กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 342

เวนดี้รู้ดีว่าอนาคตของเธอนั้นมืดมัวมาก

คุณท่านวิลสันเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของเวนดี้ ก่อนที่เธอจะพูดอย่างจริงจังไปว่า “เวนดี้ เธอเคยเป็นเจ้าหญิงในบ้านของเรา ฉันให้ท้ายเธอมาตลอด พ่อแม่และพี่ชายของเธอก็ให้ท้ายเธอมากเช่นกัน เธอไม่ได้ตั้งใจเรียนเลย และแม้ว่าเธอจะเรียนจบ เธอก็ปฏิเสธที่จะไปทำงาน แต่ตอนนั้นฉันก็ยังยอมรับได้ อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนั้นก็เป็นเพียงอดีตไปแล้ว ตระกูลของเราไม่ได้เป็นอย่างที่เคยเป็นในตอนนี้ เวนดี้ เธอต้องเปลี่ยนตัวเองได้แล้ว เธอต้องเรียนรู้วิธี ที่จะเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เพื่อที่เธอจะสามารถแบ่งปันความรับผิดชอบบางอย่างในนามของตระกูลวิลสันได้ ไม่อย่างนั้นตระกูลของเราจะต้องทุกข์ทรมานมากขึ้นเรื่อย ๆ กว่านี้เเน่นอน”

เวนดี้พยักหน้าก่อนที่เธอจะพูดกลับไปว่า “คุณย่าคะ หนูขอโทษ เมื่อก่อนหนูติดเล่นมากเกินไป และหนูก็ไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย หนูขอโทษที่ไม่สามารถทำอะไรให้ตระกูลของเราได้… ”

คุณท่านวิลสันบีบมือเวนดี้ก่อนที่เธอจะพูดอย่างจริงจังว่า “เวนดี้ ทุกอย่างเป็นเพียงอดีตไปแล้ว เธอจะเป็นหลานสาวที่มีค่าของฉันตลอดไป ฉันจะตำหนิเธอในเรื่องอะไรได้?”

หลังจากนั้น คุณท่าน วิลสัน ก็พูดอย่างจริงจังไปอีกว่า “ตอนนี้มีโอกาสที่ดี ที่เธอจะได้รับผลประโยชน์มากมายในครั้งเดียว เธอจะไม่เพียงสามารถแก้วิกฤตของตระกูลของเราได้ แต่เธอยังมีโอกาสที่จะลุกขึ้นมาได้อีกครั้ง เธอต้องการคว้าโอกาสนี้ไว้หรือไม่?”

เมื่อเวนดี้ ได้ยินคำพูดของคุณย่าของเธอ เธอก็ตื่นเต้นมากและตอบทันทีไปว่า “ได้ค่ะ คุณย่า! หนูต้องการโอกาสนั้น!”

ทันทีที่คริสโตเฟอร์และแฮโรลด์ ได้ยินคำพูดของคุณท่านวิลสัน พวกเขาก็เดินเข้ามารวมตัวกัน

ในเวลานี้ คริสโตเฟอร์ รู้สึกตื่นเต้นมาก เขารีบถามแม่ของเขาออกไปว่า “คุณแม่ครับ โอกาสนั้นคืออะไรครับ?”

จากนั้นคุณท่านวิลสันก็พูดอย่างจริงจัง ก่อนจะตอบไปว่า “ฉันกำลังพูดถึงประธานวิลสัน คนที่อาศัยอยู่ในห้องพักชั้นบนนั้นไง เคนเน็ธ วิลสัน!”

“เขา?” คริสโตเฟอร์ถามอีกครั้ง “เขาสัญญาว่าจะช่วยเราแล้วเหรอครับ?”

“ยังหรอก” คุณท่านวิลสันส่ายหัวก่อนที่เธอจะพูดว่า “เขาบอกฉันว่า เราไม่เกี่ยวข้องกับเขา และเขามาที่นี่ในวันนี้ เพราะต้องการเติมเต็มความปรารถนาของพ่อของเขาเท่านั้น เขาไม่ได้มีภาระผูกพันที่จะต้องช่วยเหลือเราแต่อย่างใด”

คริสโตเฟอร์ ไม่เข้าใจว่าแม่ของเขาหมายถึงอะไร เขาจึงถามต่อไปอีกว่า “แล้วคุณแม่ หมายถึงอะไรครับ?”

