กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 560

เจคอบจ้องไปที่ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขาครู่หนึ่งก่อนจะหัวเราะ และพูดด้วยความประหลาดใจ “โอ้ พระเจ้า นั่นนายเองเหรอเอริค? เอริค ชอว์? ว้าว เราไม่ได้เจอกันมา 30 ปีแล้ว! ดูนายสิ ทั้งดูเท่และหล่อมาก! นายต้องไปได้ดีแน่เลยสินะ!”

เอริคส่ายหัว “ไม่ ฉันไม่มีอะไรเทียบกับนายได้หรอก จาค็อบ นายเป็นอย่างที่เด็กสมัยนี้ว่ากัน หนุ่มไฮโซ…”

ตระกูลวิลสันเป็นชื่อตระกูลที่มีเกียรติในสมัยก่อน

ในขณะนั้นนายท่านวิลสัน อยู่ในตำแหน่งสูงสุดของเขา โดยได้รับเหรียญทองแรกเมื่อเขาพุ่งเข้าสู่เวทีธุรกิจเป็นครั้งแรกและต่อมาก็ได้รับชื่อเสียงอันเป็นเกียรติแก่ตัวเขาเองเช่นกัน ดังนั้น จาค็อบจึงมีชีวิตที่ดีเพราะพ่อของเขา เงินค่าขนมของเขาเพียงอย่างเดียวอาจเป็นมากกว่าครึ่งหนึ่งของเพื่อนร่วมชั้นของเขารวมกัน

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงดึงดูดความสนใจจากเอเลนจากชั้นเรียนอื่น

จาค็อบหัวเราะอย่างเขินอายกับคำพูดของเพื่อน แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไร ชายวัยกลางคนและชายหนุ่มอีกคนก็เดินเข้ามาหาพวกเขา

ชายวัยกลางคนเดินเข้ามาหาพวกเขา และพูดว่า “หืม ไอ้เด็กรวย ให้ตายเถอะ! พวกนายไม่รู้ด้วยซ้ำเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเขาเพราะพวกนายไม่ได้อยู่ที่นี่… ให้ฉันบอกเถอะว่าตระกูลวิลสันน่ะจบสิ้นแล้ว และจาค็อบของพวกเราที่นี่เองก็ไม่ค่อยดีนัก…”

สีหน้าของจาค็อบดูมืดมนเล็กน้อย “เฮ้ แอรอน นายมีเรื่องอะไร? ฉันใช้ชีวิตของฉัน นายไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่งเรื่องของฉันหรอก”

เอริคกระแอมในลำคอและพยายามทำให้อารมณ์ดีขึ้น “เฮ้ พวกนาย ดูตัวเองสิ ผมขาวกันหมดแล้ว เราไม่เจอกันมานานมากแล้ว ทำไมนายสองคนยังทำตัวเหมือนทอมกับเจอร์รี่อยู่ล่ะ? นายทั้งคู่แหย่ประสาทกันมาตลอดตั้งแต่เรียน ทำไมนายถึงไม่ลืมเรื่องการแย่งแฟนสักทีล่ะ?”

จาค็อบเยาะเย้ยและพูดด้วยท่าทางหยิ่งยโส “หือ ทำไมฉันต้องไปกวนประสาทเขาด้วย? เขาไม่ได้เป็นอะไรนอกจากคู่ต่อสู้ที่พ่ายแพ้ของฉัน ตอนนั้นตอนที่เธอออกเดทกับฉัน แอรอนหึงมากจนเขาเมาหัวทิ่มทุกวัน เขาร้องไห้เมื่อเขาเมา ฉันรู้ว่าเขาหึงฉันจนแทบอยากจะฆ่าฉันให้ตายเลยล่ะ! ฮ่า ๆ ๆ ๆ!”

ในขณะนี้ มีผู้สูงอายุจำนวนมากล้อมรอบพวกเขา พวกเขาหัวเราะเยาะคำพูดของจาค็อบและเสริมว่า “ใช่ ถูกต้อง! แอรอนแทบคลั่งในตอนนั้นจริง ๆ ฉันยังจำได้ว่าเขาร้องไห้ทุกวันอย่างไร ดวงตาของเขาบวมมากจนแทบมองไม่เห็นเลยเชียวแหละ”

"ใช่! ฮ่าฮ่า! ทุกคนต่างบอกว่าเขาเป็นคนโรแมนติกที่สิ้นหวัง!”

ขณะที่ชาร์ลีฟังบทสนทนาของผู้ชาย เขาก็อดรู้สึกประหลาดใจไม่ได้