กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 300

ในเวลานี้ เจสสิก้าก็ยังถูกทำร้ายด้วย จนผมของเธอกระเซอะกระเซิงและปากของเธอก็เบี้ยว เจสันอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด

หลังจากทุบตีพวกเขา ลุคก็สั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยโยนพวกเขาออกจากห้องโถงจัดแสดงสินค้า

เจสันนอนอยู่บนพื้นคอนกรีตในขณะที่เขาตะโกนอย่างโกรธ ๆ ออกมาว่า “เวรเอ้ย! ไอ้คุณเวด คนนี้เป็นใครกันแน่!”

เจสสิก้าตอบกลับไปอย่างโกรธ ๆ ว่า “เขาเป็นแค่ลูกเขยของตระกูลวิลสันค่ะ ฉันคิดว่าเขาเป็นแค่คนขับรถ เขาจะมีสถานะเป็นอย่างอื่นไปได้ยังไง?!”

เลือดพุ่งออกมาจากปากของเจสัน ในขณะที่เขาตะโกนออกมาว่า “เศษขยะไร้ประโยชน์นั่น! ฉันจะไม่มีวันปล่อยมันไปง่าย ๆ แน่”

เขากัดฟันและพูดต่อว่า “แล้วแคลร์! เธอจะไม่มีวันหนีจากฉันไปได้!”

ดังนั้น Aston Martin ONE-77 จึงถูกขับออกจากห้องโถงจัดแสดงสินค้าเช่นนั้น

รถสปอร์ตสุดหรูได้กระตุ้นความสนใจและความอยากรู้อยากเห็นของผู้คนมากมายบนท้องถนน

แคลร์ ยังรู้สึกว่ามันเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและแปลกใหม่ เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ได้ขับ Aston Martin

ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นซูเปอร์คาร์อันดับต้น ๆ ของโลกและคนหนุ่มสาวทุกคน ก็อยากมีโอกาสสัมผัสมันอย่างน้อยหนึ่งครั้งในชีวิต

อย่างไรก็ตาม แคลร์ต้องการเพียงได้สัมผัสกับมันเท่านั้น

หลังจากขับรถไปได้สักพัก แคลร์ก็พูดกับชาร์ลีว่า “ขับรถกลับไปที่ศูนย์แสดงสินค้ากันเถอะค่ะ ฉันไม่ต้องการทำให้รถเสียหาย”

ชาร์ลีตอบกลับไปว่า “ทำไมคุณถึงกังวลมากจัง? คุณควินตันเป็นคนดีมากนะ”

“ฉันไม่คิดว่าการเอาเปรียบเขาเป็นเรื่องที่เหมาะสมมากนัก” แคลร์ตอบอย่างจริงจัง “ถึงอย่างนั้น ตอนนี้เราก็ได้สัมผัสและมีประสบการณ์กับการขับ Aston Martin ONE-77 แล้ว เรากลับรถเพื่อกลับบ้านกันเถอะค่ะ”

ชาร์ลีพยักหน้าเมื่อเห็นว่าแคลร์ดื้อแค่ไหน

หลังจากนั้นเขาก็ขับรถกลับไปที่ห้องโถงจัดแสดงสินค้า ก่อนจะจอดรถไปไว้ที่แท่นโชว์ตามเดิม

ทันทีที่เขาลงจากรถ ลุคก็เข้ามาทักทายเขาด้วยความเคารพก่อนที่เขาจะถามว่า “คุณเวด คุณรู้สึกอย่างไรบ้างครับ ที่ได้ขับรถสปอร์ตคันนี้? คุณพอใจไหมครับ?”

ชาร์ลีพยักหน้า ก่อนจะเอ่ยเสียงเบาไปว่า “อย่างแรกเลยนะ ผมต้องการให้คุณหาที่ปลอดภัยสำหรับเก็บรถสองคันนี้ หากจำเป็นต้องใช้ ผมจะไปเอารถพวกนี้กับคุณ”

ลุคไม่ได้ถามคำถามมากเกินไป ทำเพียงแต่พยักหน้าขณะที่เขาพูดเท่านั้น “คุณเวด คุณสามารถมั่นใจได้เลยว่า ผมจะช่วยเก็บรถของคุณให้ปลอดภัยอย่างแน่นอนครับ!”

ชาร์ลียิ้มด้วยความพึงพอใจ “งั้นผมกลับบ้านกับภรรยาก่อนนะ”

“ให้ผมได้ไปส่งคุณเวดที่บ้านนะครับ”

“ไม่จำเป็นหรอก!”

***

แคลร์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจระหว่างทางกลับบ้าน “ในตอนแรก ฉันคิดว่า ฉันจะสามารถลองเจรจาขอความร่วมมือกับศูนย์การประชุมและศูนย์จัดแสดงสินค้าโอลรัส ฮิลส์ ได้ ฉันคิดว่าจะใช้วิธีเชิญพวกเขามาเข้าร่วมพิธีเปิดในวันพรุ่งนี้ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถทำให้เกิดขึ้นได้อีกต่อไปแล้ว”

ชาร์ลีถามแคลร์ไปว่า “ที่รักครับ คุณจะเปิดสตูดิโออย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้ใช่ไหม?”

“ใช่ค่ะ” แคลร์ตอบทันที “หลังจากเตรียมการมาหลายวัน ฉันคิดว่าในที่สุดฉันก็พร้อมที่จะเปิดสตูดิโออย่างเป็นทางการแล้ว”

ในตอนนี้ แคลร์พูดอย่างเศร้าใจว่า “น่าเสียดายจริง ๆ ที่ฉันไม่สามารถเชิญใครก็ตามที่มีชื่อเสียงมาร่วมพิธีเปิดของฉันได้ ฉันได้เชิญเพื่อนร่วมชั้นของฉัน คุณ และพ่อแม่ของฉัน เพียงไม่กี่คนเท่านั้น”

ชาร์ลีพยักหน้า แต่เขากำลังคิดในใจว่า ‘ใครบอกว่าคุณจะเชิญใครที่มีหน้ามีตามาไม่ได้? สามีของคุณจะจัดการให้เอง!’

ดอริส จากเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป จัสมิน จากตระกูลมัวร์ เกรแฮม จากตระกูลควินตัน ซีค จากตระกูลไวท์ ดอน อัลเบิร์ต หัวหน้ามาเฟีย และฟินน์ จากเทรชัวร์ พาวิลเลียน

พวกเขาล้วนเป็นหนึ่งในบุคคลที่มีชื่อเสียง และมีอำนาจสูงที่สุดในโอลรัส ฮิลส์ และพวกเขาต่างก็เรียกเขาว่า ปรมาจารย์ ตราบใดที่เขาสั่งพวกเขา พวกเขาก็จะแวะไปที่สตูดิโอของภรรยาเขา เพื่อร่วมพิธีเปิดของเธออย่างไม่ต้องสงสัย เมื่อเป็นเช่นนั้นธุรกิจของภรรยาของเขาก็จะสร้างความฮือฮาอย่างมากในโอลรัส ฮิลส์

ทันที ที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ ชาร์ลีก็ส่งข้อความทางโทรศัพท์มือถือของเขาไปทันที

“ในวันพรุ่งนี้ สตูดิโอภรรยาของผมจะเปิดอย่างเป็นทางการ โปรดหาเวลามาร่วมพิธีเปิดกับเรา ที่อยู่คือ… ”