กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 394

วันนี้เวนดี้แต่งตัวสวยมาก เธอสวมชุดรัดรูปสีดำ ซึ่งมีมูลค่ามากกว่าหนึ่งแสนดอลลาร์ ชุดนี้เผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าและหุ่นที่สวยงามของเธอ และในคืนนี้เธอก็แต่งหน้าหนาเป็นพิเศษ

แม้ว่าเธอจะไม่สวยเท่าแคลร์หรือจัสมิน แต่เธอก็สามารถทำให้ผู้ชายส่วนใหญ่ตื่นเต้นได้อย่างง่ายดาย หลังจากแต่งหน้าและแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่เปิดเผยบางส่วนแล้ว

เมื่อเธอได้ยินว่าเธอกำลังจะได้พบกับคุณผู้ชายของตระกูลวีเวอร์ เธอก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเช่นกัน

แม้ว่าตระกูลวีเวอร์ ไม่ใช่หนึ่งในตระกูลชั้นนำใน โอลรัส ฮิลส์ แต่ก็ยังเป็นตระกูลที่แข็งแกร่งและมีอำนาจกว่ามาก เมื่อเทียบกับตระกูลวิลสัน

ตอนนี้ตระกูลวิลสันยังคงต้องดิ้นรนเป็นอย่างมาก เวนดี้ก็หวังว่าเธอจะได้รู้จักคนที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากขึ้น หากเธอโชคดีพอ เธออาจจะมีโอกาสได้นำบางสิ่งบางอย่างมาแก้ไขและพัฒนาธุรกิจของตระกูลวิลสันได้

เคนเน็ธและเวนดี้ กำลังรออยู่ในห้องส่วนตัว สักครู่หนึ่งต่อมา จู่ ๆ ก็มีคนผลักประตูให้เปิดออก

ในตอนนั้นเอง ชายวัยกลางคนในชุดสูทอาร์มานี่ เดินเข้ามาในห้อง ชายคนนี้หวีผมไปด้านข้าง เขาดูน่าสมเพชมาก เขายังสวมนาฬิกา Patek Phillipe ที่ข้อมืออีกด้วย

ชายคนหนึ่ง ที่ดูอ่อนกว่าเขาประมาณหนึ่งหรือสองปี ถือกระเป๋าไว้ในมือขณะที่ชายคนนั้นเดินตามหลังเขามา ชายคนนั้นดูเหมือนผู้ช่วยของเขา

เคนเน็ธลุกขึ้นยืนก่อนจะยิ้มและพูดไปว่า “น้องเจฟฟรีย์ มานั่งข้างในก่อนเถอะ”

ชายวัยกลางคนยิ้ม ก่อนที่จะพูดตอบไปว่า “ประธานวิลสัน คุณเป็นผู้ชายที่ยุ่งมาก และคุณไม่ได้มาที่ โอลรัส ฮิลส์ มานานมากแล้ว! ในวันนี้อะไรทำให้คุณมาถึงที่นี่ได้? ผมรู้สึกดีใจมากที่คุณชวนผมออกมาในวันนี้!”

ในขณะที่เขาพูด เจฟฟรีย์ก็เห็นเวนดี้ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เคนเน็ธ และดวงตาของเขาก็สว่างจ้าขึ้นมาทันที

เจฟฟรีย์ยิ้มก่อนจะพูดว่า “ว้าว เคนเน็ธ สาวสวยคนนี้คือใครกันเหรอครับ? ทำไมคุณถึงไม่แนะนำเธอให้รู้จักกับผมล่ะ?”

