กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 253

จัสมินกลับไปที่คฤหาสน์ของตระกูลมัวร์หลังจากส่งชาร์ลีกลับบ้านในคืนนั้น

นายท่านมัวร์ไม่ได้ฟังคำสั่งของชาร์ลีที่บอกให้นอนพักบนเตียงเลย ตอนนี้เขานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นแทนและในเวลานี้ เขาคุยกับพ่อและลุงของจัสมินที่กำลังรายงานสถานการณ์ของตระกูลมัวร์ทั้งหมดให้นายท่านมัวร์ฟัง

ทันทีที่เขาเห็นจัสมินกลับมาที่คฤหาสน์ตระกูลมัวร์ ลอร์ดมัวร์โบกมือทัก ก่อนจะพูดว่า “จัสมิน! ฉันรอให้เธอกลับบ้านอยู่พอดี!”

“คุณปู่!” จัสมินตอบด้วยความเคารพก่อนที่เธอจะถามว่า “คุณปู่รอหนูทำไมเหรอคะ?”

ในเวลานี้ลอร์ดมัวร์ตอบว่า “วันนี้เธอเป็นคนเชิญคุณเวดมาที่นี่ไม่ใช่เหรอ? เธอช่วยเล่ารายละเอียดให้ฉันฟังหน่อย ว่าเธอพบเขาได้อย่างไร?”

“ได้ค่ะ คุณปู่!”

จัสมินรีบอธิบายทันที “คุณเวดและหนูพบกันโดยบังเอิญที่ร้านวินเทจ ดีลักซ์ ตอนนั้นคุณเวดอยู่กับพ่อตา…”

“พ่อตา?” นานท่านมัวร์ถามขณะที่เขาขมวดคิ้วทันที “คุณเวดแต่งงานแล้วหรอ?”

"ใช่ค่ะ" จัสมินพยักหน้ารับทันที

“ช่างน่าเสียดาย! น่าเสียดายจริง ๆ!” นานท่านมัวร์ตอบในขณะที่เขาส่ายหัวและถอนหายใจ “นี่เป็นเรื่องที่น่าเสียดายจริง ๆ!”

ในตอนนี้เอง รูเบนรีบพูดต่อว่า “คุณปู่ไม่ต้องกังวลไปครับ! ผมเคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับคุณเวดมาบ้างแล้ว และดูเหมือนว่าเขาจะเป็นลูกเขยของตระกูลเล็ก ๆ ที่ไร้ความสามารถ”

“ตระกูลเล็ก ๆ งั้นหรือ?” นายท่านมัวร์รู้สึกงงงวยมากขึ้นในเวลานี้ “ตระกูลเล็ก ๆ ที่ไหนที่มีความสามารถที่ได้ลูกเขยที่ดีเช่นนี้”

รูเบนยิ้มก่อนที่เขาจะตอบไปว่า “ตระกูลวิลสันครับ คุณปู่ ผมพนันได้เลยว่าคุณปู่ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน”

“ใช่ ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับตระกูลนี้มาก่อนเลย”

นายท่านมัวร์ขมวดคิ้วก่อนที่เขาจะพูดว่า “เนื่องจากตระกูลวิลสันเป็นเพียงตระกูลเล็ก ๆ ฉันเดาว่ามันคงไม่ยากขนาดนั้น ยังมีความหวังสำหรับเราอยู่”