กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 349

เมื่อเคนเน็ธเห็นว่าชาร์ลีกำลังเหยียบเป้าของเขา เขาก็ตกใจมากจนหน้าซีดทันที

แม้ว่าเขาจะเชื่อว่าชาร์ลี เป็นเพียงเศษขยะที่เขาสามารถกำจัดได้ด้วยปลายนิ้วของเขา แต่เขาก็รู้ดีว่าเขาจะสูญเสียความเป็นชายไปอย่างแน่นอน หากชาร์ลีเหยียบเป้ากางเกงเขาอีกครั้ง!

แม้ว่าเขาจะสามารถกำจัดชาร์ลีได้ในอนาคต สิ่งนั้นจะเป็นประโยชน์ต่อเขาได้อย่างไร? หากเขาจะต้องสูญเสียความเป็นชายไปแล้ว!

ในฐานะผู้ชาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะผู้ชายที่ร่ำรวยและมีอำนาจเช่นเขา เขามักจะมีผู้หญิงมากมายอยู่รอบตัวเขา ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร เขาก็ไม่สามารถที่จะสูญเสียความเป็นลูกผู้ชายไปได้! มันไม่แตกต่างกันกับการที่ชาร์ลีต้องตายไปเลย?

ดังนั้นเขาจึงรีบขอความเมตตา “น้องเวด! น้องเวด! เราสามารถพูดคุยเรื่องนี้กันได้อย่างเป็นกันเองนะ!”

ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดว่า “ทำไม? คุณกลัวงั้นเหรอ?”

มีเหงื่อเต็มทั่วใบหน้าของเคนเน็ธและเขาพยักหน้าซ้ำ ๆ ก่อนที่จะพูดว่า “ฉันผิด! ฉันรู้แล้วว่าฉันคิดผิดไป! ช่วยยกโทษในความไม่รู้ของฉันด้วย แค่ในครั้งนี้ปล่อยฉันออกไปเถอะนะ”

ในความเป็นจริงแล้ว เคนเน็ธมีแผนอื่นอยู่ในใจ หลังจากรักษาความเป็นชายแล้ว เขาจะจ้างคนมาสอนบทเรียนให้กับชาร์ลีและฆ่าเขาซะ เพราะในวันนี้ชาร์ลีทำให้เขาต้องอับอายมาก!

ชาร์ลีจะไม่รู้ได้อย่างไร ว่าเคนเน็ธกำลังคิดอะไรอยู่ในตอนนี้ เขาเหมือนกับแมวที่เล่นกับหนู ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดไปว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น เนื่องจากคุณเข้าตาจนขนาดนี้ ผมให้อภัยคุณก็ได้ แต่ผมอยากให้คุณเรียกผมว่า พ่อ”

ผู้คนในที่เกิดเหตุนั้น ต่างตกใจ!

ชายหนุ่มคนนี้ใจร้ายจริง ๆ เหรอ?

เขาต้องการให้ประธานวิลสัน เรียกเขาว่า ‘พ่อ’?

ชายหนุ่มคนนี้ คงเบื่อกับการมีชีวิตอยู่จริง ๆ ? เขากำลังพยายามทำอะไรอยู่กันแน่?

ในเวลานี้ เคนเน็ธยังมีสีหน้าที่น่าเกลียดมาก

ตอนนี้มีคนจำนวนมากกำลังดูฉากนี้กันอยู่และชาร์ลีต้องการให้เขาเรียกเขาว่า ‘พ่อ’? เขาแก่พอที่จะเป็นพ่อของชายหนุ่มคนนี้แล้วด้วยซ้ำ!