กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 270

มันจึงไม่น่าแปลกใจเลยถ้าเขาหาก้อนกรวดไม่เจอหลังจากวันนั้น เพราะเขาทำมันตก! บังเอิญหรือน่าเสียดายกันแน่ที่ลอเรนเก็บมันไว้...

เขาควรจะอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างไร? งานเข้าแล้ว…

ชาร์ลีกัดริมฝีปากอย่างอาย ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “คุณหมายความว่ายังไง? มันเป็นเพียงก้อนกรวดธรรมดา ๆ เท่านั้นนะ”

ลอเรนมองตาชาร์ลี และพูดอย่างเคร่งเครียดว่า “อย่ามาโกหกฉัน! ซาคารีได้บอกฉันแล้วว่าก้อนกรวดนี้เป็นของคุณ มันเป็นก้อนกรวดที่หายากมีเพียงหนึ่งเดียว และมันคือก้อนกรวดสันติภาพ และความมั่งคั่ง”

ชาร์ลีเม้มริมฝีปากของเขาพลางมองออกไป และสาปแช่งซาคารีอย่างเงียบ ๆ ที่รั่วเรื่องนี้ออกมา!

เนื่องจากลอเรนได้เก็บหลักฐานไว้ได้ ชาร์ลีจึงทำได้เพียงแค่พยักหน้ายอมรับอย่างไม่เต็มใจ “โอเค โอเค ผมจะยอมรับว่าผมเองที่เป็นคนที่ช่วยคุณที่โอรัส บิสโทร แต่ในตอนที่ผมเห็นคุณ ผมบังเอิญอยู่ใกล้ ๆ แถวนั้นพอดี! ช่วยอย่าบอกแคลร์เกี่ยวกับเรื่องนี้นะ!”

เขาเงียบหลังจากสารภาพ พวกเขาต่างอยู่กับความเงียบที่น่าอึดอัดชั่วขณะ

ชาร์ลีรู้สึกอับอาย และอึดอัดมากทีเดียว เขาไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับลอเรนอย่างไรเนื่องจากเขาใช้ความพยายามอย่างมากในการปกปิดตัวตนของเขา และลอเรนได้รับรู้แล้ว

ในทางกลับกัน ลอเรนรู้สึกได้ถึงคลื่นปั่นป่วนที่ซัดเข้ามาภายในตัวเธอ จิตใจของเธอสับสนวุ่นวายกับความคิดที่ซับซ้อน และเป็นปัญหา

ลอเรนจ้องมองไปที่ชาร์ลีอย่างจริงจัง ปากของเธออ้าปากค้าง และหุบลงหลายครั้ง และเธอก็ไม่สามารถพูดโพล่งออกมาได้ ในที่สุดเธอรวบรวมความกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า และยืนห่างจากเขาประมาณหนึ่ง

“ชาร์ลี ฉัน… ฉันชอบคุณ!”

ชาร์ลีกระตุกริมฝีปากด้วยความตกใจ เขาคิดย้อนกลับไป และพูดว่า “ลอเรน ผมเป็นสามีเพื่อนสนิทของคุณ คุณ…”

ลอเรนกัดฟัน และพูดว่า “แล้วจะยังไง? ฉันรู้ว่าคุณกับแคลร์ไม่มีความรู้สึกต่อกันด้วยซ้ำ! พวกคุณแต่งงานกันเพราะปู่ของเธอล้วน ๆ ดังนั้นฉันไม่ได้ไปขโมยสามีของเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน แต่ในทางเทคนิค ฉันกำลังที่จะขโมยสามีจอมปลอมของเธอ”

จากนั้นเธอก็จับมือของเขาวางไว้เหนือหัวใจของเธอ และพูดด้วยน้ำเสียงที่รัก และหลงใหลที่สุดว่า “ชาร์ลี ฉันสวยพอ ๆ กับแคลร์ ร่างกายของฉันก็ค่อนข้างเย้ายวนเมื่อเทียบกับเธอ และยังดีกว่าอีกด้วย ฉันเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลโธมัส ฉันรักคุณมากกว่าที่เธอรักคุณ และฉันเต็มใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อคุณ”

