กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 368

เจสันเปิดฝาถัง และพูดขึ้นว่า “พ่อครับผมคิดว่าควรเทน้ำมันเบนซินผ่านบานเกล็ดเพื่อให้น้ำมันเบนซินกระจายเข้าไปด้านในจนสุด จากนั้นเมื่อเราจุดไฟจากภายนอกไฟก็จะลุกลามไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็วแม้แต่แมลงสาบก็ไม่รอด!”

จัสตินพยักหน้า และพูดขึ้นว่า “ดี! มาเผาพวกมันให้เป็นเถ้าถ่านไปเลย ไอ้พวกสารเลวพวกนี้!”

แม้ว่าจัสตินจะไม่ได้เป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกที่ประสบความสำเร็จในโอลรัส ฮิลล์ แต่เขาก็เป็นเบอร์หนึ่งของเมืองเมื่อพูดถึงการสปอยล์ ให้ท้ายลูกชายของเขา

ตระกูลของพวกเขาเคยมีทายาทชายเพียงคนเดียวมาหลายชั่วอายุคน หลังจากให้กำเนิดลูกสาวมาหลายคน แต่ในที่สุดจัสตินก็ได้ลูกชายมาหนึ่งคนนั่นก็คือเจสัน ดังนั้นเขาจึงได้รับการปรนเปรอ และให้ท้ายในทุกวิถีทางตั้งแต่ยังเล็ก

เมื่อเจสันอยู่ในโรงเรียนประถม ครูของเขาเคยลงโทษเขาด้วยการตีมือครั้งหนึ่งเพราะเขาเป็นตัวก่อกวนในชั้นเรียน ทำให้ขัดกฎของห้องเรียน จากนั้นจัสตินได้พาเหล่าลูกสมุนของเขาไปโรงเรียน และทำให้แขนขวาของครูหัก และนั่นทำให้เขาพิการตลอดชีวิต

เมื่อเจสันอยู่ในโรงเรียนมัธยมต้น เขาเคยต่อสู้กับเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่โรงเรียน และพ่ายแพ้ จากนั้นจัสตินได้จ้างคนให้สร้างอุบัติเหตุทางรถยนต์เพื่อทำให้เด็กชายคนนั้นนอนเป็นผัก

มีเหตุการณ์คล้าย ๆ กันนี้นับไม่ถ้วนตลอดการเลี้ยงดูเจสัน

ในความคิดของจัสติน ผลลัพธ์เดียวของใครก็ตามที่รังแกลูกชายของเขาก็คือความตาย!

เนื่องจากแอนโธนีไม่ต้องการรักษาขาของลูกชายเขา เขาจึงสมควรต้องตาย!

ชาร์ลีเป็นสาเหตุที่ทำให้ลูกชายของเขาตกอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้ เขาก็ควรจะตายเช่นกัน!

ดังนั้นเขาจึงต้องวางแผน เขาจะเผาแอนโธนีให้ตายในวันนี้ และฆ่าชาร์ลีตามแผนการของเขาในวันพรุ่งนี้!

ขณะที่พ่อและลูกชายกำลังจะราดน้ำมันเบนซินออกจากถังอยู่นั้น เคนเน็ธก็กังวลว่าพวกเขาอาจจะเผาแอนโธนีให้ตายจริง ๆ เขาจึงกระโดดออกไปอย่างกระวนกระวาย และตะโกนว่า “เฮ้พวก! ใจเย็น ๆ ก่อน!"

ทั้งพ่อและลูกต่างก็ตกใจกับเสียง!

พวกเขาคิดว่าจะไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เพื่อสังเกตเห็นพวกเขาในคืนนี้ แต่กลับมีชายคนหนึ่งได้ปรากฏตัวออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้

ท่ามกลางความประหลาดใจ เจสันจำเคนเน็ธได้ และพูดว่า “เฮ้ คุณคือคนที่มาหาแอนโธนีวันนี้ด้วยไม่ใช่เหรอ? อะไรเนี่ย? นี่คุณกำลังพยายามช่วยเขาอยู่เหรอไง?”

เคนเน็ธโบกมืออย่างกังวล และพูดว่า “ไม่มีทาง! ฉันไม่สนหรอกว่าไอ้หมาแก่จะมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว! แต่ยาวิเศษที่เขาพูดถึง เขาเก็บวันไว้กับตัวเขาเองตลอด และฉันเชื่อว่ายาวิเศษของเขาไม่เพียงแต่รักษาขาของคุณให้หายเท่านั้น แต่ยังช่วยรักษาอาการผิดปกติของฉันอีกด้วย ถ้าพวกคุณเผาเขาแบบนี้แล้วยาวิเศษของเขาก็จะถูกทำลายเช่นกัน!”

เจสันอ้าปากค้างด้วยความตกใจ!

ชายคนนี้พูดถูก!

ทำไมเขาถึงไม่ได้คิดเรื่องนี้นะ!

อันที่จริงแอนโธนีมียาอายุวัฒนะวิเศษอยู่กับเขา ซึ่งสามารถรักษาโรคอัมพาตที่เกิดจากการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังได้ ยาจะทำงานได้ดีกับขาที่หักของเขาอย่างแน่นอน

ถ้าเขาฆ่าแอนโธนีให้ตายคืนนี้ เขาก็ต้องเสียโอกาสในการรักษาใช่ไหม?

เขาลังเลเล็กน้อยในตอนนี้

เคนเน็ธเริ่มต้นพูดขึ้นมาอีกครั้ง “เฮ้พวก ฉันมีความคิดว่าอย่าเพิ่งไปเผาคลินิกของเขาก่อน มาหาวิธีลักพาตัวไอ้หมาแก่เพื่อแย่งยาจากเขาแล้วค่อยฆ่ามันซะ!”

จัสตินขมวดคิ้วอย่างสงสัย "ฮะ? นี่นายก็มีเรื่องกับไอ้หมาแก่นี่ด้วยเหรอ?”

"แน่นอน!" เคนเน็ธคำรามอย่างไม่พอใจ “เขาเป็นศัตรูตัวฉกาจของฉัน! ฉันอยากจะฆ่าเขาเหมือนกัน แต่ก่อนอื่นฉันต้องได้รับยาวิเศษเพื่อรักษาตัวเองก่อนนะสิ!”

เจสันกล่าวขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้นเรามาร่วมมือกัน เราจะลักพาตัวไอ้หมาแก่นี่ก่อน แล้วจึงบังคับให้เขามอบยาวิเศษจากนั้นเราจะฆ่าเขา และโยนมันลงทะเลซะ!”

“เยี่ยมมาก!” เคนเน็ธพยักหน้า “ถ้าเป็นแบบนั้น เรามาแลกเบอร์ติดต่อกัน และหาเวลาพรุ่งนี้เพื่อคุยรายละเอียดเพิ่มเติมกันเถอะ!”