กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 244

”ยาวิเศษนั่นคือยาอะไร?” ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ

เขาอยากรู้ว่ายาวิเศษนี้เป็นยาชนิดใด ทำไมถึงหายากและทำให้แอนโธนีดูสนใจมากขนาดนี้

แอนโธนีรีบหยิบกล่องหยกออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ก่อนที่เขาจะเปิดมันอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “ยาวิเศษนี้ราคาห้าล้านดอลลาร์ แต่มันคุ้มค่ามาก ๆ ! หลังจากกินยาไปครึ่งเม็ดฉันก็รู้สึกดีขึ้นมากเลย นั่นคือเหตุผลที่ฉันพกยาอีกครึ่งเม็ดนี้ติดตัวมาด้วย คุณเวดคุณดูสิ”

ผู้คนเริ่มมาล้อมรอบตัวเขาอย่างรวดเร็ว เพราะพวกเขาต้องการเห็นยาวิเศษที่แอนโธนีพูดถึง พวกเขานึกไม่ออกจริง ๆ ว่ายาวิเศษชนิดใดที่จะทำให้แพทย์ผู้นี้หลงใหลได้มากขนาดนี้

เมื่อทันที ที่แอนโธนีเปิดกล่องหยกกลิ่นของยาก็อบอวลไปในอากาศทันที

หลังจากเปิดกล่องเม็ดยาวิเศษที่เหลืออยู่ครึ่งหนึ่งในกล่องหยกแล้ว แอนโธนี่ก็หยิบมีดหยกขนาดเล็กออกมา และตัดเม็ดยาออกเล็กน้อยก่อนที่จะส่งให้ชายวัยกลางคนและรูเบนได้ลองใช้

พวกเขาสองคนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยัดยาเม็ดเล็ก ๆ เข้าไปในปาก

“ดร. ซิมมอนส์! ยาชนิดนี้คืออะไร? ฉันมักจะรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกเพราะกระดูกหัก ฉันต้องทนทุกข์ทรมานมานานมาก แต่ตอนนี้ความเจ็บปวดนั้นหายไปหมดแล้ว!”

รูเบนยังคงตะลึงในเวลานี้ ก่อนจะพูดไปว่า “ปอดของฉันรู้สึกอึดอัดมาตลอด แต่ฉันรู้สึกดีขึ้นทันทีหลังจากลองใช้ยาตัวนี้”

แอนโธนียิ้มก่อนที่เขาจะตอบไปว่า “ในที่สุดพวกคุณก็เข้าใจสิ่งที่ฉันกำลังสื่อถึงอยู่ในตอนนี้!”

ชายวัยกลางคนจากตระกูลมัวร์ดูประหลาดใจมากขณะที่เขาจ้องมองแอนโธนี่ด้วยความหวาดกลัว “ยาวิเศษนี้ วิเศษมาก หากคุณสามารถผลิตยาเม็ดนี้ได้อีก ฉันยินดีจ่ายเงินเป็นจำนวนมากเพื่อซื้อมัน!”

ในเวลานี้ แอนโธนียิ้มอย่างขมขื่น ขณะที่เขาตอบไปว่า “ฉันได้พยายามศึกษาเนื้อหาของยาวิเศษนี้แล้ว อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าฉันไม่สามารถหาซื้อใบสั่งยานี้ได้อย่างถูกต้อง ฉันกลัวว่ายาวิเศษที่เหลืออยู่ครึ่งหนึ่ง จะเหลือเพียงเม็ดเดียวในโลกนี้เท่านั้น”

เมื่อชาร์ลีเห็นเม็ดยาครึ่งเม็ดที่เหลืออยู่ในกล่องหยก เขาก็ตะลึงและหัวเราะออกมาเล็กน้อย ก่อนที่จะเงียบไปอีกครั้ง

“ดร.ซิมมอนส์ คุณซื้อยาวิเศษนี้ในราคาห้าล้านดอลลาร์ใช่ไหม?”

