กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 192

คุณท่านวิลสันโกรธมากเมื่อเห็นว่าชาร์ลีหักข้อมือของหลานชายต่อหน้าต่อตาเธอ

เธอโกรธมากจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันทีเพราะอยากจะตบหน้าเขาให้แรง

ทันทีที่เธอยกมือขึ้นในอากาศ ชาร์ลีก็หันกลับมา และพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณย่าครับ! คุณกำลังรนหาที่ตายอยู่นะ!”

เมื่อพูดอย่างนั้น ชาร์ลีก็ตบคุณท่านวิลสันไปที่ใบหน้าของเธอโดยไม่ลังเล หญิงชราตกใจมากจึงถอยหลังไปสองสามก้าวทันที

ดวงตาของชาร์ลีเป็นน้ำแข็ง และเขาปลดปล่อยออร่าแห่งการฆาตกรรมออกมาจากร่างกายของเขา แม้ว่าคุณท่านวิลสันจะโกรธมาก แต่เธอก็ตัวสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจเพราะเธอรู้สึกเจ็บปวดมากจากการตบที่ส่งผ่านใบหน้าของเธอ

เธอเอามือปิดหน้าก่อนจะถอยหนีด้วยความตกใจ

หญิงชราถอยห่าง แต่เธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองชาร์ลีเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเคยเห็นเขาด้วยการแสดงออกที่น่ากลัวบนใบหน้าของเขา

ทุกคนในตระกูลวิลสันต่างก็ตกใจมาก!

เกิดอะไรขึ้น?

ไอ้เศษขยะชิ้นนี้กล้าตบหน้าคุณท่านวิลสันจริงหรือ?

แต่ใครจะกล้าแก้แค้นให้หญิงชราในเวลานี้ล่ะ?

ขณะนี้บอดี้การ์ดที่ได้รับบาดเจ็บทั้งหมดนอนอยู่บนพื้น และบอดี้การ์ดที่เหลือไม่กี่คนที่ยังยืนอยู่ต่างก็เต็มไปด้วยความกลัว และไม่กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า

แม้ว่าหญิงชราอยากจะเอาชีวิตชาร์ลี แต่เธอก็รู้ดีกว่าที่จะยั่วโมโหเขาในตอนนี้ เธอไม่รู้ว่าเขาได้รับทักษะการต่อสู้มาจากไหน และเธอก็รู้ดีว่าเธอจะไม่มีวันเอาชนะความแข็งแกร่งของเขาได้

หัวใจของแคลร์ก็เต้นแรงเช่นกัน และเธอยังคงจ้องมองชาร์ลีตลอดเวลา เธออยู่ในอารมณ์ที่ซับซ้อนมาก และอาจรู้สึกว่าแก้มของเธอแสบร้อน

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพบว่าชาร์ลีน่าเชื่อถือ และไว้ใจได้มากขนาดนี้

ในความเป็นจริงก่อนหน้านี้แคลร์คิดมาตลอดว่าชาร์ลีไม่ได้รู้เรื่องมากนัก และรู้แค่เพียงวิธีการซื้อผัก และทำอาหารสำหรับในครอบครัวเท่านั้น

เมื่อชาร์ลีตระหนักว่าไม่มีใครกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อท้าทายเขาอีกต่อไป เขาก็เงยหน้าขึ้น และมองไปที่ฝูงชนด้วยสีหน้าตายในดวงตาของเขา จากนั้นเขาก็ตะโกนใส่บอดี้การ์ดสองคนที่พยายามซ่อนตัวจากเขา “ถ้าพวกนายไม่ยอมเปิดประตู ฉันจะไม่ลังเลที่จะหักคอนายทิ้งซะ!”

บอดี้การ์ดทั้งสองตกใจมากจึงรีบเดินหน้าไปเปิดประตูทันที