ทุกคนกลับไปที่นั่ง ขณะที่คุณท่านวิลสันเดินไปบนเวทีพร้อมกับจับมือกับแคลร์
เธอยิ้มอย่างอ่อนโยน และอ่อนหวานขณะที่เธอพูดว่า “ดิฉันต้องขอโทษจริง ๆ สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ดิฉันทำผิดพลาด จริง ๆ แล้วแคลร์เป็นลูกหลานที่โดดเด่นของครอบครัววิลสันของเรามาเสมอ ต้องขอบคุณเธอทำให้เราสามารถทำสัญญากับเอ็มแกรนด์กรุ๊ปได้ เธอพยายามอย่างมากเพื่อความสำเร็จที่น่าทึ่งเช่นนี้”
ดอริสยืนอยู่ข้าง ๆ พวกเขา และมองไปที่หญิงชราอย่างดูถูก เธอโบกมือแสดงท่าทางให้เธอหยุดพูด และพูดขึ้นว่า “ให้ดิฉันแก้ไขบางอย่างหน่อยนะคะ คุณแคลร์ไม่เพียงแต่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อโครงการนี้ แต่เธอยังทำสำเร็จด้วยความพยายามของเธอเองทั้งหมด ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับใครเลย”
น้ำเสียงครั้งนี้ของเธอฟังดูไม่สุภาพ และหยาบคายมาก แต่ทุกคนก็เพิกเฉยกับมัน ด้วยสถานะของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปในเมืองนี้ และแม้ว่าดอริสจะตบคุณท่านวิลสันตรงนั้น คุณท่านเองก็คงไม่กล้าพูดอะไร
คุณท่านวิลสันพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ใช่ค่ะ คุณยังพูดถูกจริง ๆ แคลร์สมควรได้รับเครดิตทั้งหมดสำหรับความพยายามของเธอ จากนี้ไปเธอจะเป็นผู้บริหารวิลสันกรุ๊ปของเรา! เธอจะเป็นผู้รับผิดชอบโครงการระหว่างวิลสันกรุ๊ปและเอ็มแกรนด์กรุ๊ปอย่างเต็มที่ค่ะ!”
ในที่สุดดอริสก็ยิ้ม และจับมือกับแคลร์ “ดิฉันหวังว่าจะได้ร่วมงานกันเร็ว ๆ นี้ค่ะ”
แคลร์ยังคงตกอยู่ในภวังค์ และเธอก็พยักหน้าด้วยความสับสน
เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่วห้องโถง ทุกคนมองไปที่แคลร์ด้วยความยินดีและชื่นชม
ผู้หญิงคนนี้เป็นใครมาจากไหน? ทำไมเธอถึงทำให้เอ็มแกรนด์กรุ๊ปดูหลงใหลในตัวเธอได้ขนาดนี้?
แคลร์รู้สึกสับสน และสงสัยไม่แพ้กัน เธอหันไปมองชาร์ลี และเสียงของเขาก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเธออีกครั้ง ฉากนี้เหมือนกับที่ชาร์ลีทำไว้ก่อนหน้านี้ - คุณยายแต่งตั้งให้เธอเป็นผู้บริหารซึ่งควรจะเป็นบทบาทของเธอในการเริ่มต้น
แคลร์ยังคงอยู่ในอาการสับสนแม้หลังจากงานเลี้ยงจบลง และกลับบ้าน
เมื่อนึกถึงสิ่งที่ชาร์ลีพูดก่อนหน้านี้เธอเริ่มรู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อยเกี่ยวกับพฤติกรรมล่าสุดของเขา ดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนไปเล็กน้อยในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา
ดูเหมือนจะมีบางอย่างที่แตกต่างออกไปเกี่ยวกับเขา มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เธอไม่เข้าใจราวกับว่าเขาถูกปกคลุมไปด้วยหมอกหนาทึบ
เพียงชั่วข้ามคืนชื่อของแคลร์ก็แพร่กระจายราวกับไฟป่าในโอลรัส ฮิลล์!
ทุกคนต่างรู้ดีว่าตระกูลวิลสันที่โดดเด่น สามารถดึงดูดความสนใจของเอ็มแกรนด์กรุ๊ป พวกเขาจึงยื่นมือมาเพื่อช่วยเหลือเธออย่างไม่ลดละ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ
รออ่านตอน 1601 อยู่นะครับ...จะมีไม่ครับ?...
นอกจากแปลมั้วแล้วลงไม่สุดอีกตายๆ...
ตกลงจะเอาสกุลเงินบาทหรือดอลลาร์กันแน่ครับแปลมั้วไปหมด...
เมื่อไหร่ยัยเอเลนจะตายครับรู้สึกรำคาณชิบหาย...
จะมีให้อ่านต่อ 1600+ ไหมคับ...