“ใช่ครับ”

แอนโธนียิ้มขณะที่เขาตอบไปอีกว่า “อันที่จริงเงินห้าล้านดอลลาร์ไม่ใช่เงินจำนวนมาก ฉันยินดีจ่ายสิบล้านดอลลาร์ ถ้าฉันสามารถหามันได้อีก ฉันสามารถรับมือกับสิ่งเหล่านี้ได้!”

“คุณเวด ฉันเชื่อว่าคุณสามารถบอกได้ว่า ยาเม็ดนี้มีประสิทธิภาพและทรงพลังเพียงใด ฉันได้รู้มาจากเพื่อนฉันว่า ยาเม็ดนี้สร้างขึ้นโดยปรมาจารย์ที่มีอำนาจมาก ซึ่งมีอายุมากกว่าร้อยห้าสิบปี เพื่อนของฉันบอกว่า เขาคุกเข่าลงหน้าที่พักของอาจารย์เป็นเวลาสามวันสามคืนก่อนที่ปรมาจารย์ท่านนั้นจะตกลงขายยาวิเศษนี้ให้แก่เขา ในราคาห้าล้านดอลลาร์! ยิ่งไปกว่านั้น เขาบอกฉันว่าปรมาจารย์ท่านนี้ได้ออกจากบ้านไปแล้ว และตอนนี้เขากำลังเดินทางไปที่ใดสักแห่ง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะพบปรมาจารย์ท่านนี้อีกครั้ง!”

ชายวัยกลางคนจากตระกูลมัวร์ถอนหายใจขณะที่เขาพูดต่อว่า “ฉันกลัวว่านายคนนี้จะเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะจริง ๆ! เงินห้าล้านดอลลาร์ไม่แพงเกินไปสำหรับยาวิเศษเช่นนี้!”

แม้ว่าไซล่าจะขอโทษชาร์ลีไปแล้วเพราะในที่สุดเธอก็เชื่อมั่นว่าทักษะทางการแพทย์ของเขาดีกว่าของเธอ แต่เธอก็ยังไม่พอใจและไม่สบายใจกับท่าทางของเขาในตอนนี้

เมื่อเธอเห็นอาการบนใบหน้าของชาร์ลีราวกับว่าเขากำลังพยายามกลั้นเสียงหัวเราะไว้อยู่ เธอรู้สึกไม่พอใจอย่างมากและถามเขาไปในทันทีว่า “เฮ้! คุณตลกอะไร? อย่าบอกนะว่าคุณกำลังดูถูกยาวิเศษเม็ดนี้อยู่น่ะ?”

ชาร์ลีผงะเล็กน้อย เพราะการเผชิญหน้าอย่างกะทันหัน แต่เขาก็ตอบไปในทันทีว่า “ผมทำยาเม็ดนี้เอง ดร.ซิมมอนส์ ผมเกรงว่าคุณจะถูกเพื่อนของคุณหลอกให้แล้ว”

บรรยากาศในห้องเงียบสนิททันที ที่เสียงของชาร์ลีลดลง

ทุกคนจ้องมองเขาด้วยความงุนงงในเวลานี้

แอนโธนีตกตะลึงและหลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ถามชาร์ลีว่า “คุณเวด คุณทำยาวิเศษนี้จริง ๆ เหรอ?”

ไซล่ารู้สึกประหลาดใจมาก เธออ้าปากค้างไว้อย่างกับถูกแช่แข็ง

ชาร์ลีพยักหน้าก่อนที่เขาจะตอบอย่างแผ่วเบาไปว่า “นี่ไม่ใช่ยาวิเศษ ผมทำยาเม็ดนี้ให้กับพ่อตาของผม ตอนที่เขามีอาการฟกช้ำและเลือดออกภายใน ผมกลัวว่าร่างกายของเขาจะไม่สามารถต้านทานยาเม็ดนี้ได้ ดังนั้นผมจึงลบส่วนผสมบางอย่างออกจากเม็ดยาไป นี่เป็นเพียงผลิตภัณฑ์กึ่งสำเร็จรูปเท่านั้น”

ทันทีที่ชาร์ลีพูด ทุกคนก็เงียบสนิทอีกครั้ง!