กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 423

อัลเบิร์ตตะลึงเมื่อได้ยินคำสั่งของชาร์ลี เขาหยิบมีดขึ้นมาทันทีก่อนจะสั่งคนของเขาว่า “พวกนายมานี่ แล้วจับหัวเขาไว้ให้ฉัน”

มาร์คัสรู้สึกหวาดกลัวอย่างมากในเวลานี้ และพยายามดิ้นรนส่ายหัวอย่างสิ้นหวัง ในขณะที่เขาไม่เต็มใจที่จะให้ใครสักคนสลักคำว่า 'ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช' บนหน้าผากของเขา นี่เป็นคำสองคำที่เขามักจะใช้ด่า และพูดจาไม่ดีใส่ผู้อื่นทุกวัน!

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาตระกูลของมาร์คัสเพิ่งจะมีเงิน และนับตั้งแต่ที่เขาร่ำรวยขึ้นเขาก็ทำตัวโอ้อวดมากขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อใดก็ตามที่เขาออกไปข้างนอก และเห็นคนเก็บขยะเขาจะเรียกพวกเขาว่าไอ้ขี้เแพ้ที่น่าสมเพช

เมื่อเขาออกไปข้างนอก และเห็นว่ารถของคนอื่นไม่ดีเท่ารถของเขา เขาก็จะเรียกรถเหล่านั้นว่ารถที่น่าสมเพช

เมื่อไม่นานมานี้ นักเรียนมัธยมปลายคนหนึ่งได้ทำถ้วยหกลงบนเสื้อแจ็คเก็ต Dior ของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ หลังจากนั้นด้วยความโกรธ มาร์คัสได้ทุบตีนักเรียนมัธยมปลายจนนักเรียนได้รับบาดเจ็บ และหมดสติไป เมื่อพ่อแม่ของนักเรียนมัธยมปลายมาถึง มาร์คัสยังด่าพวกเขาอีกว่า

“ครอบครัวของคุณน่าสงสาร และน่าสมเพชมาก! แม้ว่าฉันจะเอาพวกคุณทั้งหมดไปขายเป็นทาส แต่ฉันก็ไม่สามารถได้เงินมากพอที่จะหาเสื้อแจ็คเก็ต Dior ตัวใหม่มาเปลี่ยน!”

หลังจากที่เขาพูด และดูหมิ่นทั้งครอบครัวเสร็จแล้วเขาก็จากไปโดยไม่ได้รับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลใด ๆ เลย

เมื่อคืน เมื่อเขาต้องการออกไปทานอาหารเย็นเขาเห็นว่ามีการจราจรติดขัดบนท้องถนน ดังนั้นเขาจึงขับรถมาเซราติ ของเขาขึ้นไปบนทางเท้า และบังคับให้คนที่เดินอยู่ทั้งหมดต้องหลบ และคนปั่นจัรยานทุกคนต้องขนจักรยานไปที่ข้างถนนเพื่อหลีกทางให้เขา อย่างไรก็ตาม มีชายชราคนหนึ่งเคลื่อนตัวช้าเล็กน้อย และทำให้มาร์คัสหงุดหงิด เขาลงจากรถทันที และถีบชายชราลงไปในกองพุ่มไม้ข้างทางก่อนที่จะถุยน้ำลายใส่หน้า และสาปแช่งใส่เขา “ไอ้แก่! ใครให้แกกล้ายืนขวางทางฉัน! คราวนี้ฉันแค่เตะแก แต่ถ้าฉันเจอคแกอีกฉันจะฆ่าแก ไอ้แก่เอ้ย!”

หลังจากนั้นมาร์คัสก็ขับรถออกไปทันที

และตอนนี้เขาเป็นคนที่พยายามแย่งที่จอดรถของคนอื่น และเขาก็เป็นคนที่ชนรถของลอเรนด้วย แต่แทนที่จะยอมรับความผิดของตัวเองเขากลับไปว่าลอเรน และดูหมิ่นชาร์ลี โดยการไปเรียกเขาว่าเป็นไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพชเมื่อเขาพยายามพูดแทนลอเรน ในเรื่องของความเย่อหยิ่งของมาร์คัสแล้วนั้น มันสามารถเห็นได้ชัด

ถ้าเขามีคำว่า "ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช" สลักไว้ที่หน้าผากนี่จะเป็นการลงโทษที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขาเพราะมันจะเข้ากับนิสัย และบุคลิกของเขาจริง ๆ !

เมื่ออัลเบิร์ตเห็นว่าเด็กคนนี้กำลังดิ้นไปมาในขณะที่เขาไม่ยอมให้เขาสลักคำเหล่านั้นลงบนหน้าผากของเขา เขาก็กัดฟันทันทีก่อนที่จะพูดว่า “ถ้านายให้ความร่วมมือกับฉันโดยไม่ขัดขืน ฉันจะแกะสลักคำสองคำบนหน้าผากของนาย แต่ถ้าหากนานต้องการที่จะขัดขืนกับฉันต่อ โทษมีนะ ไม่เพียงแต่ฉันจะสลักคำว่า "ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช" บนหน้าผากของคุณเท่านั้น แต่ฉันจะสลักคำเหล่านั้นไว้ที่แก้มซ้าย และขวาของนายด้วย!

หลังจากนั้นอัลเบิร์ตก็มีสีหน้าผิดปกติบนใบหน้าของเขาขณะที่เขาพูดว่า “ยังไงก็ตาม นานไม่ได้ทำตัวหยิ่งผยองเพียงเพราะพ่อของนายหาเงินมาได้ในช่วงสองปีที่ผ่านมาใช่ไหม? ฉันควรจับพ่อของนาน และพาเขามาที่นี่เพื่อสลักคำว่า 'พ่อของไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช' ไว้ที่หน้าผากของเขาด้วยดีไหม? หลังจากนั้นฉันจะบอกเขาว่าเรื่องทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณนาย!”