กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 168

"ไม่ ไม่! เขาไม่ใช่มนุษย์! เขาเป็นพระเจ้า!”

“ไม่อย่าให้สายฟ้าฟาดฉัน! ฉันจะคุกเข่าขอโทษคุณเวดทันที”

"ช่วยฉันด้วย ฉันผิดไปแล้ว!"

แขกสองสามคนคุกเข่าลงขณะที่พวกเขาเริ่มโค้งคำนับต่อหน้าชาร์ลี

เกรแฮมถูกแช่แข็งจากอาการช็อก

อย่างไรก็ตาม ฟ้าผ่าทำให้ยุงดำกลายเป็นเถ้าถ่านโดยไม่ทำร้ายใครเลย

ในตอนนี้แจ็คตกใจ และหวาดกลัวอย่างมาก!

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชาร์ลีจะมีพลังมหาศาลขนาดนี้!

เขาเป็นเพียงมดเมื่อเทียบกับชาร์ลี!

ถ้าเขาติดอยู่กับสายฟ้าที่ดุร้ายเขาจะตายในไม่กี่วินาทีแน่นอน!

แจ็คเริ่มตื่นตระหนกในเวลานี้ ดังนั้นเขาจึงรีบลุกขึ้นก่อนที่จะตะเกียกตะกายเพื่อหนีออกจากลาน เขาต้องการหนีออกจาก โอลรัส ฮิลล์ และไม่กลับมาที่นี่อีก! จะมีบุคคลที่น่าเคารพเช่นนี้ใน โอลรัส ฮิลล์ได้อย่างไร?

“คุณกำลังพยายามหนีใช่ไหม?”

ชาร์ลียิ้มขณะที่เขายื่นมือขึ้นไปบนฟ้า และพูดว่า “ฟ้าถล่ม!”

ตู้ม!

ในเวลานี้ฟ้าร้องดังกึกก้อง และสายฟ้าฟาดลงบนโถพอร์ซเลนสีดำในมือของแจ็คขณะที่เขาล้มลงกับพื้นทันที

แจ็คอาจรู้สึกเจ็บอย่างรุนแรงที่มือของเขา และเขาก็กลัวมากจนตัวสั่นขณะที่ร้องขอชีวิตเท่านั้น

"คุณเวด… ท่านอาจารย์…. โปรดไว้ชีวิตของผมด้วย”

ชาร์ลีมองแจ็คด้วยสีหน้าเย็นชาขณะที่เดินเข้าไปหาเขาทีละก้าว

“คุณใช้เวทย์ศพจากทารกในครรภ์ที่ตายได้อย่างไร? รู้ไหมว่านี่มันสร้างความเสียหายให้กับโลกจริง ๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณจะโกงได้ขนาดนี้! นี่เป็นความผิดที่ไม่อาจให้อภัยได้!”