กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 42

ดอน อัลเบิร์ต อยู่ที่นี่แล้ว!

คุณเวด? คุณเวดคือใคร?

อัลเบิร์ตเดินเข้าไปในห้อง และทุบบิลลงกับพื้น “ไอ้โง่ นี้แกจำคุณเวดไม่ได้เหรอไง! ฉันจะฆ่าแก!”

อัลเบิร์ตสาปแช่งขณะเตะบิลอย่างเมามัน

บิลผู้ซึ่งอยู่ยงคงกระพัน และขี้โอ่ก่อนหน้านี้กำลังหมอบอยู่บนพื้นร้องโหยหวนเหมือนสุนัขถูกทุบตี

ลอเรนรู้สึกสับสนอย่างแท้จริง นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

ผู้ชายทุกคนก็ตื่นตระหนกเช่นกัน ชายหนุ่มคนนั้นคือ คุณเวดจริงหรือไม่? พวกเขาเกือบจะลงมือกับเขาเหมือนกัน นี่พวกเขาขุดหลุมฝังศพของตัวเองอย่างแท้จริง!

อัลเบิร์ตคำรามใส่กลุ่มคนที่เหลือ “และพวกนายก็โง่เหมือนกัน! ยืนอยู่ตรงนั้นเหมือนท่อนไม้โง่ ๆ อะไรกัน? ขอโทษคุณเวดเดี๋ยวนี้!”

"คุณเวด พวกเราขอโทษด้วย พวกเราเป็นคนโง่ที่จำคุณไม่ได้! โปรดยกโทษให้เราด้วยเถอะครับ!”

ผู้ชายทุกคนคุกเข่าลงพร้อมกัน และขอโทษอย่างลนลาน

บิลก็กลัวไม่แพ้กัน เขาตบหน้าตัวเองขณะร้องขอความเมตตา "คุณเวดครับ ผมขอโทษอย่างมากโปรดยกโทษให้ผมด้วยสำหรับความหยาบคาย และโปรดไว้ชีวิตผมเถอะครับ!”

อัลเบิร์ตตบหน้าตัวเองเพื่อเป็นการลงโทษ และพูดอย่างประหม่า “คุณเวดครับ ผมขอโทษจริง ๆ สำหรับความสามารถของผมที่ส่งผลให้ลูกน้องของผม ทำให้คุณและเพื่อนของคุณเป็นแบบนี้”

ชาร์ลีเหลือบมองลอเรนและพูดอย่างใจเย็นว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อเลี้ยงต้อนรับเพื่อนภรรยาของฉัน”

จากนั้นเขาก็หันไปหาคนที่เหลือ และพูดอย่างเย็นชาว่า “พวกเขาไม่ใช่เพื่อนของฉัน”

ลอเรนตกใจมาก!

ชาร์ลีไม่ได้โอ้อวดเลย เขาจองห้องพักที่เฮเวน สปริงส์ จริง ๆ และเป็นห้องไดมอนท์ สวีท ที่หรูหราที่สุดจริง ๆ

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือห้องชุดนี้สงวนไว้สำหรับเขาโดยเฉพาะ จาก ดอน อัลเบิร์ต เอง!

เมื่อเธอนึกถึงว่าเมื่อก่อนเธอดูถูกชาร์ลีอย่างไร ใบหน้าของเธอก็แดงระเรื่อ เธอรู้สึกละอายใจในตัวเองมาก

ในขณะเดียวกันแฮโรลด์ตัวสั่นด้วยความสยดสยองเมื่อได้ยินบทสนทนาของพวกเขา!

เกิดอะไรขึ้น? ชาร์ลีไอ้ขี้แพ้เป็นเพื่อนของดอน อัลเบิร์ต จริง ๆ เหรอ? มันเป็นไปได้อย่างไรกัน?