เคนเน็ธดึงเวนดี้เข้ามาหาเขา ขณะที่เขาพูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าไปว่า “น้องเจฟฟรีย์ ผมขอแนะนำเธอให้รู้จัก นี่คือหลานสาวของผม ชื่อเวนดี้”

“โอ้ ปรากฎว่าเธอเป็นหลานสาวของคุณ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอสวยมากขนาดนี้”

เมื่อเจฟฟรีย์ ได้ยินว่าเวนดี้เป็นหลานสาวของเคนเน็ธ เขาก็ยิ้มและพยักหน้าเบา ๆ ในเวลานี้ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความโลภ ขณะที่เขาเอื้อมมือไปหาเวนดี้และพูดว่า “คุณเวนดี้ ผมโชคดีมากที่ได้พบกับคุณในวันนี้”

ในเวลานี้ เคนเน็ธพูดกับเวนดี้ไปว่า “เวนดี้ นี่คือ เจฟฟรีย์ วีเวอร์ ผู้จัดการทั่วไปของ วีเวอร์ เภสัชกรรม, วีเวอร์ เภสัชกรรม เป็นบริษัทยาที่มีชื่อเสียงใน โอลรัส ฮิลส์ และพวกเขากำลังทำผลงานได้ดีในอุตสาหกรรมยาอีกด้วย”

เวนดี้รีบจับมืออีกฝ่ายขณะที่เธอพูดไปว่า “สวัสดีค่ะ คุณวีเวอร์!”

เจฟฟรีย์ถอดเสื้อสูทออก ก่อนที่เขาจะโยนมันไปทางชายที่ยืนอยู่ด้านหลังเขาในเวลานี้

ผู้ช่วยคนนั้นพลาดการคว้าเสื้อสูทของเขาไว้ไม่ได้ทัน และนั้นทำให้เสื้อสูทร่วงลงบนพื้น

แววตาของเจฟฟรีย์ มีความไม่พอใจเป็นอย่างมาก ขณะที่เขาจับจ้องไปที่ชายคนนั้น ก่อนที่เขาจะเริ่มด่าทอไปว่า “ขยะ! เรื่องง่าย ๆ แค่นี้ แกก็ยังไม่สามารถทำได้อย่างนั้นเหรอ?”

“ขอโทษครับเฮีย ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของผมเอง… โปรดอย่าโกรธเคืองผมเลยนะครับ” ใบหน้าของชายอีกคน เปลี่ยนเป็นหน้าซีด และเขาก็รีบหยิบเสื้อสูทที่พื้นก่อนที่เขาจะปัดฝุ่นออกให้

เจฟฟรีย์อารมณ์เสียและเบื่อหน่ายมากขึ้น หลังจากได้ยินคำพูดของชายคนนั้น เขาเดินเข้าไปหาชายคนนั้นและตบหน้าเขา ก่อนจะพูดไปว่า “เลียม ฉันต้องบอกแกอีกกี่ครั้ง ว่าแกเป็นแค่ลูกนอกสมรส? ใครให้สิทธิ์แกเรียกฉันว่าเฮีย? ฉันไม่ใช่พี่ชายของแก! ออกไปจากที่นี่ซะ แล้วรอฉันข้างนอก”

แม้ว่าเลียมจะถูกตบหน้า แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะเถียงกลับหรือตอบโต้ใด ๆ เขาเพียงแต่พยักหน้าด้วยท่าทีอ่อนน้อมถ่อมตน ราวกับว่าเขาคุ้นเคยกับการทำแบบนี้จนชินแล้ว หลังจากนั้นเขาก็ค่อย ๆ ถอยออกมาอย่างช้า ๆ พร้อมกับพูดว่า “ได้ครับ ผมเข้าใจแล้วครับ”

หลังจากที่เขาพูดเสร็จ เลียมก็รีบออกจากห้องส่วนตัวไป

“ช่างเป็นอะไรที่น่าผิดหวังจริง ๆ! ให้ตายเถอะ!”

ขณะที่เจฟฟรีย์ด่าทอต่อไปนั้น จู่ ๆ เคนเน็ธ ก็ถามขึ้นมาว่า “น้องเจฟฟรีย์ นั้นน้องชายของคุณเหรอ?”

เจฟฟรีย์ตอบอย่างเย็นชาไปว่า “เขาเป็นแค่ลูกนอกสมรส! เขาไม่ใช่น้องชายของผมหรอกครับ!”

หลังจากนั้น เจฟฟรีย์ก็หันกลับมามองเวนดี้ ก่อนที่เขาจะถามไปว่า “คุณเวนดี้ คุณสวยมาก ผมขอทราบได้ไหมครับ ว่าคุณมีแฟนแล้วหรือยัง?”