กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 618

ใบหน้าของคริสโตเฟอร์มีความไม่แน่ใจและสงสัยเล็กน้อย เขาเกือบจะเชื่อแล้วว่าภรรยาของเขาหนีไปพร้อมกับเงิน!

ไม่มีคำอธิบายใดที่ดีไปกว่านี้แล้ว!

คนสี่คนสามารถหายตัวไปในอากาศแบบนี้ได้อย่างไรกัน?

แม้ว่าพวกเขาจะทำอย่างนั้น มันก็ต้องมีเบาะแสหรือร่องรอยบางอย่างทิ้งไว้บ้างใช่ไหมล่ะ?

ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งมั่นใจว่าฮันนาห์อาจจะทรยศเขามากขึ้นเท่านั้น! ซึ่งตอนนี้เธอคงจะรวยมากด้วยเงินที่ชนะพนันมาและเงินสดสิบห้าล้านของพวกเขา

เขาหอบและกัดริมฝีปากด้วยความปวดร้าว จากนั้นกล่าวว่า “ไม่ ผมไม่สามารถอยู่เฉยที่นี่ได้อีกแล้ว ผมจะไปหาเอเลน และถามเธอด้วยตัวเอง!”

คุณท่านวิลสันหงุดหงิดจนตีคริสโตเฟอร์ด้วยไม้เท้าและด่าว่า “แกควรได้รับคำตอบจากเธอและไปหาฮันนาห์ซะ! แม้ว่าแกจะหาเธอไม่พบ แต่จงเอาเงิน 15 ล้านคืนมาให้ฉัน! แกไม่จำเป็นต้องกลับมาถ้าหาเงินไม่ได้ ฉันจะถือว่าฉันมีลูกชายเพียงคนเดียว!”

คริสโตเฟอร์พยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ “โอเค ๆ ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!”

ทันใดนั้น คุณท่นวิลสันก็พูดว่า “เดี๋ยวก่อน! ฉันจะไปกับแกด้วย!"

"ทำไม? แม่ครับ แม่จะสร้างปัญหามากขึ้นถ้าแม่ไป!”

“แกจะบอกว่าฉันจะสร้างปัญหามากขึ้นเหรอ?!” คุณท่านวิลสันด่าต่อว่า “หลังจากเสียเงินทั้งหมดไป แกยังกล้าพูดว่าฉันเป็นคนสร้างปัญหาอีกงั้นเหรอ?! ฉันจะไป ไม่มีอะไรที่แกสามารถหยุดฉันได้! ถ้าแกไม่แก้ไขเรื่องนี้ ฉันจะเลิกยุ่งกับแกและไปอยู่กับจาค็อบแทน!”

คริสโตเฟอร์รู้สึกหงุดหงิดและไม่พอใจ เขาพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจและพูดว่า “ก็ได้ งั้นเราไปกันเถอะ!”

พวกเขารีบเรียกแท็กซี่และตรงไปที่บ้านของเอเลน

ชาร์ลีและจาค็อบกำลังนั่งดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น ในขณะที่เอเลนอยู่คนเดียวในห้องพลางร้องไห้คร่ำครวญอยู่ใต้ผ้าห่มเพราะเงินสองล้านเหรียญและกำไลหยกที่เธอเสียมันไป