กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 350

เคนเน็ธไม่เข้าใจสิ่งที่ชาร์ลีพูดและเขาถามโดยไม่รู้ตัวไปว่า “นาย… นายหมายถึงอะไร?”

ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “ไม่เป็นไร ผมจะไม่เหยียบเป้าของคุณ แต่ผมจะกำจัดความเป็นชายของคุณ!”

หลังจากนั้น ชาร์ลีก็ใช้นิ้วเท้า เตะเข้าที่หน้าท้องของเคนเน็ธ และในเวลานี้ พลังทางจิตวิญญาณบางส่วนก็ไหลออกมาจากนิ้วเท้าของเขา

นับตั้งแต่ที่เขาได้ศึกษาหนังสือลึกลับ ชาร์ลีก็ได้เข้าใจและเรียนรู้วิธีควบคุมพลังฉีของเขา ร่องรอยของฉีที่เขาเพิ่งปล่อยออกมานี้ สามารถตัดเส้นประสาทของเคนเน็ธได้ และทำให้เคนเน็ธใช้ความชายไม่ได้อีกเลย

อย่างไรก็ตาม เคนเน็ธไม่รู้ว่าชาร์ลีกำลังทำอะไรอยู่ เมื่อเขาเอานิ้วเท้าแตะท้องส่วนล่างเบา ๆ

นอกจากนี้ ในเวลานี้เขายังไม่ได้สังเกตว่าเขาได้สูญเสียความเป็นลูกผู้ชายไปแล้ว ในอนาคตเขาจะสามารถมองเฉพาะส่วนผู้ชายของเขาได้ แต่เขาจะไม่สามารถใช้มันได้อีก

ตอนนีเคนเน็ธโกรธและหวาดกลัวมาก และเขาแค่อยากจะหนีออกไปจากที่แห่งนี้เพื่อที่เขาจะได้พาบอดี้การ์ดของเขากลับมาพร้อมกับเขา และสั่งให้พวกเขาทุบตีชาร์ลีให้ตาย ก่อนที่พวกเขาจะทำลายความเป็นลูกผู้ชายของเขาซะ!

ในขณะที่เขาครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็กัดฟันและถามไปว่า “ฉันออกไปได้ไหม?”

ชาร์ลีถามเขาในทางกลับกันว่า “คุณกำลังคุยกับใคร?”

เคนเน็ธ ตอบอย่างโกรธ ๆ ไปว่า “แน่นอน ฉันกำลังคุยกับนายอยู่ไง!”

ชาร์ลีถามอีกครั้ง “แล้วผมเป็นใครสำหรับคุณ?”

การแสดงออกบนใบหน้าของเคนเน็ธ ดูน่าเกลียดมากในเวลานี้ เขาเป็นคนฉลาด และเห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจความหมายเบื้องหลังคำพูดของชาร์ลี ชาร์ลีอยากให้เขาเรียกเขาว่า ‘พ่อ’ อีกครั้ง!

เวรเอ้ย! นี่เป็นเรื่องที่น่าอับอายอย่างยิ่ง! เขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป!

ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “ชาร์ลี! อย่าให้มันมากเกินไป! นายบอกฉันว่านายจะปล่อยฉันไปตราบใดที่ฉันเรียกนายว่าพ่อ! ทำไมนายถึงกลับคำพูดของนายตอนนี้”

ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดว่า “เพราะผมมันไร้ยางอาย… ”

หลังจากที่เขาพูดจบ ชาร์ลีก็จ้องมองเขาด้วยสีหน้าเย็นชา ขณะที่เขาพูดต่อไปว่า “ถ้าคุณไม่เรียกผมว่าพ่อตอนนี้ ผมอาจเหยียบเป้าของคุณโดยไม่ได้ตั้งใจ แล้วอย่ามาตำหนิผมนะ เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น!”

เคนเน็ธกลัวมาก และทำได้แค่กัดฟันขณะที่เขาพูดไปว่า “โอเค นายชนะ!”

