กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 594

ทันทีที่เขาก้าวผ่านประตูหน้า ชายคนนั้นมีสีหน้าเย็นชาในขณะที่เขาตะโกนว่า “เวรเอ้ย! ใครคือคนที่ปฏิเสธที่จะจ่ายเงินให้กับน้าของฉัน?”

ลินดาชี้นิ้วไปที่เอเลนก่อนจะพูดว่า “ฮัดสัน เธอคือคนนั้นแหละ!”

ผู้มาเยือนในครั้งไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลานชายของเธอ ฮัดสัน ฮาวเวิร์ด

ฮัดสันจ้องเอเลนเย็นเยียบก่อนจะพูดว่า “อะไรนะ? คุณกล้าที่จะไม่จ่ายเงินให้น้าของฉันงั้นเหรอ? คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? คุณเบื่อที่จะอยู่ในโอลรัส ฮิลล์แล้วหรือยัง?”

เอเลนกลัวมากจนเธอตัวสั่นขณะที่เธอพูดว่า “ฉัน… ฉันไม่มีเงินจ่ายให้คุณจริง ๆ …”

ลินดาตอบอย่างเย็นชาว่า “หยุดพูดไร้สาระกับฉันเสียที! ยกวิลล่าของคุณมาถ้าคุณไม่มีเงิน! ไม่อย่างนั้นฉันจะสอนบทเรียนให้คุณในวันนี้!”

เอเลนใกล้จะทรุดตัวแล้วเธอก็รีบตะโกนว่า “ฉันไม่มีเงิน! ฉันไม่มีเงินเลย! ฉันไม่มีเงินให้คุณแม้ว่าคุณจะฆ่าฉัน!

ฮัดสันก้าวไปข้างหน้าและกระชากผมของเธอไว้กับเอเลนก่อนจะตบหน้าเธออย่างแรง

ในตอนนี้แก้มของเอเลนบวมแดง จมูกของเธอเริ่มมีเลือดออกจากการตบนั้น

เอเลนนั่งลงบนพื้นขณะที่เธอเริ่มร้องไห้ เธอตะโกนด้วยความเจ็บปวด ฮัดสันตบหน้าเธออีกครั้งในขณะที่เขาสาปแช่ง “นังบ้า! หากแกยังพูดมากอีก ฉันจะฉีกปากของแกเป็นชิ้น ๆ !”

เอเลนตกใจมากจนเธอปิดปากทันที เธอจ้องไปที่ฮัดสันและเธอไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดัง

ฮัดสันเตะเอเลนลงไปที่พื้นก่อนจะเตะต่ออีกและเหยียบเธอ หลังจากนั้น เขาถามอย่างเย็นชาว่า “ฉันขอถามแกอีกครั้ง แกจะเบี้ยวหนี้จริง ๆ ใช่ไหม?”

เอเลนรู้สึกเจ็บปวดอย่างเหลือทนหลังจากถูกเตะและกระทืบ เธอร้องไห้คร่ำครวญ “พี่ลินดา ได้โปรดปล่อยฉันในครั้งนี้ในนามของมิตรภาพของเรา!”

ลินดาขมวดคิ้วก่อนจะพูดว่า “ฉันเพิ่งพบคุณวันนี้ ดังนั้นฉันไม่คิดว่าคุณจะถือว่าเป็นเพื่อนของฉันด้วยซ้ำ นอกจากนั้น เพื่อนที่ดีประเภทไหนกันที่เป็นหนี้กันห้าสิบห้าล้านดอลลาร์”

ในเวลานี้ ฮัดสันที่เหยียบเอเลนอยู่นั้นก็ขู่ว่า “นังแก่ นี่แกยังพยายามต่อรองกับน้าของฉันอยู่หรือเปล่า? แกเห็นเด็ก ๆ ของฉันไหม? หากแกปฏิเสธที่จะจ่ายเงิน ฉันจะขอให้พวกเขาผลัดรุมโทรมแกและฉันจะถ่ายวิดีโอที่พวกเขาทำกับแกด้วย! เนื่องจากแกอายุเท่านี้แล้ว ฉันเชื่อว่าสามีของแกจะทำให้แกพึงพอใจได้ยากเช่นกันใช่ไหมล่ะ? วันนี้ฉันเชื่อว่าลูกน้องฉันจะทำให้แกพอใจ!”

ในตอนนี้เอเลนตกใจมาก!