กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 362

“ปรมาจารย์? มังกรที่แท้จริง?” เคนเน็ธโพล่งออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ “คุณลุงซิมมอนส์ นี่สมองของคุณมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า? คุณจะถูกไอ้โจรเวรนั่นหลอกได้อย่างไร? เขาไม่ใช่เซียนหรือมังกรที่แท้จริง แต่เขาเป็นแค่ลูกเขยที่ยังมีชีวิตอยู่อย่างไร้ประโยชน์... ตระกูลวิลสันที่เขาแต่งงานด้วย พวกเขาต่างก็ปฏิบัติต่อผมเหมือนราชา! พวกเขายังยกเวนดี้ วิลสันให้ผมมาเป็นเด็กของผมอีกด้วย ชาร์ลีเป็นเพียงแค่มดที่ต่ำต้อยเมื่อเทียบกับผม!”

จากนั้นเขาพูดต่อด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “คุณลุงซิมมอนส์ คุณคิดดีแล้วใช่ไหมที่เดิมพันทั้งหมดที่คุณมีกับไอ้ขี้แพ้ และตัดความสัมพันธ์กับตระกูลของผม คุณจะลบมิตรภาพที่มีมาอย่างยาวนานระหว่างตระกูลของเราเหรอครับ?”

“ไอ้สารเลว!” ใบหน้าของแอนโธนีบิดเบี้ยวด้วยความขุ่นเคือง เขาหยิบสากตำยาบนโต๊ะแล้วกระแทกเข้าที่หัวของเคนเน็ธอย่างดุเดือดพร้อมกับก่นด่าว่า “นาย และปากที่โสโครกของนาย! ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”

เคนเน็ธไม่สามารถหลบเขาได้ทัน สากก็กระแทกหน้าผากของเขาอย่างแรงทำให้มันบวมขึ้นทันที

เขากัดฟันด้วยความเจ็บปวดและตะโกนว่า "โถ่เว้ย ไอ้แก่สารเลว! คุณเชื่อในตำพูดของคนโกหก และยังกล้าทุบตีฉันอีก! ฉันจะฆ่าแก!”

เขาหยิบเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ ๆ ขึ้นมา และเตรียมจะทุ่มมันไปที่แอนโธนี

แม้เขาจะอายุมากแต่แอนโธนีก็มีความยืดหยุ่น และคล่องตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขามีความคล่องตัวมากขึ้นหลังจากที่ชาร์ลีรักษาอาการบาดเจ็บเรื้อรังของเขาด้วยยาอายุวัฒนะวิเศษ ความแข็งแกร่ง ความเร็ว และพลังของเขานั้นเทียบไม่ได้กับชายวัยกลางคนร่างอ้วนอย่างเคนเน็ธ

แอนโธนีบิดตัวเล็กน้อย และหลบเก้าอี้ได้อย่างง่ายดาย

หลังจากความพยายามครั้งแรกล้มเหลว เคนเน็ธก็หยิบเก้าอี้อีกตัวขึ้นมาด้วยความโมโห และตะโกนว่า “ไปตายซะไอ้แก่สารเลว ถ้านายยังอยากมีชีวิตอยู่ ก็เอายามาให้ฉันเดี่ยวนี้! ไม่งั้นวันนี้ฉันจะฆ่าแกให้ตาย!”

“ไอ้คนเฮงซวย นี่คุณกล้าทุบตีปู่ของฉันได้ยังไง? คุณโดนแน่!”

ไซล่าพับแขนเสื้อขึ้นด้วยความโกรธ และพุ่งเข้าหาเคนเน็ธ

เป็นบรรทัดฐานสำหรับครอบครัวของศาสตร์การแพทย์แผนจีนในเรื่องของการเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ และการป้องกันตัว ตระกูลซิมมอนส์ไม่เพียงแต่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนจีนเท่านั้น แต่ยังเป็นตระกูลแห่งศิลปะการต่อสู้อีกด้วย แม้แต่ไซล่าที่ไม่ได้ใช้นามสกุลของปู่ เธอก็ยังมีความเป็นนักกีฬาและว่องไวมาก ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องกล้วย ๆ ที่จะเอาชนะผู้ชายตัวใหญ่และเชื่องช้าอย่างเคนเน็ธได้

ก่อนที่เคนเน็ธจะตอบสนองต่อการโจมตีของเธอ ไซล่าก็เตะเขา และเขาก็ล้มลงกับพื้น จากนั้นเธอก็กดรองเท้าของเธอกับลำคอของเขา และสั่งอย่างเย็นชาว่า “ออกไปจากที่นี่ ไม่งั้นฉันจะจัดการคุณแน่!”