ในความคิดของเขา เนื่องจากเขาเรียกชาร์ลีว่าพ่อของเขาไปแล้ว เขาก็เสียหน้าไปแล้ว ดังนั้นเคนเน็ธคงไม่รู้สึกเจ็บเท่าไร ถ้าจะเรียกชาร์ลีว่าพ่ออีกครั้ง สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือ ต้องแน่ใจว่าเขาสามารถหนีจากชาร์ลีได้ เพื่อที่เขาจะได้ออกไปจากห้องโถง และเรียกหาบอดี้การ์ดของเขาทันที!

ดังนั้นเขาจึงวิงวอนไปว่า “พ่อ ช่วยเห็นใจและปล่อยฉันไปเถอะนะ… ”

ชาร์ลี พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ก่อนที่เขาจะพูดไปว่า “ลูกรัก เนื่องจากคุณเชื่อฟังและให้เกียรติผมมาก ผมจะยกโทษให้คุณ ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”

ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของชาร์ลี เคนเน็ธก็รีบกระเสือกกระสนคลานออกห่างจากชาร์ลี ก่อนจะวิ่งออกไปพร้อมกับเวนดี้

เนื่องจาก เคนเน็ธเปียกไปก่อนหน้านี้ จึงมีปัสสาวะอยู่ทั่วพื้นห้อง และมันเป็นภาพที่น่าขยะแขยงเป็นอย่างมาก

เมื่อทุกคนเห็นว่าเคนเน็ธดูน่าสมเพช พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะกันเอง เคนเน็ธได้ยินคำเยาะเย้ยของพวกเขา และเขารู้สึกราวกับว่าเขาถูกแทงซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยมีดสั้นร้อยเล่ม ดังนั้นเขาจึงรีบก้าวออกจากห้องโถงโดยเร็วที่สุด แต่โชคไม่ดีที่เขาลื่นล้มเสียก่อน

มีเสียงหัวเราะดังลั่นไปทั่วห้องโถง และเวนดี้ก็รีบพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อช่วยให้เคนเน็ธลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง ก่อนที่ทั้งคู่จะจากไปอย่างรีบร้อน

ในเวลานี้ แคลร์มองไปที่ชาร์ลีด้วยสีหน้ากังวล ขณะที่เธอพูดว่า “ชาร์ลี ประธานวิลสัน เป็นคนที่มีอำนาจมากจริง ๆ นะคะ คุณไม่กลัวว่าเขาจะตอบโต้คุณในอนาคตเหรอ หากคุณยั่วยุและทำให้เขาอับอายเช่นนี้?”

ชาร์ลี ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ที่รัก คุณไม่ได้ยินที่ผมพูดก่อนหน้านี้เหรอ? แม้ว่าเขาจะเป็นเสือเขาก็ต้องหมอบลงต่อหน้าผม และแม้ว่าเขาจะเป็นมังกร เขาก็ต้องก้มหัวลงต่อหน้าผมด้วย! เคนเน็ธ วิลสัน เขาไม่มีความสำคัญอะไรใน โอลรัส ฮิลส์!”

แคลร์ตอบด้วยสีหน้ากังวลว่า “ฉันรู้ว่าคุณมีมิตรภาพที่แน่นแฟ้นกับคนที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดใน โอลรัส ฮิลส์ แต่พวกเขาอาจไม่เห็นด้วยกับการที่จะช่วยเหลือคุณในอนาคต! แล้วคุณจะทำอย่างไรคะ?”

ชาร์ลีตบบ่าเธอเบา ๆ ก่อนที่เขาจะพูดว่า “ที่รัก คุณสงสัยทุกคนในโลกนี้ได้ แต่คุณต้องไม่สงสัยในตัวสามีของคุณสิ!

แคลร์สะดุ้งเมื่อเห็นความมั่นใจบนใบหน้าของชาร์ลีเช่นนั้น

เธอค้นพบว่าแท้จริงแล้ว สามีที่ไร้ประโยชน์ของเธอนั้นมีนิสัยอีกด้านที่ชอบควบคุมและหยิ่งพยองเป็นอย่างมาก!