กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 589

เอเลนตกหลุมพรางอย่างสมบูรณ์ เธอไม่รู้ว่าเธอตกหลุมพรางไปแล้ว ทั้งหมดที่เธอคิดได้ตอนนี้ก็คือทำยังไงเธอถึงจะได้รับเงินคืน

ดังนั้นเอเลนจึงรู้สึกประหม่ามากเมื่อได้ยินว่าลินดาไม่ต้องการเล่นต่ออีกต่อไป ในเวลานี้เธอโพล่งออกมาทันทีว่า “เราจะหยุดเล่นเพียงเพราะคุณต้องการหยุดเล่นตอนนี้ได้อย่างไรกัน?! เราตกลงเล่นต่ออีกแปดรอบแล้ว! ตอนนี้เราเล่นไปแค่สามรอบเท่านั้น!”

ลินดาตอบอย่างช่วยไม่ได้ “น้องเอเลน ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากเล่นกับคุณนะ แต่ประเด็นก็คือคุณไม่มีเงินจะเล่นกับเราแล้ว!”

หลังจากที่เธอพูดจบ ลินดาก็พูดว่า “ทำไมเราไม่จัดการให้เสร็จกันก่อนล่ะ? ทำไมคุณไม่ชำระบัญชีนี้ก่อน แล้วเราจะเล่นเกมที่เล็กกว่านี้ก็ได้นะ เอาไหม? ฉันจะยังคงเล่นกับคุณแม้ว่าจะเป็นเกมหนึ่งพันดอลลาร์หรือหนึ่งร้อยดอลลาร์ก็ตาม มันจะดีกว่าไหม?”

“หนึ่งพันดอลลาร์เหรอ? หนึ่งร้อยดอลลาร์เหรอ?” เอเลนโพล่งออกมาอย่างกังวล “เราจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร? ฉันจะได้เงินคืนได้อย่างไรถ้าเราจะวางเดิมพันเพียงแค่นิดเดียว?”

ลินดาตอบอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ถ้าคุณต้องการเดิมพันต่อหนึ่งหมื่นดอลลาร์ คุณต้องเอาเงินของคุณออกมาก่อน ไม่อย่างนั้นฉันไม่อยากเล่นอีกแล้ว และเราจะหยุดเล่นในวันนี้”

ฮันนาห์รีบก้าวเข้ามา และพูดว่า “พี่ลินดา เอเลนไม่มีเงินมากนักหรอก ในเมื่อเราเป็นเพื่อนกัน ทำไมคุณไม่ช่วยหาทางออกให้กับเธอล่ะ?”

หลังจากนั้น ฮันนาห์ก็ขยิบตาให้ลินดาอย่างลับ ๆ

ลินดาเข้าใจในทันทีว่าฮันนาห์พยายามจะบอกอะไรกับเธอ “เอาล่ะ วันนี้ฉันเห็นแก่ฮันนาห์ก็แล้วกัน หากคุณไม่มีเงินสด คุณสามารถใช้อย่างอื่นที่มีมูลค่าเท่ากันเป็นการจำนองแทนได้”

ทันทีที่ลินดาพูดคำเหล่านี้ เอเลนก็รู้สึกเหมือนกับว่าเธอได้รับทางออกจากนรก

เอเลนรีบตอบไปว่า “บ้านที่ฉันอาศัยอยู่ตอนนี้เป็นอพาร์ตเมนต์ขนาดเล็กแบบสามห้องนอน ฉันคิดว่ามันควรจะมีมูลค่าอย่างน้อยสองล้านดอลลาร์ ฉันจำนองบ้านให้คุณได้ไหม?”

“นั่นก็ดี!” ลินดายิ้มก่อนจะพูดว่า “แต่คุณต้องเอาโฉนดบ้านมาให้ฉันก่อน หลังจากนั้นคุณต้องเขียนสัญญาจำนองให้ฉัน”

เอเลนโพล่งออกมาทันที “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น รอฉันก่อนนะ ฉันจะกลับไปที่บ้านและนำโฉนดบ้านมาให้คุณเดี๋ยวนี้!”

หลังจากที่เธอพูดจบ เอเลนก็รีบลุกขึ้นจากไป