กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 470

ในตอนแรก ตระกูลวีเวอร์หวังว่ายาใหม่จะนำบริษัทของพวกเขาไปสู่อีกระดับ แต่จากสิ่งที่เห็นแล้ว ยาตัวเก่านั้นดีกว่ามาก!

ผลข้างเคียงที่เลวร้ายที่สุดของยาตัวเก่าคือกระตุ้นให้เกิดความเป็นพิษต่อตับ และไต แต่จะไม่ทำให้เกิดเนื้อร้ายที่อวัยวะเพศ

ดังนั้นตระกูลวีเวอร์จึงไม่เหมาะกับการโจมตีของเคนเน็ธ

ในขณะนี้บอดี้การ์ดของเคนเน็ธเดินไปข้างหน้า และคว้าตัวเจฟฟรีย์ไว้ที่ไหล่ของเขา แม้ว่าเขาจะต่อสู้ และส่งเสียงประท้วงก็ตาม พวกเขาบิดแขนขวาของเขาให้เป็นมุมที่น่ากลัว และหักมันได้อย่างรุนแรง ทำให้ทุกคนที่ดูภาพนี้ตัวสั่น

“พระเจ้า ไอ้เวรเอ้ย! อ๊ากกกก !!! โอ้ พระเจ้า!"

จอร์แดนโกรธและหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน เจฟฟรีย์เป็นลูกชายคนโตของเขา และเป็นที่รักที่สุดด้วย แต่เขาทำได้เพียงเฝ้าดูด้วยความหวาดกลัวเมื่อแขนของลูกชายของเขาหัก และไม่สามารถทำอะไรกับมันได้

ในที่สุดศาสตราจารย์ครูซก็วิ่งเข้ามาในห้องโถง และพูดว่า “คุณ คุณวีเวอร์ คุณวิลสันเกิดอะไรขึ้นกันครับ?!”

เคนเน็ธหันไปมองตามเสียงที่คุ้นเคย และยิ้มเยาะว่า “โอ้สวัสดี ไอ้สารเลว จังหวะดีเลยล่ะ พวกนายจัดการเขาซะ !!”

ศาสตราจารย์ครูซจ้องเขาด้วยความงุนงง และพึมพำ “คณวิลสัน นี่ต้องมีความเข้าใจผิดบางอย่าง ผมรักษาคุณแล้ว! คุณไม่ได้บอกว่าคุณต้องการยกวิลล่าให้ผมเหรอ?”

เสียงเยาะเย้ยเย็นชายังคงวางอยู่บนใบหน้าของเคนเน็ธ “ โอ้วิลล่าเหรอ? ฉันจะยกให้แก…ในนรก!”

บอดี้การ์ดกดศาสตราจารย์ครูซลงกับพื้น และต่อยเขาราวกับกระสอบทราย หลังจากคนหนึ่งชกที่ขมับของเขา ตาของเขาก็กลอกไปที่ด้านหลังศีรษะ และเขาก็สลบไป

ตระกูลวีเวอร์ทั้งหมดเฝ้าดูด้วยความสยดสยองเคนเน็ธ มันช่างโหดร้ายจริง ๆ !

อย่างไรก็ตามเป็นเรื่องที่เข้าใจได้สำหรับเคนเน็ธที่จะประพฤติเช่นนี้ เขาได้รับผลกระทบครั้งใหญ่ที่ไม่มีใครสามารถจินตนาการได้จากเนื้อร้าย ถ้าเขาจำเป็นต้องถูกตัดออก เขาคงจะบ้าไปแล้วในพริบตา