็อต

เขาอดทนอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะอ้อนวอน “คุณเยลแมน มันจะอยู่ได้นานแค่ไหน…”

“พลังงานหยิน” ในครอบครัวของคุณหนักมากในตอนนี้ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเวทมนตร์ของฉันถึงใช้งานได้ต้องใช้เวลาสักพัก โปรดอดทนต่อไปอีกสักครู่”

เนื่องจากนายท่านพูดไปแล้ว เกรแฮมทำได้เพียงแค่กัดริมฝีปากตัวเองในขณะที่เขาอดทนต่อความเจ็บปวดที่กำลังเผชิญอยู่

อย่างไรก็ตาม ยิ่งเขาอดทนกับมันมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดมากขึ้นเท่านั้น หลังจากนั้นไม่นานเขาไม่เพียง แต่รู้สึกหวิว และคลื่นไส้เท่านั้น แต่เขายังรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรงอีกด้วย

โชคดีที่ในเวลานี้ จู่ ๆ เกรแฮมก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งบางอย่างบนหน้าอกของเขาซึ่งมีการป้องกันที่แข็งแกร่ง และอบอุ่นเหนือหัวใจของเขาเพื่อที่เขาจะได้ไม่พังทลายลงในจุดนั้น

เกรแฮมตกใจมากในเวลานี้ “นี่เป็นงานของเครื่องรางของขลังที่ชาร์ลีมอบให้ฉันหรือเปล่า?”

แจ็คไม่รู้ว่าเกรแฮมพูดถึงอะไร ดังนั้นเขาจึงจิบน้ำก่อนที่จะพ่นมันลงบนดาบไม้ท้อก่อนที่เขาจะฟันดาบไปที่ควันที่พวยพุ่ง

ทันทีที่ดาบกวาดผ่านควันเกรแฮมก็รู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างกระแทกเข้าที่ศีรษะอย่างแรง หลังจากนั้นเขารู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่ขมขื่นในลำคอ และเขาก็อาเจียนเป็นเลือดในเวลานี้

“คุณอา!”

อดัมพุ่งไปข้างหน้าด้วยความตกใจขณะที่เขาประครองเกรแฮมไว้ในมือ