กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 40

ในทางกลับกันเขารู้สึกกลัวขึ้นมา เพราะมีเมนูจัดเลี้ยงที่หรูขนาดนี้มีเพียงชุดเดียวสำหรับ ไดมอนท์ สวีท และได้เสิร์ฟให้กับพวกคนเหล่านี้ไปแล้ว เขาจะทำอย่างไรหากแขกผู้มีเกียรติตัวจริงมาที่นี่?

แฮโรลด์ยกเท้าขึ้น และตะโกนด้วยความตกใจว่า “นี่นายกำลังจะทำอะไร? ฉันจองห้องสวีทนี้ไว้นายคิดว่านายเป็นใครถึงมาสร้างปัญหาที่นี่?”

บิลชี้ไปที่แฮโรลด์ และถามว่า “นายคือแฮโรลด์ วิลสัน ใช่ไหม?”

แฮโรลด์พยักหน้า และพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ใช่ ฉันเอง!”

บิลสั่งอย่างเย็นชา “พาเขามาหาฉัน!”

ชายที่แข็งแรงสองคนดึงแฮโรลด์ออกจากที่นั่งทันที และลากเขาออกไป

“นายคิดว่านายกำลังทำอะไรอยู่? ปล่อยฉันออกไป!"

“ไอ้เวรนี่ หุบปากซะ!”

ชายคนหนึ่งเตะเข่าของแฮโรลด์ และเขาคุกเข่าตรงหน้าบิลขณะที่เขาร้องด้วยความเจ็บปวด

บิลมองแฮโรลด์ตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาที่เย็นชา และเฉียบคมทำให้เขาตัวสั่นเหมือนแมวขี้กลัว

เพียะะ!

บิลจ่ายเงินถูกโยนตรงไปที่หัวของแฮโรลด์

บิลตะโกนเสียงดัง “ใครให้สิทธิ์นายใช้ห้องนี้?”

แฮโรลด์กระแอมในลำคอเพื่อเรียบเรียง และพูดว่า “มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ฉันจองห้องโกลเด้น สวีท ไปล่วงหน้า และฉันได้จ่ายเงินมัดจำสามแสนดอลลาร์แล้วด้วยซ้ำ!”

เจอรัลด์พูดแทรก “นี่นายจะทำอะไร? แฮโรลด์จองห้องนี้ไว้ ที่นี่ไม่มีกฎเหรอไง”

เขาตบแฮโรลด์ที่แก้มของเขาอีกครั้ง และคำรามว่า “โกลเด้น สวีท? เฮลโล? นี่คือห้องไดมอนท์ สวีท! ห้องนี้ไม่ใช่ไว้สำหรับนาย ไอ้สวะ!”

ทุกคนตกตะลึงเมื่อเสียงของเขาดังก้องไปทั่วห้อง

ไดมอนด์ สวีท?

ไม่น่าแปลกใจที่ห้องนี้ได้รับการออกแบบอย่างหรูหรา แม้แต่อาหาร และไวน์ก็พิเศษเหลือเกิน มันไม่น่าจะใช่ห้องโกลเด้น สวีท!