กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 554

นายท่านมัวร์พยักหน้าเบา ๆ ขณะที่โดนัลด์และฌอนชำเลืองหน้ามองกัน

ฌอนมองเห็นสิ่งที่พ่อของเขาพยายามจะพูดผ่านสายตาของเขา เขาสนับสนุนให้เฌอนเข้าหาจัสมินเป็นการส่วนตัวเกี่ยวกับข้อเสนอการแต่งงาน

ไม่นานจัสมินก็เข้ามาในบ้าน เธอแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นโดนัลด์และฌอนที่บ้านของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอรีบสงบสติอารมณ์และทักทายพวกเขาอย่างสุภาพ

โดนัลด์ยิ้ม “สวัสดีจัสมิน ปู่ของเธอและฉันกำลังพูดถึงเธออยู่พอดีเลย”

จัสมินถามด้วยความประหลาดใจ “พูดถึงหนูเหรอคะ? หนูขอทราบได้ไหมว่ามีเรื่องคืออะไร?”

ฌอนมองจัสมินอย่างเซ็ง ๆ แล้วพูดว่า “จัสมิน เรารู้จักกันตั้งแต่ยังเด็ก นี่เรียกได้เลยว่าเราแอบปิ๊งกันมานานใช่ไหม? นอกจากนี้ตระกูลของพวกเราเป็นมิตรกันมาหลายสิบปีแล้ว ทางเราจึงอยากที่จะสานสัมพันธ์เก่า ๆ ของเราด้วยการแต่งงาน ดังนั้นผมจึงขอให้พ่อของผมมายื่นข้อเสนอการแต่งงานกับคุณปู่ของคุณ และเขาบอกว่าให้เคารพการตัดสินใจของคุณ ผมขอทราบได้ไหมว่าคุณจะให้โอกาสผมไหม?”

จัสมินพูดติดอ่างอย่างงุ่มง่าม “ฌอน เราไม่ได้เจอกันนานแล้ว มันไม่กระทันหันไปหน่อยเหรอที่คุณจะพูดแบบนี้…”

“โอ้ ถ้าคุณคิดว่าผมกะทันหันเกินไป เราสามารถเริ่มต้นกันได้อย่างช้า ๆ โดยการลองออกเดทและศึกษาดูใจในเรื่องของการสานความสัมพันธ์ของเรา คุณคิดยังไง?"

จัสมินมองไปที่ปู่ของเธอเพื่อขอความช่วยเหลือ จากนั้นก็ส่ายหัวขอโทษ “ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะฌอน พอดีว่าฉันมีคนในใจแล้ว…”

ฌอนหงุดหงิดแต่เขาพูดต่อว่า “จัสมิน ปู่ของคุณบอกว่าผู้ชายที่คุณชอบเป็นคนธรรมดาที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลที่โดดเด่นเลย ในฐานะหลานสาวของตระกูลมัวร์อันทรงเกียรติ คุณจะเป็นคนตลกถ้าแต่งงานกับผู้ชายธรรมดา ๆ แบบนั้น!”

“ไม่มีทาง” จัสมินพูดอย่างหนักแน่น “คุณควรแต่งงานกับคนที่คุณรัก หากคุณแต่งงานด้วยเหตุผลอื่น นั่นไม่ใช่แก่นแท้ของการแต่งงาน”

จากนั้นเธอก็พยายามพูดต่อว่า “ฌอน คุณพูดเองนะคะว่าเราทั้งคู่รู้จักกันตั้งแต่ยังเด็ก ฉันขอแนะนำอะไรหน่อยนะ อย่าเลือกคู่ครองของคุณเพื่อประโยชน์ของครอบครัว การแต่งงานจะไม่ยั่งยืน อย่าว่าแต่จะมีความสุขเลยค่ะ”