กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 58

ดักลาสไม่มีความตั้งใจที่จะทำแบบนี้ แต่ลิลลี่มีอำนาจในการต่อรองการตัดสินใจของเขา และเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากประนีประนอมเรื่องนี้ของเธอ

อย่างไรก็ตามผู้เข้าร่วมประชุมไม่แปลกใจเลย เมื่อเธอประกาศว่าของขวัญแต่ละชิ้นมีมูลค่าเท่าไหร่ เพราะพวกเขาสามารถตัดสินได้ว่าเพื่อนร่วมชั้นคนเก่าของพวกเขาเจ๋งพอหรือไม่หลังจากเรียนจบ ท้ายที่สุดแล้วการเปรียบเทียบ และสร้างความอิจฉาซึ่งเป็นธรรมชาติของมนุษย์

จากนั้นลิลลี่ก็เริ่มประกาศ

“ขอบคุณ แจ็ค บราวน์ สำหรับเงินหนึ่งพันดอลลาร์ของคุณ!”

“ขอบคุณ เบลล่า วอลช์ สำหรับทองคำแท่งทั้งสองคู่!”

“ขอบคุณ โอลา ริเวอร์ส สำหรับแจกันสวย ๆ!”

“ขอบคุณ คลินตัน ทัคเกอร์ สำหรับหนึ่งหมื่นดอลลาร์ของคุณ!”

ของขวัญสองสามชิ้นแรกไม่ว่าจะเป็นเงินหรือสิ่งของส่วนใหญ่มีมูลค่าประมาณหนึ่งพันดอลลาร์ ทันใดนั้นเมื่อพูดถึงคลินตัน ของขวัญที่เป็นเงินสดหนึ่งหมื่นดอลลาร์ของเขาก็ส่งสัญญานไปทั่วร้านอาหารทันที

หนึ่งหมื่นดอลลาร์เป็นจำนวนมากสำหรับพิธีเปิด!

หลายคนมองไปที่คลินตันด้วยความประหลาดใจ และยกย่องในความมีน้ำใจของเขา

คลินตันวางมาดด้วยความสุภาพบนใบหน้าของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นสัญลักษณ์ของความชื่นชมในหมู่เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขาได้อย่างง่ายดาย

จากนั้นลิลลี่กล่าวต่อว่า “ขอบคุณชาร์ลี และแคล ร์สำหรับภาพวาดเก่า ๆ!”

เสียงหัวเราะอันน่าสยดสยองดังก้องไปทั่วห้องโถงใหญ่เมื่อเธอประกาศ!

ภาพวาดเก่า ๆ ? มันมีมูลค่าถึงหนึ่งร้อยเหรียญหรือไม่?

สองคนนั้นขี้เหนียวไปหน่อยไม่ใช่เหรอ? ดักลาสได้เตรียมงานเลี้ยงที่หรูหราสำหรับพิธีเปิดเช่นเดียวกับการรวมรุ่นที่มีค่าใช้จ่ายไม่รู้กี่ร้อยดอลลาร์ต่อคน พวกเขากล้ามาพร้อมกับภาพวาดเก่า ๆ ได้อย่างไร? พวกเขาจะไร้ยางอายขนาดนี้ได้ยังไง?

คลินตันเริ่มเยาะเย้ย “ชาร์ลี นายสามารถซื้อ BMW 520 และแต่งรถได้ ทำไมนายถึงให้ของที่ที่เก่าอย่างกับผ้าขี้ริ้วในงานเปิดตัวเพื่อนเก่าของนายล่ะ?”