กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 499

ทันทีที่เขาพูดแบบนั้น ทุกคนก็ตื่นเต้นมาก

ดวงตาของจอร์แดนเบิกกว้างขณะที่เขาถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ? เลียมพาใครกลับมาด้วยนะ?”

มีคนตะโกนที่ประตูว่า “เลียมพาดร. ซิมมอนส์ และชายหนุ่มคนหนึ่งกลับมาด้วย! พวกเขาเข้าไปในสนามหน้าบ้านแล้ว!”

ทันทีที่เสียงนั้นสิ้นสุดลง จอร์แดนพลันมีความเบิกบานขึ้นบนใบหน้าในทันที!

ดร.ซิมมอนส์อยู่ที่นี่แล้วงั้นเหรอ?

ในที่สุดเลียมก็ได้เชิญดร.ซิมมอนส์ มาที่นี่อย่างนั้นเหรอ?

โอ้พระเจ้า! ราวกับว่ามีความหวังสำหรับตระกูลวีเวอร์อีกครั้ง!

เคนเน็ธรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นในเวลานี้

เขาไม่สนใจเข็มที่ฉีดเข้าที่หลังมือ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก!

ตั้งแต่อวัยวะเพศของเขาเริ่มเน่า เคนเน็ธรู้ว่าหมอซิมมอนส์เป็นคนเดียวที่สามารถรักษาเขาได้

อย่างไรก็ตาม เขารู้ด้วยว่าแอนโธนีไม่พอใจเขามาก และเป็นไปไม่ได้ที่จะก้าวเข้ามาช่วยเขา

ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมแอนโธนี่ถึงเปลี่ยนใจ และตกลงที่จะปฏิบัติต่อเขาเพื่อเห็นแก่ตระกูลวีเวอร์ แต่เขาไม่อยากที่จะใส่ใจเรื่องนี้ เพราะเขาแค่อยากจะรักษาตัวเองก่อน

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถใช้มันได้ แต่เขาต้องการให้มันอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ เขาไม่อยากตัดมันทิ้ง…

ในเวลานี้ จอร์แดนซึ่งสุขภาพไม่ค่อยดี รีบเดินไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว ซึ่งเต็มไปด้วยความตื่นเต้นในใจ “เร็วเข้า! พา ดร.ซิมมอนส์เข้ามาเลย!”

เจฟฟรีย์รู้สึกไม่เชื่อ และเขาก็โพล่งออกมาทันทีว่า “เลียม ไอ้เด็กเวรนั่นจะให้ดร.ซิมมอนส์มาที่นี่ได้ยังไง? ไม่มีทางที่เขาจะทำแบบนี้ได้!”

"หุบปาก! ฉันไม่สนใจว่าเขาทำได้อย่างไร เป็นเรื่องที่ดีที่เขาสามารถเชิญดร.ซิมมอนส์มาที่นี่ได้”