กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 39

ลอเรนผงะด้วยความประหลาดใจ และงุนงง

เธอไม่ได้คิดว่าแฮโรลด์ จะเป็นที่รู้จักใน โอลรัส ฮิลล์ เขาดูน่าเชื่อถือกว่ามากเมื่อเทียบกับชาร์ลี เธอครุ่นคิดว่ามันคงจะสะดวกกว่าที่เธอจะได้ใกล้ชิดกับแฮโรลด์สำหรับกิจวัตรประจำวันของเธอ

ชายในชุดสูทสีดำเดินนำไปที่ประตูห้องไดมอนท์ สวีท เขาหยิบบิลเก็บเงินส่งให้ชาร์ลีโดยตรงและพูดเบา ๆ ว่า “ท่านครับ โปรดเซ็นต์ชื่อตรงนี้”

ไดมอนท์ สวีท ได้รับการสงวนไว้เป็นพิเศษสำหรับชาร์ลี และต้องมีลายเซ็นของเขาเพื่อยืนยัน

ชาร์ลียิ้มพลางหยิบปากกา และกระดาษ แต่ก่อนที่เขาจะเซ็นชื่อ เสียงกรีดร้องของแฮโรลด์ก็ดังขึ้น

“ไอ้บ้าเอ้ย! วางปากกาลง!”

แฮโรลด์เดินไปข้างหน้าด้วยใบหน้าที่โกรธเคือง เขาฉวยปากกา และกระดาษจากมือของชาร์ลีเซ็นชื่ออย่างรวดเร็ว และตะโกนใส่ชาร์ลีว่า “แกมันช่างไร้ยางอาย! นายไม่รู้เหรอว่าใครเป็นคนจองห้องนี้? คิดว่าตัวเองเป็นใครมาเซ็นชื่อตัวเองที่นี่!”

ชายในชุดดำตกใจกับการแทรกแซงอย่างกะทันหัน และหยาบคายของแฮโรลด์ เขามองไปที่ชาร์ลี และตั้งคำถามราวกับจะถามเขาว่าเขาต้องการความช่วยเหลือในการสอนบทเรียนหรือไม่

ชาร์ลีส่ายหัวเบา ๆ “ไม่เป็นไรให้เขาเซ็น ถ้าเขาอยากเซ็นก็แย่เลย”

ชาร์ลีไม่ต้องการทำให้สถานการณ์เป็นที่น่าอึดอัดต่อหน้าลอเรน เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของภรรยาของเขา

จากนั้นพวกเขาก็เข้าไปในห้อง และทุกคนก็นั่งลง

แฮโรลด์ให้ลอเรนนั่งในตำแหน่งหลักของโต๊ะส่วนชาร์ลีนั่งคนเดียวที่มุม ลอเรนเป็นคนเดียวที่พูดกับเขาเป็นครั้งคราว

ในไม่ช้าพนักงานเสิร์ฟอาหาร และไวน์ชั้นเลิศก็นำเสนอทีละคอร์ส

อาหารทุกจานใช้วัตถุดิบคุณภาพดี และหรูหรา แม้แต่หอยเป๋าฮื้อคุณภาพเยี่ยม และกุ้งมังกรออสเตรเลียก็สามารถเสิร์ฟเป็นเครื่องเคียงเท่านั้น

แม้แต่ไวน์ก็ยังเป็นไวน์ชั้นดีอายุหนึ่งศตวรรษที่มีมูลค่าหนึ่งแสนดอลลาร์ต่อขวด

ลอเรนมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยทำให้เธอยังตกใจกับการรับประทานอาหารที่หรูขนาดนี้

เจอรัลด์พูดพร้อมกับถอนหายใจอย่างอิจฉา “แฮโรลด์ นี่นายมีงบประมาณเท่าไหร่สำหรับมื้ออาหารนี้?”

แฮโรลด์ตอบอย่างโอ้อวดว่า “สามแสนดอลลาร์”