กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 610

น้ำตาไหลอาบใบหน้าของหญิงสาว เธอโพล่งด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ฉัน… ฉันไม่เคยมีส่วนร่วมในการดำเนินการ ฉันแค่ทำบัญชี…”

“บัญชีเหรอ?” ชาร์ลีพูดเรียบ ๆ “นั่นก็ทำให้คุณเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดเช่นกัน! คุณควรไปกับพวกเขาจะดีกว่า เพื่อที่จะได้ไถ่ถอนตัวเอง พวกคุณทุกคนนี่มันน่าขยะแขยงจริง ๆ!”

ไอแซคกล่าวว่า “คุณเวด ผมรู้จักผู้หญิงคนนี้ พ่อของเธอคือลูคัส แฟรงค์ และเขาเปิดคาสิโนใต้ดินในบริเวณใกล้เคียงนี้ คุณต้องการให้ผมทำลายพวกเขาไหม?”

“ตรวจสอบการดำเนินการของพวกเขาและประวัติภูมิหลังของพวกเขา ดูว่าพวกเขาทำอะไรไปบ้าง ถ้าบาปของพวกเขา มันยกโทษให้ไม่ได้ ก็ฆ่าพวกเขาซะ”

ผู้หญิงคนนั้นทรุดตัวลงกับพื้นพลันตกใจมึนงง

ในไม่ช้า รถมินิบัสของโตโยต้า โคสเตอร์ จำนวน 3 คันก็กำลังขับมาที่ธอมป์สัน เฟิร์ส และจอดที่หน้าวิลล่า คนของอัลเบิร์ตหักขาของฮัดสันพร้อมกับพวกที่เหลือของเขาก่อนที่จะส่งพวกเขาขึ้นรถบัส

ชาร์ลีพูดกับเอเลนว่า “แม่ ไปกันเถอะ”

มีความเขินอายบนใบหน้าของเอเลน เธอดึงชาร์ลีออกไปแล้วกระซิบว่า “พวกมันถ่ายฉันไว้ พวกเรื่องน่าอับอาย ช่วยฉันหามันเร็ว!”

“พวกเรื่องน่าอับอายเหรอ?” ชาร์ลีขมวดคิ้วอย่างสับสน “แม่หมายถึงอะไร?”

เอเลนกระทืบเท้าอย่างทุกข์ร้อนใจ “วิดีโอพวกนั้น! พวกมันบังคับให้ฉันถอดเสื้อผ้าและถ่ายฉันไว้… แกต้องหาวิดีโอและลบมันทิ้ง! ถ้าวิดีโอหลุดมา ฉันตายตรงนี้เลยดีกว่า!”

ชาร์ลีอึ้งไปครู่หนึ่ง เขาไม่เคยคาดคิดว่าแม่ยายของเขาจะต้องมาเจอเรื่องอีโรติกเช่นนี้

เขาส่ายหัวอย่างหดหู่ใจ เขาดึงฮัดสันเข้ามาหาเขาและถามอย่างเย็นชาว่า “คุณถ่ายเธอหรือเปล่า?”

ฮัดสันร้องไห้ด้วยความกลัว “ท่านครับ ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ…”

“หยุดเรื่องเหลวไหลไร้สาระทั้งหมดนี่ซะ วิดีโออยู่ที่ไหน?”