กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 314

เอเลนดูหน้าซีดและตกใจมาก เธอพูดว่า “โอ้ แม่สบายดี หัวของแม่เจ็บนิดหน่อย หมอตรวจร่างกายของแม่แล้ว เขาก็บอกว่าแม่ไม่เป็นไร แต่พ่อของลูก... รถบรรทุกชนที่ฝั่งของเขา…”

เธอร้องครวญครางดังลั่น

มันเหมือนการระเบิดที่ร้ายแรงสำหรับเธอ ที่สามีของเธออาจต้องเป็นอัมพาตครึ่งซีกอย่างถาวร

หลังจากการตรวจสอบอย่างละเอียด ชาร์ลีพบว่ารถบรรทุกโคลนนั้นได้หลบหนีไปแล้วหลังจากเกิดอุบัติเหตุ ส่วนเอเลน และจาค็อบก็หมดสติหลังจากถูกรถบรรทุกชน ดังนั้นพวกเขาจึงมองไม่เห็นป้ายทะเบียนของรถบรรทุกหรือลักษณะสำคัญใด ๆ ของรถบรรทุกได้เลย

โดยหลังจากนั้นพวกเขาได้ถูกส่งไปโรงพยาบาลโดยพลเมืองดี

สถานการณ์ของเอเลนดีกว่าเพราะเธอนั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสารด้านหน้าในเวลานั้น เธอจึงหมดสติหลังจากเกิดอุบัติเหตุ และมีบาดแผลฟกช้ำ และได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย เธอฟื้นขึ้นมาหลังจากมาถึงโรงพยาบาล

ตรงกันข้ามจาค็อบผู้โชคร้าย เขาได้รับการกระทบอย่างมากเนื่องจากนั่งอยู่บนเบาะคนขับ ดังนั้นเมื่อรถบรรทุกพุ่งเข้ามาที่ด้านข้างของเขา และลงเอยด้วยสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้

ชาร์ลีถอนหายใจอย่างหดหู่ และคิดว่า 'พระเจ้าช่างไม่ยุติธรรมเลย'

แม้ว่าจาค็อบจะเป็นคนขี้โม้ และชอบแสร้งทำเป็นผู้เชี่ยวชาญทั้ง ๆ ที่เขาไม่มีความรู้ ซึ่งโดยรวมแล้วเขาก็ไม่ได้เป็นคนเลว แต่เป็นเพียงขี้ขลาด และโง่เขลาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม อุบัติเหตุทำให้เขาเป็นอัมพาตอย่างถาวร ถ้าเขาไม่ทำอะไรสักอย่างในตอนนี้ เขาจะอยู่ในความทุกข์ยากไปตลอดชีวิต

ในทางตรงกันข้ามเอเลนไม่เพียงแต่เป็นคนขี้โอ่ธรรมดา แต่เธอยังเป็นคนชั่วร้ายที่ต้องการให้การแต่งงานของลูกสาวของเธอเป็นเหมือนเป็นการค้า เพื่อสร้างความมั่งคั่ง และความรุ่งโรจน์ เพื่อตัวเธอเอง เธอไม่มีมาตรฐานทางศีลธรรมหรือบรรทัดฐานใด ๆ ในชีวิตของเธอเลย

แล้วไงต่อ? เธอก็จบลงด้วยดี!

ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจความคิดชั่วร้ายที่ก่อตัวขึ้นในใจของเขา เหตุใดเอเลนจึงไม่ได้เป็นคนที่อยู่บนเตียงและเป็นอัมพาตไปซะล่ะ?

เพราะถ้าเธอพิการแล้วนั้น ในที่สุดเขาก็จะมีชีวิตสบาย ๆ ในตระกูลวิลสัน ...

ขณะเดียวกันนี้ ประตูห้องไอซียูเปิดออก และมีคนสองคนเดินเข้ามา

ใบหน้าของชาร์ลีมืดลงอย่างกะทันหัน เมื่อเขาสบตากับชายหนุ่มที่เดินอยู่ข้างหน้า เขาคือ เจสัน แกรนท์ คนที่เขาทำให้อับอายในงานแสดงรถยนต์เมื่อวานนี้

ด้านหลังเขามีชายวัยกลางคนถือหีบยาที่มีเครื่องหมายกากบาทสีแดงขนาดใหญ่

แคลร์ถามว่า “คุณแม่คะ ทำไมเขามาที่นี่?”

“โอ้ พอดีแม่ขอให้เขามา เจสันรู้จักกับผู้อำนวยการโรงพยาบาล ตอนที่เขามาที่นี่เพื่อเยี่ยมญาติของเขา และเรามาถึงโรงพยาบาล เขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเรา เขาก็จัดให้พ่อของลูกได้เข้า ไอซียูทันทีไงล่ะ”

จากนั้นเธอก็ยิ้มอย่างอบอุ่น และพูดด้วยความชื่นชมว่า “เจสันคุณต้องเหนื่อยน่าดู จากการเตรียมการทั้งหมด มานั่งก่อนสิคะ!”

เจสันฉาบรอยยิ้มบนใบหน้า และพูดว่า “ไม่เป็นไรครับ ผมไม่เหนื่อยหรอก”

จากนั้นมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในการแสดงออกของเขาเมื่อเขาเห็นชาร์ลียืนอยู่ข้างหลังเอเลน

ไอ้ขี้แพ้ที่น่ารังเกียจอยู่ที่นี่

เมื่อวานนี้ที่งานแสดงรถยนต์ เป็นเพราะการแทรกแซงของชาร์ลีทำให้เขาต้องอับอายต่อหน้าแคลร์

ตั้งแต่นั้นมาเขาก็เกลียดชาร์ลีจนถึงกระดูกดำ

นอกจากนี้เขาไม่คิดว่าชาร์ลีจะเหลือเชื่อขนาดนี้ ที่เขาหาโอกาสที่จะเปิดเผยเรื่องการปลอมตัวของเขา

ความโกรธเกรี้ยวของเขาเริ่มลุกโชนเมื่อเห็นไอ้ตัวซวยยืนอยู่ตรงหน้า ในขณะเดียวกันเขาก็ตั้งใจที่จะอยากจะลบความประทับใจที่ไม่ดีที่เกิดขึ้น และได้รับความประทับใจจากแคลร์กลับคืนมา

เอเลนถอนหายใจอย่างหนักใจ เธอเช็ดน้ำตาแล้วพูดว่า “เจสัน เมื่อสักครู่นี้ หมอได้บอกว่าจาค็อบอาจเป็นอัมพาตไปตลอดชีวิต ฉันควรทำอย่างไรดี…"

เจสันชี้ไปที่ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างหลังเขา และแนะนำเขาให้รู้จักกับเอเลน “ไม่ต้องกังวลนะครับ! นี่คือโจชัว ลินช์ แพทย์แผนจีนที่มีชื่อเสียงในประเทศ และผมได้เชิญให้เขามารักษาคุณลุงจาค็อบ! ด้วยทักษะและความเป็นมืออาชีพของเขา อาการของคุณลุงจาค็อบจะรักษาได้ในเวลาไม่นาน!”