เมื่อรู้ว่าเขาเป็นฝ่ายแพ้ เคนเน็ธก็รีบคลานออกจากคลินิกพร้อมกับสาปแช่ง “ไอ้แก่สารเลว ระวังตัวไว้อีกไม่นานนักหรอก! ฉันจะให้แกชำระสำหรับสิ่งที่แกทำกับฉันในวันนี้!”

“ไอ้สวะ!” แอนโธนีตะโกนด้วยความโกรธ “ออกไปจากที่นี่ซะ! ฉันไม่อยากเห็นหน้าแกอีกต่อไป!”

เคนเน็ธหนีออกจากคลินิกราวกับว่าเขากำลังวิ่งหนีซอมบี้ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียวจากความตกใจ และความเกลียดชัง

คริสโตเฟอร์รีบทักทายเขา และถามขึ้นว่า “คุณเคนเน็ธเป็นยังไงบ้าง? ดร.ซิมมอนส์รักษาคุณเรียบร้อยแล้วเหรอครับ?”

เคนเน็ธคำรามอย่างขมขื่น “เฮอะ! ไอ้แก่นั่นบอกว่าเขาไม่ต้องการรักษาฉันอีกต่อไป เพราะฉันไปทำให้ชาร์ลีขุ่นเคือง ซึ่งว่าที่ผู้ช่วยชีวิตของเขา ไม่เพียงแค่นั้นเขายังทุบตีฉัน และไล่ฉันออกจากที่นั่นอีกด้วย!”

คริสโตเฟอร์ไม่คาดคิดมาก่อนว่าคนที่โดดเด่นอย่างแอนโธนี ซิมมอนส์จะถูกชาร์ลีร่ายมนต์สะกดด้วย เขาได้แต่ถอนหายใจ“ ชาร์ลีนี่กำลังรนหาที่ชัด ๆ !”

เคนเน็ธตะโกนขึ้นว่า “รอก่อนเถอะ! แอนโธนี ซิมมอนส์, ชาร์ลี เวด ฉันจะฝังพวกมันทั้งเป็น! ฉันจะทำให้พวกเขาต้องชำระสิ่งที่พวกเขาทำ!”

คริสโตเฟอร์เจอการโจมตีของชาร์ลีมามากพอแล้ว แต่เขาไม่เคยมีโอกาส และไม่มีความสามารถในการแก้แค้นได้เลย ดังนั้นเขาจึงรู้สึกท้อแท้ และกระวนกระวายใจมาโดยตลอด นอกจากนี้เขายังอิจฉาวิลล่า ธอมป์สัน เฟริ์ส ที่ซีค ไวท์มอบให้กับเขาอย่างมาก!

ถ้าเคนเน็ธสามารถฆ่าชาร์ลีได้จริง ๆ ตามที่เขาอ้าง น้องชายของเขา รวมทั้งครอบครัวของจาค็อบก็ไม่เหลืออะไร และพวกเขาก็เหมือนปลาตายบนเขียง!

ถ้าเป็นเช่นนั้นล่ะก็ ในที่สุดวิลล่าก็คงเป็นของเขา!

ดังนั้นเขาจึงแสดงความยินดีในใจของเขา และรีบพูดขึ้นว่า “เคนเน็ธ คุณพูดถูกจริง ๆ ! ชาร์ลี เวด ช่างสารเลว! แม้ว่าเขาจะอยู่กับเรามาหลายปี เขาก็ยังกลั่นแกล้ง และดูถูกเรา ตอนนี้เขายังกล้าที่จะมาทำร้ายคุณด้วยซ้ำ! เขาสมควรชำระในสิ่งที่เขาก่อกับพวกเราทุกคน!”