ชาร์ลีดึงมือเขาออกไป และพูดด้วยความตกใจอย่างที่สุด “ลอเรน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะอยู่ด้วยกัน ผมทรยศแคลร์ไม่ได้ นอกจากนี้ ผมเชื่อว่ามันเป็นเพียงความคิดชั่วขณะ อย่ามาชอบผมเลย มันไม่คุ้มค่าหรอกนะ”

เมื่อได้ยินคำปฏิเสธ ลอเรนพูดด้วยน้ำเสียงดื้อดึง “ไม่ ฉันคิดเรื่องนี้อยู่ทั้งคืนแล้ว ชาร์ลี ฉันตกหลุมรักคุณตั้งแต่คุณช่วยฉันครั้งแรก และฉันก็รักคุณอย่างหมดหัวใจหลังจากการช่วยเหลือครั้งที่สอง!”

จากนั้นเธอก็กรีดร้องเสียงดัง “ฉันชอบคุณ! ฉันรักคุณ! เชื่อฉันเถอะถ้าคุณได้อยู่ร่วมกับฉัน ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาดูถูกคุณ! ฉันจะเป็นเพื่อนที่อยู่เคียงข้างคุณเสมอ และฉันจะสนับสนุนคุณตลอดไป!”

ชาร์ลีเผยรอยยิ้มที่ขมขื่นกับคำพูดของเธอ

สิ่งเดียวที่ลอเรนรู้ก็คือเขาเป็นผู้ช่วยชีวิตของเธอ แต่เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นประธานของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป และนายน้อยแห่งตระกูลเวด แห่งอีสต์คลิฟฟ์ ถ้าเขาไม่อยากถูกดูถูก เขาก็แค่เปิดเผยตัวตนได้ทันที ทั้งโลกจะคุกเข่าลง และเคารพต่อเขา

อย่างไรก็ตาม เขาไม่สนใจชีวิตที่ไร้รสนิยมแบบนั้นเลยแม้แต่น้อย

นอกจากนี้ เขาก็ไม่สามารถพูดออกมาดัง ๆ ได้เช่นกัน มันจะทำร้ายลอเรนมากเกินไป และเสี่ยงที่จะเปิดเผยตัวเองโดยไม่ได้ตั้งใจ

ลอเรนยังคงจ้องมองเขาอย่างดื้อรั้น และด้วยความหลงใหล “ไม่สำคัญว่าตอนนี้คุณจะปฏิเสธฉันหรอกนะ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้ ฉันจะพิสูจน์ให้คุณเห็นด้วยการกระทำของฉันว่าฉันรักคุณมากกว่าแคลร์ และฉันเป็นคู่ที่เหมาะสมกว่าเธอ! ฉันยินดีที่จะติดตามคุณตลอดไป แม้ว่าฉันจะเป็นได้แค่คนรักที่อยู่ในความลับของคุณก็ตาม!”

ชาร์ลีถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ลอเรน คุณไม่สามารถคิดอะไรได้แล้วในตอนนี้ ผมคิดว่าคุณควรคิดอย่างรอบคอบก่อนจะดีกว่า ผมต้องไปแล้ว ผมมีอาหารต้องทำที่บ้าน ลาก่อนครับ"

จากนั้นชาร์ลีสตาร์ทสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าอย่างรวดเร็ว และขี่ออกไปเหมือนกำลังวิ่งหนีงูพิษ

เขาคิดว่าเธอบอบช้ำจากเหตุการณ์สะเทือนขวัญที่เกิดขึ้นกับเธอเมื่อเร็ว ๆ นี้ซึ่งทำให้เกิดภาพหลอนที่ไม่น่าเชื่อในหัวของเธอ ทันทีที่เขาปลีกตัวออกห่างจากเธอเป็นเวลาสองวัน เธอก็จะสลัดความคิดนั้นออกไปได้ทันที

อย่างไรก็ตาม ในสายตาของลอเรนยังคงจริงจัง และแน่วแน่ขณะที่เธอเฝ้ามองเขาจากไป เธอพูดกับตัวเองว่า “ลอเรน โธมัส อย่าถอยเด็ดขาด เธอทำได้!”