กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 393

เมื่อเคนเน็ธ คิดถึงความจริงที่ว่าการหายตัวไปของพ่อและลูกชายของตระกูลแกรนท์ อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับชาร์ลี เคนเน็ธก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นกังวล

ถ้าชาร์ลีทำให้สองพ่อลูกหายไปจากโลกนี้ได้จริง ๆ เขาก็กลัวว่าชาร์ลีจะกำจัดเขาไปอีกคนด้วย...

ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากสองพ่อลูกได้หายตัวไปแล้ว เขาก็จะไม่ได้ยาวิเศษของแอนโธนีน่ะสิ

ท้ายที่สุดแล้ว คนตายไปแล้วก็ไม่มีอะไรมาทดแทนได้ และในเวลานี้ เขาก็ไม่ควรทำอะไรเพื่อเป็นการกระตุ้นแอนโธนีอีกด้วย

ในขณะที่ทุกคนนิ่งเงียบ คุณท่านวิลสันก็มองไปที่เคนเน็ธด้วยท่าทางที่ประจบประแจง ในขณะที่เธอพูดด้วยท่าทีที่อ่อนน้อมไปว่า “คุณวิลสัน เราควรไปที่โรงพยาบาลใหญ่แห่งหนึ่งใน อีสต์ คริฟฟ์ แทนดีไหมคะ? บางทีคุณอาจจะสามารถหาวิธีในการรักษาอาการเจ็บป่วยของคุณได้”

เคนเน็ธเปรียบเสมือนฟางเส้นสุดท้ายในการช่วยชีวิตสำหรับตระกูลวิลสันทั้งหมด และในเวลานี้ คุณท่านวิลสัน รู้สึกกังวลมากกว่าเขาเสียอีก หากเคนเน็ธไม่สามารถฟื้นฟูความเป็นชายของเขาได้ ตระกูลวิลสัน จะพลาดเงินอีกเจ็ดสิบล้านดอลลาร์ที่เขาสัญญาไว้แล้วว่าจะลงทุนใน วิลสัน กรุ๊ป

“ใช่ คุณวิลสัน แม้ว่า ดร.ซิมมอนส์ จะเป็นผู้ชายที่มีหน้ามีตาและมีชื่อเสียง แต่เขาก็มักจะปรากฏตัวอยู่รอบ ๆ ถังขยะอย่างชาร์ลี ผมเชื่อว่าจะมีหมออัจฉริยะคนอื่น ๆ ที่มีความสามารถมากกว่าเขาอย่างแน่นอน!”

คริสโตเฟอร์ พูดเสริมขึ้นมาเพื่อสร้างความพึงพอใจให้กับเคนเน็ธ

ทันทีที่เสียงของพวกเขาลดลง การแสดงออกบนใบหน้าของเคนเน็ธก็ดูน่าเกลียดยิ่งขึ้น เขากัดฟันขณะพูดไปว่า “หุบปาก! ฉันรู้ดีว่า ดร.ซิมมอนส์ นั้นมีความสามารถอย่างไร! ถ้าเขาไม่เต็มใจที่จะรักษาฉัน ก็คงไม่มีประโยชน์ที่ฉันจะไปโรงพยาบาลอื่น ๆ ในอีสต์ คลิฟฟ์”

ในตอนนี้เอง เวนดี้พูดอย่างกระวนกระวายไปว่า “เคนเน็ธ ดร.ซิมมอนส์ เป็นหมออัจฉริยะเพียงคนเดียวใน โอลรัส ฮิลส์ หรือยังไงกันคะ? เราควรจะลองมองหาคนอื่นแทนดีไหมคะ?”

เวนดี้ ไม่ได้มีความรักหรือความเสน่หาใด ๆ ต่อเคนเน็ธเลย อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกว่าเธอได้ให้ตัวเองไปในราคาที่สูงแล้วหากเทียบเป็นจำนวนเงิน แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้รับประโยชน์อะไรเลย เธอจะพอใจกับเรื่องนี้ได้อย่างไรกัน?

จู่ ๆ คริสโตเฟอร์ก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ก่อนที่เขาจะรีบพูดไปว่า “ประธานวิลสัน คุณไม่ได้บอกว่าคุณมีเพื่อนที่ทำโรงงานผลิตยาเหรอครับ? คุณน่าจะลองติดต่อบุคคลเหล่านั้นดู และลองดูว่าเขาจะสามารถช่วยเหลือคุณอย่างไรได้บ้าง?”

การแสดงออกบนใบหน้าของเคนเน็ธเปลี่ยนไปในทันที ที่เขาได้ยินคำพูดของคริสโตเฟอร์ เขาจดจ่อกับการได้ยาวิเศษของแอนโธนีมากเกินไป จนเธอลืมเรื่องนั้นไปอย่างสิ้นเชิง