เนื่องจากเอเลนยอมรับในความผิดพลาดของตัวเองแล้ว และรับประกันว่าเธอเองจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีก แคลร์ก็ใจอ่อนและเธอเองก็ตัดสินใจที่จะไม่ติดใจเอาความกับเรื่องนี้อีกต่อไป
เมื่อทั้งคู่อยู่กันตามลำพัง แคลร์ก็ได้บอกกับชาร์ลีไปว่า “ชาร์ลี แม่ของฉันก็เป็นแบบนี้เสมอ อย่าได้ถือสาตำหนิเธอมากเกินไปเลยนะคะ ตราบใดที่เธอรู้ถึงความผิดพลาดของตัวเอง และเต็มใจที่จะกลับตัวกลับใจ เราก็ควรให้โอกาสเธอเป็นครั้งที่สองนะคะ”
ชาร์ลีจะพูดอะไรได้บ้าง? สุดท้ายแล้ว เธอผู้นี้ก็เป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของแคลร์ และเป็นแม่ยายของเขา ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงยิ้มและพูดไปว่า “ผมเข้าใจคุณนะแคลร์ คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับผมหรอก คุณสามารถตัดสินใจเรื่องนี้ได้ด้วยตัวคุณเองเลย ผมเป็นสามีของคุณ และเธอก็เป็นแม่ยายของผม ดังนั้น ผมจะไปกล่าวโทษเธอในสิ่งที่เธอทำได้ยังไงล่ะ”
แคลร์พยักหน้าก่อนที่เธอจะกอดชาร์ลีเบา ๆ และพูดไปว่า “ที่รักคะ ฉันรู้สึกขอบคุณคุณจริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณแม่และฉันก็คงไม่สามารถออกจากสถานที่นั้นมาได้… ”
ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “โอเค ไม่ต้องพูดถึงแล้วนะครับ คุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณผมอีกด้วย!”
“อื้ม… ” แคลร์พยักหน้าก่อนที่เธอจะพูดไปว่า “เราควรเลื่อนการย้ายออกไปก่อน คุณคิดว่าอย่างไรคะ?"
แม้ว่าชาร์ลีอยากจะย้ายออกไปอยู่กับแคลร์แล้ว แต่เขาก็อยากจะเคารพการตัดสินใจของแคลร์ด้วย
ดังนั้นเขาจึงยิ้มก่อนที่จะพูดไปว่า “ผมไม่คิดที่จะย้ายออกไป หรือถ้าเรายังคงอยู่ที่นี่กันต่อไป มันไม่ได้สำคัญอะไรสำหรับผมมากขนาดนั้น”
หลังจากนั้น ชาร์ลีดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาจึงพูดต่อไปว่า “ยังไงก็ตาม การปรับปรุงวิลล่าที่ ธอมป์สัน เฟิร์ส เกือบจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว หลังจากปรับปรุงเสร็จ เราสามารถย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าทั้งครอบครัวด้วยกันได้”
แคลร์รู้สึกตื้นตันใจเล็กน้อย และเธอก็พูดตอบไปว่า “วิลล่าหลังนั้นเป็นของคุณไวท์ มันจะไม่ลำบากสำหรับเราเหรอคะ ถ้าเราย้ายไปอยู่ทั้งครอบครัวแล้ว และถ้าวันหนึ่งเขาตัดสินใจต้องการวิลล่ากลับคืนล่ะ?”
“มันไม่ลำบากอะไรเลย” ชาร์ลียิ้ม “ซีค ได้โอนกรรมสิทธิ์วิลล่าหลังนั้นให้ผมเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ผมเป็นเจ้าของวิลล่าอย่างถูกต้องตามกฎหมาย และเขาก็จะไม่สามารถเอาวิลล่าคืนจากผมได้อีกต่อไป นอกเหนือจากนั้น ที่นั้นจะเป็นสถานที่ ที่เราได้ใช้ชีวิตกันอย่างเงียบสงบและมีความสุขด้วยกันจนถึงบั้นปลายของชีวิต นอกจากนั้น ถ้าเราย้ายเข้าไปในวิลล่าหลังใหญ่นั้น ในวิลล่ามันจะมีหลายชั้น เราสามารถอาศัยอยู่บนชั้นสามได้ ในขณะที่พ่อแม่ของเราอาศัยอยู่บนชั้นสอง ด้วยวิธีนี้เราก็จะสามารถพบกับพวกเขาได้น้อยลง และเราก็จะมีอิสระมากขึ้น คุณคิดว่าอย่างไรล่ะ?”
แคลร์กำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเธอก็รู้สึกว่าสิ่งที่ชาร์ลีพูดนั้น สมเหตุสมผลจริง ๆ
เธออยากจะหนีจากปัญหาของครอบครัวนี้มาโดยตลอด แต่บางครั้งเธอก็รู้สึกว่าเธอไม่มีสิทธิ์ทำเช่นนั้น อย่างไรก็ตาม เธอยังคงเป็นลูกแท้ ๆ ของพ่อแม่ เธอจะย้ายออกไปแบบนั้นได้อย่างไร?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ
รออ่านตอน 1601 อยู่นะครับ...จะมีไม่ครับ?...
นอกจากแปลมั้วแล้วลงไม่สุดอีกตายๆ...
ตกลงจะเอาสกุลเงินบาทหรือดอลลาร์กันแน่ครับแปลมั้วไปหมด...
เมื่อไหร่ยัยเอเลนจะตายครับรู้สึกรำคาณชิบหาย...
จะมีให้อ่านต่อ 1600+ ไหมคับ...