กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 553

โดนัลด์รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยกับการตอบโต้ที่คาดไม่ถึงนี้

เขาคิดว่านายท่านมัวร์จะเห็นด้วยกับข้อเสนอการแต่งงานของเขาโดยไม่ลังเลและยอมรับลูกชายของเขาเป็นหลานเขยของครอบครัวทันที

อย่างไรก็ตาม นายท่านมัวร์ปฏิเสธข้อเสนอของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า!

ความอับอายและความสับสนอยู่ในใจของโดนัลด์

ฌอนก็หงุดหงิดไม่แพ้กัน “คุณปู่มัวร์ ทำไมคุณไม่ต้องการให้จัสมินแต่งงานกับผมล่ะครับ? ตระกูลเวบบ์ของเราเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในภาคใต้ แม้แต่ในประเทศนี้ จะมีสักกี่คนที่กล้าพูดว่าพวกเขาเก่งกว่าผม ฌอน เวบบ์?”

นายท่านมัวร์ยิ้มอย่างอ่อนโยนให้เขา “แน่นอน นายน้อยเวบบ์เป็นสุภาพบุรุษที่ยอดเยี่ยมมาก แต่คุณไม่สามารถบังคับความรู้สึกให้เติบโตจากที่ไหนเลยไม่ได้ คุณสามารถนำม้าลงไปในน้ำได้ แต่คุณไม่สามารถทำให้มันดื่มน้ำได้”

สำหรับนายท่านมัวร์ มันยากสำหรับเขาที่จะรุนแรงเกินไปกับพ่อและลูกชายที่ไม่มีมโนธรรมที่ชัดเจนในเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่อ้อมค้อมและพยายามพูดอย่างมีเหตุผล

ฌอนบ่นอย่างหงุดหงิด เขารู้สึกค่อนข้างหงุดหงิด และกระสับกระส่าย

เขาคิดว่าการพูดคุยจะดำเนินไปอย่างราบรื่นเหมือนที่เขาวางแผนไว้ แต่มันยากกว่าที่เขาคิดเอาไว้

เมื่อเขาทำท่าทางหงุดหงิด รูเบนก็กลับมาถึงบ้านพอดี

เมื่อรูเบนเห็นโดนัลด์และฌอนในห้องนั่งเล่น เขาก็รีบไปข้างหน้าและกล่าวอย่างสุภาพ “สวัสดีครับ คุณลุงเวบบ์ ฌอน ช่างน่าประหลาดใจจริง ๆ ! ยินดีต้อนรับสู่บ้านของเรานะครับ ผมขอทราบได้ไหมว่าการมาหาครั้งนี้เนื่องในโอกาสอะไรเหรอครับ?”

โดนัลด์ยิ้มตอบเขา และพูดว่า “โอ้ สวัสดี รูเบน พอดีลุงเพิ่งส่งเคียนกลับไปที่ซัดเบอร์รี่เมื่อเช้านี้ แต่ลุงกับฌอนวางแผนที่จะกลับไปที่โอลรัส ฮิลล์เพื่อค้นหาว่าใครคือต้นเหตุที่อยู่เบื้องหลังความเจ็บป่วยของเคียน เรามาที่นี่เพื่อพบคุณปู่ของคุณและหวังว่าเราจะได้อยู่ที่นี่สักสองสามวัน”

จากนั้นเขาก็เสริมว่า “ใช่แล้ว คุณคิดว่าลูกชายของผม ฌอน และลูกพี่ลูกน้องของคุณ จัสมิน เป็นคู่ที่เหมาะสมกันหรือเปล่า?”