กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 270

มันจึงไม่น่าแปลกใจเลยถ้าเขาหาก้อนกรวดไม่เจอหลังจากวันนั้น เพราะเขาทำมันตก! บังเอิญหรือน่าเสียดายกันแน่ที่ลอเรนเก็บมันไว้...

เขาควรจะอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างไร? งานเข้าแล้ว…

ชาร์ลีกัดริมฝีปากอย่างอาย ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ “คุณหมายความว่ายังไง? มันเป็นเพียงก้อนกรวดธรรมดา ๆ เท่านั้นนะ”

ลอเรนมองตาชาร์ลี และพูดอย่างเคร่งเครียดว่า “อย่ามาโกหกฉัน! ซาคารีได้บอกฉันแล้วว่าก้อนกรวดนี้เป็นของคุณ มันเป็นก้อนกรวดที่หายากมีเพียงหนึ่งเดียว และมันคือก้อนกรวดสันติภาพ และความมั่งคั่ง”

ชาร์ลีเม้มริมฝีปากของเขาพลางมองออกไป และสาปแช่งซาคารีอย่างเงียบ ๆ ที่รั่วเรื่องนี้ออกมา!

เนื่องจากลอเรนได้เก็บหลักฐานไว้ได้ ชาร์ลีจึงทำได้เพียงแค่พยักหน้ายอมรับอย่างไม่เต็มใจ “โอเค โอเค ผมจะยอมรับว่าผมเองที่เป็นคนที่ช่วยคุณที่โอรัส บิสโทร แต่ในตอนที่ผมเห็นคุณ ผมบังเอิญอยู่ใกล้ ๆ แถวนั้นพอดี! ช่วยอย่าบอกแคลร์เกี่ยวกับเรื่องนี้นะ!”

เขาเงียบหลังจากสารภาพ พวกเขาต่างอยู่กับความเงียบที่น่าอึดอัดชั่วขณะ

ชาร์ลีรู้สึกอับอาย และอึดอัดมากทีเดียว เขาไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับลอเรนอย่างไรเนื่องจากเขาใช้ความพยายามอย่างมากในการปกปิดตัวตนของเขา และลอเรนได้รับรู้แล้ว

ในทางกลับกัน ลอเรนรู้สึกได้ถึงคลื่นปั่นป่วนที่ซัดเข้ามาภายในตัวเธอ จิตใจของเธอสับสนวุ่นวายกับความคิดที่ซับซ้อน และเป็นปัญหา

ลอเรนจ้องมองไปที่ชาร์ลีอย่างจริงจัง ปากของเธออ้าปากค้าง และหุบลงหลายครั้ง และเธอก็ไม่สามารถพูดโพล่งออกมาได้ ในที่สุดเธอรวบรวมความกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า และยืนห่างจากเขาประมาณหนึ่ง

“ชาร์ลี ฉัน… ฉันชอบคุณ!”

ชาร์ลีกระตุกริมฝีปากด้วยความตกใจ เขาคิดย้อนกลับไป และพูดว่า “ลอเรน ผมเป็นสามีเพื่อนสนิทของคุณ คุณ…”

ลอเรนกัดฟัน และพูดว่า “แล้วจะยังไง? ฉันรู้ว่าคุณกับแคลร์ไม่มีความรู้สึกต่อกันด้วยซ้ำ! พวกคุณแต่งงานกันเพราะปู่ของเธอล้วน ๆ ดังนั้นฉันไม่ได้ไปขโมยสามีของเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน แต่ในทางเทคนิค ฉันกำลังที่จะขโมยสามีจอมปลอมของเธอ”