กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 38

เวนดี้ถามด้วยรอยยิ้มเหยียด ๆ "ชาร์ลีนายไม่ได้จองที่นี่ไว้ด้วยเหรอ? ห้องไหนล่ะ? พาพวกเราไปดูหน่อยสิ!”

ชาร์ลีพูดอย่างเรียบๆว่า “ฉันไม่ได้คิดเลยว่าจะจองห้องไหนดี ให้พูดตรงๆนะ ฉันเพิ่งส่งข้อความไปหาเจ้าของพวกเขา และขอให้เขาจัดการให้ฉัน ฉันจะตรวจสอบข้อความตอนนี้ให้เวลาฉันสักครู่”

แฮโรลด์หัวเราะเยาะอย่างดูถูก “หุบปากของนายเถอะ! นายรู้หรือไม่ว่าเจ้าของที่นี่คือใคร? ดอน อัลเบิร์ต โรดส์ ที่มีชื่อเสียง! กล้าพูดพล่ามแบบนี้ได้ยังไง? ระวังเถอะ ถ้าเขาได้ยินเข้า เขาจะบีบนายให้ตายด้วยปลายนิ้วของเขา”

ชาร์ลีไม่สนใจคำพูดไร้สาระของพวกเขา เขาได้เช็คข้อความของเขาในโทรศัพท์ “เขาบอกว่าเขาจอง ไดมอนท์ สวีท ไว้ให้ฉัน”

แฮโรลด์หัวเราะทันที “ฮ่า ๆ ๆ …ไดมอนท์ สวีทเลยเหรอ? ชาร์ลีอย่าทำให้ฉันหัวเราะได้ไหม นายรู้หรือไม่ว่าใครสามารถเข้าห้องไดมอนท์ สวีทได้บ้าง? ไม่เกินสิบคนใน โอลรัส ฮิลล์ ทั้งหมด! นายไม่มีอะไรนอกจากเศษขยะ!”

ลอเรนนิ่งเงียบท่ามกลางความวุ่นวาย แม้ว่าความคิดจะค่อย ๆ เกิดขึ้นในใจของเธอ เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าชาร์ลีจะเป็นคนขี้แพ้ได้ขนาดนี้ เขาคิดว่าตัวเองเป็นใครจะได้รับสิทธิพิเศษในการรับประทานอาหารใน ไดมอนท์ สวีท อย่างนั้นเหรอ? เธอเคยคิดว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีเงิน ไม่มีอำนาจ และดูน่าสิ้นหวัง แต่เธอไม่เคยรู้เลยว่าเขาก็ยังช่างเป็นคนไร้สาระอีกด้วย

เธอผิดหวังในตัวเขาอย่างที่สุด!

ชาร์ลียิ้มให้กับการโจมตีของพวกเขา ในสายตาของเขา คนเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงคนโง่เขลาและเขาไม่จำเป็นต้องลดระดับตัวเองลงไป

เจอรัลด์ก็เริ่มเช่นกัน “ชาร์ลี แม้แต่พ่อของฉันก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะรับประทานอาหารในห้อง ไดมอนด์ สวีท ได้ นายมันเต็มไปด้วยคำโกหก!”

เวนดี้พูดตามหลังเขาว่า “เจอรัลด์คนขี้แพ้แบบนั้นไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะกินของเหลือจาก ไดมอนด์ สวีท นับประสาอะไรกับการกินที่นั่น!”

ชาร์ลีมองไปที่เจอรัลด์ และจัดการกับความเย็นชา 'เจ้าหมาโง่ ดอน อัลเบิร์ต เพิ่งตบลูกพี่ลูกน้องของนายเมื่อวานนี้ ใครทำให้นายกล้ากินอาหารในร้านของเขาในวันนี้?'

ด้วยความคิดนั้นเขาจึงถามว่า “เจอรัลด์ฉันได้ยินมาว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของนายเมื่อวานนี้จริงหรือ?”

เจอรัลด์ขมวดคิ้วอย่างสงสัย “นี่นายรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?”