กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 617

คริสโตเฟอร์ตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างโกรธเคือง “เอเลน เธอมันทุเรศ นั่นเป็นเรื่องโกหก!”

เอเลนโพล่งอย่างกังวล “โอ้ คุณไม่เชื่อฉันเหรอ? ก็ดี! ถ้าคุณหาฮันนาห์เจอได้ ฉันจะยอมรับว่าฉันแพ้เอง!”

“คุณหมายความว่าอย่างไร?”

“ไปคิดเอาเอง! ตอนนี้ฉันเหนื่อยมาก ฉันไม่อยากคุยกับคุณแล้ว!”

เอเลนวางสายทันที

คริสโตเฟอร์เกือบทุบโทรศัพท์ด้วยความโกรธเมื่อได้ยินเสียงวางสายโทรศัพท์

ฮาโรลด์จับแขนของเขาอย่างเร่งรีบและพูดว่า “พ่อ ใจเย็น ๆ ! สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการตามหาแม่นะครับ!”

น่าเสียดายที่แฮโรลด์ไม่รู้ว่าแม่ของเขากำลังเดินทางไปยังลำธารในอีริธและตระกูลวิลสันก็ไม่สามารถตามหาเธอเจอได้

เวนดี้พิงพ่อของเธอและเกลี้ยกล่อมว่า “ใช่ค่ะ พ่อ! ใจเย็นก่อนนะคะ! นังบ้านั่นพูดว่าอะไรนะคะ?”

คริสโตเฟอร์ส่งเสียงไม่พอใจ “เอเลนบอกว่าแม่ของลูกมีชู้ แล้วเธอก็หนีไปกับเขา!”

"อะไรนะ?!" แฮโรลด์ เวนดี้และคุณท่านวิลสันต่างก็ตกใจ! อ้าปากกรามแทบจะร่วงลงกับพื้น!

“มีชู้?!” คุณท่านวิลสันตะโกน “นี่มันเรื่องจริงเหรอ?”

“ไม่รู้ครับแม่!” คริสโตเฟอร์พูดอย่างกังวลว่า “นั่นคือสิ่งที่เอเลนบอกทางโทรศัพท์! เธอบอกว่ามันเป็นเพียงแค่การจัดฉากเท่านั้นและฮันนาห์ได้ทำขึ้นมาเพื่อให้ผมไม่ระแวง เพื่อที่เธอจะได้มีเวลามากขึ้นสำหรับตัวเธอเองที่จะหนีไป!”

แฮโรลด์สบถด้วยความตกใจ “นังนั่นมันโกหก พ่อ! แม่ของผมไม่ได้มีชู้!”