คุณท่าน วิลสัน ตอบทันทีว่า “ฉันกำลังจะบอกว่า เวนดี้ควรคว้าโอกาสนี้ไว้ เพื่อเข้าใกล้เคนเน็ธ! ฉันบอกได้เลยว่าเขาสนใจเวนดี้”

ตอนนี้ คริสโตเฟอร์ตกใจมาก และเขาก็โพล่งออกมาทันทีว่า “คุณแม่! คุณแม่กำลังขอให้เวนดี้นอนค้างคืนกับเขาอย่างนั้นเหรอครับ?! เขาแก่กว่าผมด้วยซ้ำ!”

“แล้วยังไง?!” คุณท่านวิลสันโต้กลับ “มีปัญหาเพียงเพราะเขาอายุมากอย่างนั้นเหรอ? เจอรัลด์ยังอายุไม่มาก แต่เวนดี้คบกับเขามานานถึงขนาดทำแท้งเพราะเขา! เกิดอะไรขึ้นในตอนจบล่ะ? เขาทำร้ายเวนดี้และทำให้หัวใจของเธอแตกสลาย นอกจากนั้นเขาให้อะไรกับเธออีกบ้าง?!”

คริสโตเฟอร์ตอบไปในทันทีว่า “ไม่ว่ามันจะจบลงอย่างไร ความสัมพันธ์ระหว่างเจอรัลด์และเวนดี้ ก็เป็นความสัมพันธ์ปกติของคู่รักที่รักกัน! ประธานวิลสันอายุมากแล้วนะครับ!”

คุณท่านวิลสันพูดกลับไปอย่างเคร่งขรึมว่า “เขาแก่แล้วยังไงล่ะ? เขาร่ำรวย มีอำนาจ และมีเครือข่ายเส้นสายมากมายในหลายวงการ เวนดี้จะได้รับทุกสิ่งที่เธอต้องการ ตราบใดที่เธอตัดสินใจที่จะติดตามเขาไป”

คริสโตเฟอร์โบกมือไปมาอย่างแรงก่อนจะพูดไปว่า “ไม่มีทาง! ไม่มีทาง! ผมจะไม่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นอย่างแน่นอน! ผมสามารถยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเจอรัลด์และเวนดี้ได้ แต่ในฐานะพ่อของเธอ ผมจะยอมรับความสัมพันธ์แบบนี้ ระหว่างเวนดี้กับประธานวิลสันได้อย่างไรกัน?”

“แกรับไม่ได้เหรอ?” คุณท่านวิลสันตะคอกกลับไปก่อนที่เธอจะพูดต่อว่า “ถ้าอย่างนั้น แกยอมรับการเป็นคนยากจนได้ไหมล่ะ? ถ้าหาก วิลสัน กรุ๊ป ล้มละลาย แกคาดหวังจะได้อะไร จากการรับมรดกจากฉัน? วิลล่าเก่าหลังนี้เหรอ? อย่าลืมว่า วิลสัน กรุ๊ป เป็นหนี้ธนาคารเป็นเงินจำนวนมาก! เมื่อเราถูกฟ้องล้มละลาย ศาลจะมีคำสั่งให้ยึดวิลล่าหลังนี้ไปจากเรา! มันไม่สำคัญสำหรับฉันหรอกจริง ๆ เพราะฉันจะมีชีวิตอยู่ได้ต่อไปอีกไม่กี่ปีเท่านั้น แต่แกจะทำอย่างไรล่ะ? หากสิ่งนี้กำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของแก? แกทุกคนจะต้องอาศัยอยู่ในอาคารเก่า ๆ ที่ใกล้พังทลาย เหมือนจาค็อบและครอบครัวของเขาใช่ไหม?”

คริสโตเฟอร์ พูดไม่ออก

เขาไม่อยากทำร้ายลูกสาวด้วยวิธีการแบบนี้ แต่เขาก็ไม่อยากยากจนเช่นกัน ...

ในขณะที่คริสโตเฟอร์เหม่อลอยอยู่นั้น เวนดี้ซึ่งเงียบมานานก็พูดขึ้นมาว่า “คุณย่าคะ ถ้าเขาสามารถช่วย วิลสัน กรุ๊ป ได้จริง หนูเต็มใจที่จะนอนกับเขาค่ะ อย่างไรก็ตาม หนูมีเงื่อนไข เพียงข้อเดียวเท่านั้นค่ะ”

คุณท่านวิลสันถามออกไปอย่างตื่นเต้นว่า “เงื่อนไขของเธอคืออะไร?”

เวนดี้กัดฟันก่อนที่เธอจะพูดไปว่า “หนูอยากจะเป็นผู้อำนวยการของ วิลสัน กรุ๊ป หนูต้องการดำรงตำแหน่งเดิมที่แคลร์เคยได้เป็น เมื่อตอนเธอยังทำงานให้กับ วิลสัน กรุ๊ป ค่ะ”